Crocus

Toen we vorig jaar de bolbestellingen aan ’t klaarzetten waren bij velt Tienen, zette een bestuurslid van velt voor één persoon twee grote zakken met krokusbollen bij mekaar (2 x 500 bollen). Ik vertelde toen dat ik twee jaar geleden ook zo’n grote bestelling had geplaatst, en dat het toch een flinke karwei is om zoveel bollen in de grond te krijgen. En dat ik me dit jaar had ingehouden.

Crocus vernus in de fruittuin

Toen ik wat later mijn bestelling zocht kwam ik tot de conclusie dat mijn naam op die bestelbon stond… dus toch niet…

En zo heb ik me vorig jaar vijf uur geamuseerd met het aanplanten van 1000 bollen Crocus vernus. Want terwijl Crocus tommasinianus het uitstekend doet in de bloemborders (en overal uitzaait, zelf tussen de klinkers), doet ze het heel wat minder goed in ’t gazon. Ze zaait zich er amper uit, en ik zie ook niet direct groter wordende ‘pollen’ van Crocussen. De Crocus vernus doet het in het gras van de fruittuin een pak beter, en ik vind de bonte mengeling van kleuren ook gewoon veel leuker. Vandaar dus die extra bestelling.

De eerste Crocus tommasinianus die bloeit tussen de stenen…

De voorbije weken was ik wat bezorgd, omdat ik zeer weinig van die nieuwe bollen zag opkomen, maar daar is ondertussen toch verandering in gekomen. Het duurt nog zeker enkele jaren voor ze een echte impact gaan hebben in ’t gazon, maar deze bollen zullen nog jaren ons grasperk opfleuren in februari.

Speedpedelec

Ondertussen is mijn Stromer 5 jaar oud. Door onder meer COVID (thuiswerk) en een blessure heb ik de fiets in 2020, 2021 en 2022 niet zo veel gebruikt. Ik reed de afgelopen drie jaar in totaal maar iets meer dan 5000 km met mijn speedpedelec. Een groot contrast met de 16593 km van 2019.

Eind vorig jaar werd ook duidelijk dat de accu van mijn speedpedelec gewoon ‘op’ was. Na twee keer laadfouten waardoor ik met een niet volledig geladen accu moest vertrekken op ’t werk (één keer met 34%) overwoog ik om de speedpedelec te vervangen door een andere. Maar uiteindelijk heb ik beslist om toch maar een nieuwe accu aan te schaffen. Dat kostte trouwens ook al 1800 EUR… Ik ga deze fiets ‘oprijden’, en hoop toch 50.000 km te halen. Ik zal die 50.000 km dit jaar nog niet halen, maar ik wil toch opnieuw 10.000 km rijden dit jaar. De kop is eraf, ik ben vorige week voor ’t eerst sinds de accupanne terug met de speedpedelec naar ’t werk gereden en heb nu 400 km afgelegd. Volgende week hoop ik dat te verdubbelen (als het niet al te koud wordt ’s nachts, -2°C of -3°C is nog doenbaar maar bij -5°C ga ik toch afhaken).

En, met de speed-pedelec, is dat niet onveilig? Intrinsiek houdt aan 45 km/h op een fietspad rijden een risico in, maar je ben niet verplicht om overal 45 km/h te rijden. En ik probeer die fietspaden zoveel mogelijk te vermijden. In bebouwde kom en zone 50km/h mag ik ook gewoon op de weg rijden. En dat doe ik op plekken waar ik het fietspad te onveilig vind. Ik volg sowieso ook niet de kortste weg.

De afgelopen jaren ging ik één keer onderuit (tegen lage snelheid, in een bocht, op een slecht hersteld wegdek). Maar dat wil niet zeggen dat ik geen andere gevaarlijke situaties ben tegengekomen. Van agressief verkeersgedrag over onoplettende bestuurders, loslopende honden of zelfs overstekend wild. Het komt er op neer om de hele rit geconcentreerd te blijven en te anticiperen op autobestuurders, fietsers, voetgangers, honden,… die geen rekening met je houden en je snelheid ook onderschatten…

Maar het is en blijft toch vooral een geweldige manier om je te verplaatsen. ’s Morgens begeleid worden door fluitende merels en lijsters, door velden omwat door witte wieven fietsen, ’s ochtends de zonsopgang live kunnen volgen… Af en toe eens een ree(bok) of een uil die je pad kruist. Nergens last hebben van files. Maar de echte topper ’s nachts zijn muizen, die ik bijna iedere dag over het fietspad of de weg zie rennen, en echt heel snel wegschieten voor mijn verlichting.

Aankomen op ’t werk, een snelle douche nemen en vol energie aan je dag beginnen. Een perfecte training (drie uur per dag aan een hartslag van 135-145 bpm rijden) om mijn fysiek op peil te houden…

Qua voetafdruk is het verschil met de auto ook enorm groot: ik verbruik 2 kWh energie per dag, voor 100 km, met mijn Tesla (zowat de zuinigste EV op de markt) is dat 12-15 kWh… Zijn er dan geen nadelen? Ja. Ik spendeer iets meer dan een uur extra aan mijn transport. Maar ik moet dan thuis wel niet meer sporten…

Een levende tuin

Ik ben ergens vorig jaar ook voorzitter van het Tiens Netwerk Mileu geworden, de nieuwe naam voor wat voorheen de milieuadviesraad was.

Voor de mensen die het principe niet kennen: het is een adviesorgaan dat advies verstrekt aan het bestuur over grote projecten in de stad, maar daarnaast ook andere initiatieven onderneemt, om van Tienen een stad te maken die meer leefbaar is, met meer natuur en biodiversiteit.

Op 3 maart ga ik voor ’t eerst zelf een discussiecafé leiden in natuurpunt café De Gors, met als titel ‘De levende tuin’ .

Tuinen nemen ongeveer 10% van het oppervlak van Vlaanderen in, dat is meer oppervlakte dan er beschikbaar is voor beschermde natuur. Ze kunnen een belangrijke steun zijn in het behouden van de biodiversiteit en ook in klimaatadaptatie. Maar heeft dat ook zin in een kleine stadstuin? Helpt het gras laten groeien nu echt? Wat zijn de belangrijkste parameters? Open discussie, begeleid door een veldstudie en gevolgd door een korte quiz over ecologisch tuinieren.

Ik ga de komende weken enkele van die puntjes hier herhalen. Als Netwerk Milieu gaan we dit jaar de mensen proberen aan te sporen om hun tuin biodiverser te maken, en die tuin ook aan te passen om de gevolgen van de opwarming te temperen.

Geurbom

Deze Lonicera fragrantissima blijft wat mij betreft een absolute droom van een plant. De plant begint van november of december te bloeien, en doet dat tot ergens in maart. De bloemen geuren heerlijk, en op warme winterdagen is het een trekpleister voor hommelkoninginnen.

De struik is ondertussen volgroeid, en de geur is echt van meters afstand te merken. De struik is de rest van ’t jaar geen echte beauty, maar dat maakt hij dus helemaal goed door maandenlang een hemels aroma te verspreiden in de winter.

In vergelijking met de meeste andere winterbloeiers, is deze ook zo goed als immuun voor een stevige vorstprik, de plant stopt enkele dagen met bloeien, en zodra het terug warmer wordt kan het feestje opnieuw beginnen. De bloemen van bvb Chimonanthus praecox bevriezen bij een stevige vorstprik, en dat is de pret over voor die winter.

De struik staat langs het pad naar de tuin, zodat ik iedere keer ik er voorbij loop kan genieten van de geur.

Winterslaap

Net zoals het voorbije jaar heb ik ook deze winter weer een erg lange winterslaap gehouden op de blog. Ik wil vermijden om dezelfde dingen ieder jaar opnieuw te schrijven, en deze winter is er eigenlijk niets gebeurd.

Vandaag heb ik voor ’t eerst deze winter in de tuin gewerkt. In totaal een 100-tal stekken genomen van een aantal heesters, en die allemaal keurig opgepot. Op de opentuindagen wil ik voor ’t eerst een plantenverkoop organiseren, de opbrengst van die verkoop is voor een buurttuin uit Tienen.

Ook de tuin komt uit zijn winterslaap. De eerste krokussen staan (bijna) in bloei, alle winterbloeiende heesters staan al een tijdje in volle glorie. Ook narcissen en Helleborus zijn al van de partij. Op de foto boven zie je enkele krokussen die in ’t gazon staan. Deze Crocus tommasinianus doet het zeer goed in de borders, in ’t gazon eigenlijk heel wat minder. Ik had eerst alleen deze crocus in ’t gazon ingeplant, maar vind het resultaat in de fruittuin, waar ik een bonte verzameling van crocussen heb aangeplant veel leuker. Ik heb in totaal nog eens 1000 crocussen in ’t gazon aangeplant, tot nu toe zie ik daar wel geen enkel spoor van. Ik hoop ze in in ieder geval snel te mogen verwelkomen.

Na twee periodes van vorst zie ik dat er in mijn tuin wel al enkele planten beginnen uit te lopen, maar de perzik, amandel en abrikoos staan in ieder geval nog niet in bloei. Ook de kiwibes is nog helemaal niet aan ’t uitlopen. Aangezien het de komende twee weken opnieuw gaat vriezen, ga ik misschien voor ’t eerst in ’t enkele jaren geen schade hebben van late nachtvorst aan de vroege fruitsoorten.

Het doet in ieder geval wel goed om zo nog eens in de tuin bezig te zijn. Ik ga ook terug wat actiever proberen te bloggen…

Nog wat fruit

Ook dit jaar heb ik weer flink wat Paw-paws. Probleem is dat ik ze zelf niet lust (een probleem met de textuur).

Verder rijpen er op de valreep nog net enkele vijgen af. Het is dit jaar een slecht jaar geweest wat betreft vijgenoogst. We hebben nog een vrij late vorstprik gehad in april (-3°C) en dat heeft zeker niet geholpen. Maar ik denk ook dat mijn selectie van rassen misschien niet perfect is.

Ik heb indertijd enkele planten weggeschonken, en wanneer ik de oogst van één van die rassen bij mijn zus zie, denk ik dat ik de beste vijg heb weggegeven. Deze winter ga ik behoorlijk wat stekken van die plant nemen, zodat ik die hier opnieuw kan aanplanten.

Asters

Zo laat op het seizoen is er steeds minder kleur in de tuin (toch wat bloemen betreft). Het zijn vooral de Asters die op dit ogenblik wat kleur brengen. Deze Aster ‘Treffpunkt’ is een nieuwe in mijn tuin, de plant sprong er echt uit in de kwekerij. Wordt ongeveer 80 cm hoog, en is een kruising van Aster novi-belgii x A. cordifolius.

Aster ‘Vasterival’, lichtroze en vrij hoog (140 cm) is ook nieuw voor me. Deze vervangt Aster umbellatus ‘Weisser Schirm’ die veel te fel woekerde en niet droogtebestand was. Deze plant zou ook sterk groeien, maar beheersbaar.
Deze is eigenlijk een vergissing. Ik had Aster novii-belgi ‘Weisses Wunder’ gekocht voor de pluktuin terwijl ik Aster novae-anglia ‘Herbstschnee’ moest hebben. Een sterk en gezond groeiende aster.
Aster thomsonii, samen met Aster frikarti x Mönch mijn favoriete aster : zeer lang bloeiend (al van juli) met grote bloemen. De planten worden mooier met de jaren.
Aster novae-angliae ‘Barr’s Pink’ staat er een beetje werkloos bij. Normaal is deze plant in het najaar een trekpleister voor dagpauwogen, maar door de ellendige droogte zijn die weer amper vindbaar
Aster turbinelles kleurt ieder jaar rood voor de plant in bloem komt.

Kiwibes

Ik heb dit jaar voor ’t eerst een flinke oogst aan kiwibessen. Twee planten (Jumbo en Weiki) hebben een behoorlijke opbrengst. ‘Jumbo’ (foto bovenaan) begon af te rijpen twee weken geleden, van ‘Weiki’ (foto hieronder) zijn nu de eerste bessen rijp.

De bessen smaken naar kiwi, zijn wel iets zoeter. Ze rijpen wel erg onregelmatig af, dus plukken is nogal een gedoe.

Ik heb jaren geen of amper oogst gehad op deze planten, ik had begin dit jaar eigenlijk besloten om de planten, indien de oogst opnieuw tegenviel, te rooien.

Ze zijn dus gered door de gong…

Maai mei niet

Ondertussen is de maand mei voorbij. Tijd dus om het gazon te maaien. Ik heb een groot deel van mijn gazon (50%) heel het jaar door niet gemaaid. De rest 3 keer. Zo heb ik achtereenvolgens kunnen genieten van madeliefjes, klaver, wilde peen, duizendblad en bijenkorfje. Ik maai mijn gazon nu een eerste keer omdat ik over enkele weken nog wat bollen wil aanplanten, en het gras dan echt vrij kort wil maaien, dat doe ik niet in één keer… Over twee weken maai ik dus nogmaals…

Echt hoog wordt het gras niet in mijn gazon: ik geef al jaren geen meststoffen aan mijn gazon, het meeste gras groeide op veel plekken niet hoger dan 15 cm in zo’n droog jaar.

Veel meer dan de bestuivers was onze kat tevreden over het “lange” gras, ze had een vast plekje tussen het hoogste gras waar ze heel de zomer heeft liggen zonnen/vegeteren.

Kiwi

De oogst van de kiwi’s is veel beperkter dan vorig jaar. Ik denk dat ik vorig jaar minstens 2 x zo veel kiwi’s heb geoogst. Maar de vruchten zijn dit jaar wel een flink pak groter dan vorig jaar ongeveer 50% is even groot als de kiwi’s die je in de winkel vindt.

Het plukken is wel een vervelend werkje, jezelf zo tussen een klimplant wriemelen om vruchten te plukken. Weer tijd om creatief te zijn met kiwi’s dus.