Deze bosrank is komen aanwaaien in mijn tuin, en staat tussen de frambozen. Ik vind het een echte aanwinst, dus deze mag hier gerust blijven staan. Dat wil niet zeggen dat ik hem ‘zijn ding laat doen’, want hij kan behoorlijk woekeren. We gaan de plant dus wel ‘een beetje‘ onder controle houden.
Wanneer ik mensen één fruitstruik zou aanraden, is dat de zwarte framboos. De smaak is uitzonderlijk lekker, en de plant is ook best mooi. Hij bezit wel vervelende doornen en draagt niet zo enorm veel fruit. Ik ben in deze niet alleen. Het is ook de plant die verreweg de deelnemers aan de verschillende proefdagen verkozen. Een andere bes moet ik trouwens nog eerherstel geven. De Zwarte Amerikaanse Bes, Ribes odoratum ‘Gwens’. Een bezoeker aan de tuin gaf me enkele weken geleden aan dat hij die bes echt wel kon smaken, en dat klopt. De bessen zijn nu trouwens ook veel groter dan die eerste exemplaren die ik 5-6 jaar geleden uitprobeerde. Qua smaak heeft deze bes veel weg van Cassis, maarde smaak is toch zoeter. De struik geeft ook behoorlijk wat opbrengst… Ook deze plant is een beauty, niet alleen vanwege de herfstkleuren, maar ook vanwege de bloei.
Wanneer ik een tronkenbij wil fotograferen, moet ik naar de Helianthus trekken. Daar vind ik steevast meerdere exemplaren van dit kleine solitaire bijtje.
De bloemknoppen van de Lysimachia palmatiloba beginnen te barsten. Deze bloemen zijn uitstekende insectenlokkers. Ik ben nog enkele foto’s verschuldigd in het kader van eerdere posts. Zo staat de Veronica, alsook de Digitalis parvifolia uit het vorige voorpretbericht ondertussen in bloei. Ook de Thalictrum ‘Elin’ staat ondertussen in bloei. En toen ik twee weken geleden schreef dat Paw-Paws mooie bomen waren, suggereerde Menck om eens een foto van de hele boom te posten. Voilà, bij deze… Er groeien wel enkele pastinaken tussen de boompjes.
Een genus dat echt wel bij mijn favorieten behoort. Het blad van Thalictrum heeft veel weg van dat van Akelei, het zijn dan ook verwante planten. Maar terwijl Akeleien laag blijven, kunnen sommige Thalictrum meer dan 2 m hoog worden, zoals ook deze ‘Elin’. Maar zelfs met die hoogte blijven het best bescheiden planten, die erg ‘transparant’ aandoen. De prachtige bloei is pas voor over enkele weken, ondertussen is het blad, dat nu al een meter hoog prijkt, best te pruimen.
Iedere dag met de fiets naar het werk, allemaal OK en wel, maar wat wanneer het regent? Gisteren was de eerste dag dat ik een echt flinke hoosbui over me heen heb gekregen tijdens het fietsen. Ik heb al maanden een regenjas, regenbroek en regenoverschoenen in mijn fietstas zitten. Op mijn helm zit ook een regenkapje, en mijn handschoenen zijn waterdicht (maar toch goed ademend). De regenjas had ik de voorbije maanden welgeteld één keer gebruikt, de regenbroek nog nooit. Gisteren was dus de eerste keer dat ik ze uitgebreid kon testen. Ik heb ongeveer 30 km door de regen gereden, waarbij het eerste gedruppel na 10 km overging in een wat stevigere bui en de laatste 10 km het gewoon flink aan ’t gieten was. Toen ik op mijn bestemming aankwam, waren alleen mijn regenjas, regenbroek en schoenen nat (de volgende keer toch ook de overschoenen aantrekken). Ik had tot nu toe de gewoonte om op dagen dat er veel regen aangekondigd is gewoon de wagen te nemen, maar ik vermoed dat ik ook …
De eerste bloemetjes op de Edgeworthia beginnen zich te openen. De bloemtrosjes zien er nu echt onwezenlijk uit.
Ondertussen plukte ik nog 2 extra emmers kiwi’s. “Wat doe je met enkele emmers kiwi’s?” Wel naast een eerste reeks op te eten, heb ik nu een tweede reeks verwerkt tot confituur. Kiwi-banaanconfituur en kiwi-mango-pruimconfituur. Een derde lading zal waarschijnlijk dinsdagavond veranderen in kiwi-mango-banaanconfituur. En dan kunnen we ons de vraag stellen, ‘Wat doe je met al die confituur?’
Zaterdagavond snel voor zonsondergang een eerste emmer kiwi’s geplukt. Er werd vorst voorspeld, en ik weet niet welke impact dat heeft op de houdbaarheid van ’t fruit. De laagsthangende vruchten werden geplukt, de rest mag nog een weekje genieten van het nazomerweer deze wee. Deze kiwi’s zijn nu per 20 stuks in plastieken zakken gelegd, en worden zo in de vorstvrije kelder bewaard. Een eerste zak ligt na te rijpen op het aanrecht, met een rijpe appel in de zak. Volgende week pluk ik de rest van de kiwi’s, ik vermoed dat ik nog eens 2 emmertjes ga kunnen vullen.
Vorige week is hier weer een substantiële bestelling vogeleten geleverd. Sinds 1 november hangen de voedersilo’s weer uit, maar die kunnen tot nu toe niet op veel enthousiasme van de vogels rekenen. Die vinden nog voldoende eten op andere plekken vermoed ik. Af en toe een meesje en en enkele groenling. Al zag ik vanmorgen wel een keep aan één van die silo’s, dat was weer een tijdje geleden.
