We naderen ondertussen het einde van de zomer. Het reguliere onderhoud (wieden) neemt nu veel minder tijd in beslag omdat de meeste planten flink gegroeid zijn en onvoldoende licht laten voor zaailingen.
Tijd om dus wat andere dingen te doen in de tuin. Zo heb ik de voorbije weken alle hagen gesnoeid en het snoeihout nadien verhakseld. Volgende week snoei ik het steenfruit (perzik, abrikoos, pruim, amandel), want die mag je niet snoeien na midden september.
De rijpe compost, klaar om ingezet te worden.
Alle tuinafval wordt hier in de tuin zelf verwerkt in onze compostbakken. Het was vandaag een perfect weertje om die compostbakken nog eens om te zetten. Monthy Don (Gardener’s World) zegt altijd dat tuiniers geen fitness nodig hebben, omdat ze voldoende oefeningen doen tijdens het compost omzetten. Maar zelf beperk ik me tot het 3 of 4 keer per jaar omzetten van de compost, maar ik doe het dan wel ‘goed’. Ik schep alle materiaal uit de bak, en probeer droog en nat materiaal mooi te mengen (door materiaal op verschillende plaatsen uit de composthoop op te scheppen). Wanneer de bak volledig leeg is, schep ik de alles terug in de bak (of de volgende bak, als die vrij is). Als het materiaal echt te droog (bruin) is, voeg ik een dun laagje grasmaaisel toe aan het compost.
Composteren is erg eenvoudig, het enige wat je in ’t oog moet houden is het voldoende mengen van bruine materie (droge grassen, stro, hout) en groene materie (grasmengsel, keukenafval, planten) en dat af en toe om te zetten. Zo zorg je voor een evenwichtig proces.
De grijze ‘plekken’ in het compost zijn stukken die de voorbije weken al flink gecomposteerd zijn en vaak erg warm zijn. Door het compostmengsel nu te mengen zorg ik voor nieuwe brandstof voor de compostering
Door het verhakselen van lange takken is het omzetten een makkelijke klus. Lange takken in het compostmengsel zijn een echte aanslag op de rug (omdat die lange takken die je opschept met de spitvork vaak nog vast zitten onder een flink gewicht aan tuinafval). Het verhakselen van het snoeihout heeft nog een voordeel: het zorgt er bovendien voor dat alles snel composteert.
Het is wel een flink werkje, ik heb de voorbije weken minstens 5 uur met de hakselaar gewerkt, en vandaag 6-7 uur gedaan over het omzetten (van in totaal 10 m³ compostmengsel). Ik heb nu 3 m³ compost klaar , en een tweede bak die begin volgend jaar ook rijp zou moeten zijn… Die compost moet deze herfst en volgend voorjaar allemaal aangewend worden, want anders heb ik volgend voorjaar onvoldoende plek om alle ‘tuinafval’ op te slaan.
Veel werk? Anders moet je dus al dat tuinafval afvoeren naar het containerpark, dat kost ook veel tijd (en energie). Ik zet hier minstens 15m³ tuinafval per jaar om, dat zouden dus minstens 10 ritjes naar ’t containerpark zijn. En ik vertik dat, uit ecologische principes.
En nog een voordeel: wij hebben hier geen GFT-bak, want alle groenafval gaat ofwel op de composthoop of naar de kippen. Ik verkies zonder de minste twijfel het omzetten van de composthoop boven het uitspoelen van die gore, stinkende GFT bak in volle zomer.
Na de werken is er opnieuw een volledige bak vrij.
Compost dek je af, zodat de voedingsstoffen niet uitspoelen én het composteringsproces niet stopt door uitdroging. Na een paar jaren staan de bakken al wat meer schots en scheef, maar dat deert mij niet.
