Winterslaap

Net zoals het voorbije jaar heb ik ook deze winter weer een erg lange winterslaap gehouden op de blog. Ik wil vermijden om dezelfde dingen ieder jaar opnieuw te schrijven, en deze winter is er eigenlijk niets gebeurd.

Vandaag heb ik voor ’t eerst deze winter in de tuin gewerkt. In totaal een 100-tal stekken genomen van een aantal heesters, en die allemaal keurig opgepot. Op de opentuindagen wil ik voor ’t eerst een plantenverkoop organiseren, de opbrengst van die verkoop is voor een buurttuin uit Tienen.

Ook de tuin komt uit zijn winterslaap. De eerste krokussen staan (bijna) in bloei, alle winterbloeiende heesters staan al een tijdje in volle glorie. Ook narcissen en Helleborus zijn al van de partij. Op de foto boven zie je enkele krokussen die in ’t gazon staan. Deze Crocus tommasinianus doet het zeer goed in de borders, in ’t gazon eigenlijk heel wat minder. Ik had eerst alleen deze crocus in ’t gazon ingeplant, maar vind het resultaat in de fruittuin, waar ik een bonte verzameling van crocussen heb aangeplant veel leuker. Ik heb in totaal nog eens 1000 crocussen in ’t gazon aangeplant, tot nu toe zie ik daar wel geen enkel spoor van. Ik hoop ze in in ieder geval snel te mogen verwelkomen.

Na twee periodes van vorst zie ik dat er in mijn tuin wel al enkele planten beginnen uit te lopen, maar de perzik, amandel en abrikoos staan in ieder geval nog niet in bloei. Ook de kiwibes is nog helemaal niet aan ’t uitlopen. Aangezien het de komende twee weken opnieuw gaat vriezen, ga ik misschien voor ’t eerst in ’t enkele jaren geen schade hebben van late nachtvorst aan de vroege fruitsoorten.

Het doet in ieder geval wel goed om zo nog eens in de tuin bezig te zijn. Ik ga ook terug wat actiever proberen te bloggen…

Nog wat fruit

Ook dit jaar heb ik weer flink wat Paw-paws. Probleem is dat ik ze zelf niet lust (een probleem met de textuur).

Verder rijpen er op de valreep nog net enkele vijgen af. Het is dit jaar een slecht jaar geweest wat betreft vijgenoogst. We hebben nog een vrij late vorstprik gehad in april (-3°C) en dat heeft zeker niet geholpen. Maar ik denk ook dat mijn selectie van rassen misschien niet perfect is.

Ik heb indertijd enkele planten weggeschonken, en wanneer ik de oogst van één van die rassen bij mijn zus zie, denk ik dat ik de beste vijg heb weggegeven. Deze winter ga ik behoorlijk wat stekken van die plant nemen, zodat ik die hier opnieuw kan aanplanten.

Asters

Zo laat op het seizoen is er steeds minder kleur in de tuin (toch wat bloemen betreft). Het zijn vooral de Asters die op dit ogenblik wat kleur brengen. Deze Aster ‘Treffpunkt’ is een nieuwe in mijn tuin, de plant sprong er echt uit in de kwekerij. Wordt ongeveer 80 cm hoog, en is een kruising van Aster novi-belgii x A. cordifolius.

Aster ‘Vasterival’, lichtroze en vrij hoog (140 cm) is ook nieuw voor me. Deze vervangt Aster umbellatus ‘Weisser Schirm’ die veel te fel woekerde en niet droogtebestand was. Deze plant zou ook sterk groeien, maar beheersbaar.
Deze is eigenlijk een vergissing. Ik had Aster novii-belgi ‘Weisses Wunder’ gekocht voor de pluktuin terwijl ik Aster novae-anglia ‘Herbstschnee’ moest hebben. Een sterk en gezond groeiende aster.
Aster thomsonii, samen met Aster frikarti x Mönch mijn favoriete aster : zeer lang bloeiend (al van juli) met grote bloemen. De planten worden mooier met de jaren.
Aster novae-angliae ‘Barr’s Pink’ staat er een beetje werkloos bij. Normaal is deze plant in het najaar een trekpleister voor dagpauwogen, maar door de ellendige droogte zijn die weer amper vindbaar
Aster turbinelles kleurt ieder jaar rood voor de plant in bloem komt.

Kiwibes

Ik heb dit jaar voor ’t eerst een flinke oogst aan kiwibessen. Twee planten (Jumbo en Weiki) hebben een behoorlijke opbrengst. ‘Jumbo’ (foto bovenaan) begon af te rijpen twee weken geleden, van ‘Weiki’ (foto hieronder) zijn nu de eerste bessen rijp.

De bessen smaken naar kiwi, zijn wel iets zoeter. Ze rijpen wel erg onregelmatig af, dus plukken is nogal een gedoe.

Ik heb jaren geen of amper oogst gehad op deze planten, ik had begin dit jaar eigenlijk besloten om de planten, indien de oogst opnieuw tegenviel, te rooien.

Ze zijn dus gered door de gong…

Maai mei niet

Ondertussen is de maand mei voorbij. Tijd dus om het gazon te maaien. Ik heb een groot deel van mijn gazon (50%) heel het jaar door niet gemaaid. De rest 3 keer. Zo heb ik achtereenvolgens kunnen genieten van madeliefjes, klaver, wilde peen, duizendblad en bijenkorfje. Ik maai mijn gazon nu een eerste keer omdat ik over enkele weken nog wat bollen wil aanplanten, en het gras dan echt vrij kort wil maaien, dat doe ik niet in één keer… Over twee weken maai ik dus nogmaals…

Echt hoog wordt het gras niet in mijn gazon: ik geef al jaren geen meststoffen aan mijn gazon, het meeste gras groeide op veel plekken niet hoger dan 15 cm in zo’n droog jaar.

Veel meer dan de bestuivers was onze kat tevreden over het “lange” gras, ze had een vast plekje tussen het hoogste gras waar ze heel de zomer heeft liggen zonnen/vegeteren.

Kiwi

De oogst van de kiwi’s is veel beperkter dan vorig jaar. Ik denk dat ik vorig jaar minstens 2 x zo veel kiwi’s heb geoogst. Maar de vruchten zijn dit jaar wel een flink pak groter dan vorig jaar ongeveer 50% is even groot als de kiwi’s die je in de winkel vindt.

Het plukken is wel een vervelend werkje, jezelf zo tussen een klimplant wriemelen om vruchten te plukken. Weer tijd om creatief te zijn met kiwi’s dus.

Droogteresistenter tuinieren

De droge periode deze zomer werkte weken op mijn gemoed. Die droge periode is een overduidelijk teken van de gevolgen van de klimaatverandering. Meerdere planten stonden te verpieteren in de droogte. Dat maakt de klimaatopwarming nog veel meer zichtbaar en tastbaar voor me.

Er is één stukje border waar de problemen het meest zichtbaar waren, een stukje dat altijd wat vochtiger was, en waar ik dus eerder planten voor een vochtige situatie had aangeplant. Maar ook dit stukje werd kurkdroog.

Ik heb besloten om die vochtminnende planten gewoon op te geven. Een aantal planten zijn dus fin-de-carrière in de Fruitberg, hun plaats wordt ingenomen door meer droogte resistente planten. Een aantal planten die het de voorbije weken moeilijk hadden en die ik toch wil behouden verzet ik naar plekjes waar ze minder uren zon vangen. Dat is dan hun “laatste kans”.

Maar de meeste droogteminnende planten houden niet van natte voeten in de winter. En ik tuinier op vrij zware grond, en dat stuk is vaak redelijk vochtig, ook al omdat het wat lager ligt. Hoe kan ik dat dan oplossen?

Wat ik niet doe is grit, zand of lava in de bodem mengen. Ik weet dat dat werkt, maar het strookt niet met mijn visie op duurzaam tuinieren, omdat die ingreep niet reversibel is. Wat deed ik dan wel?

Het stukje border was onder meer vochtiger omdat het wat lager lag dan de rest van dat stukje tuin, idee was dus om dat stukje border wat op te hogen. Maar tijdens de heraanleg werd een veel belangrijker probleem duidelijk: er zat op die plek nog wat kiezel in de bodem zat, 30 cm diep. En dat onder dat laagje kiezel zat er een echt dichtgereden stuk bodem (die plek was vroeger de parking van een frituur). De grondwerker had me aangegeven dat hij alles had losgewerkt, maar dat was op dat stuk dus niet het geval.

Met de schop was er eigenlijk geen beginnen aan. De combinatie van kiezel en gecompacteerde aarde maakte dat ik 1.5 uur werkte met de spade om minder dan 1 m² los te maken. En toen waren er nog 20m² te gaan.

Daarom wisselde ik de spade in voor mijn boorhamer. Met de boorhamer werd de bodem tot 60 cm dieo losgemaakt, daarna werd alles terug gelijkgetrokken, en volgde er nog compost en tuingrond om dit stukje een beetje te verhogen.

Na al dat labeur was het tijd voor het leukste deel van het werk: het aanplanten van nieuw plantgoed. Uit de lijst van nieuwe planten gaan er misschien enkele wegkwijnen in de winter, dan vervang ik die wel door iets anders volgend jaar. Veel van deze aanwinsten zijn ook voor mij niet echt nieuw. Toch zijn er enkele niet direct klassieke tuinplanten, waarmee ik zelf geen ervaring heb, zoals onder meer Leuzea centaurioides, Leuzea rhapontica bicknellii en Jurinea cyanoides. Ik heb de voorbije jaren redelijk wat droogteminnende planten succesvol de winters zien overleven. De Agapanthus, Perovskia en Lepechinia staan hier nu drie jaar in volle grond zonder schade… het is dus een berekende gok.

De ironie wil dat het drie week-ends na mekaar regende. De werkzaamheden zijn dus uitgesteld en onderbroken stortbuien. Maar het plantgoed staat ondertussen al bijna twee weken in de grond, en de huidige nazomer laat dat plantgoed ook toe om nog flink in te wortelen.

Toch was dit een aanpassing die ik niet met vol enthousiasme heb doorgevoerd. Dit stukje was in het voorjaar de blikvanger van de tuin, met de grote groep Persicaria bistorta ‘Superba’. Maar de akeleien hebben daarentegen een nog wat meer prominente plek gekregen.

Droogteresistente planten die ook op zware grond gedijen

Met de huidige hittegolf zijn er een aantal planten die zienderogen wegkwijnen, terwijl andere planten het hier wel zeer goed doen. Dat droogteminnende planten het nu goed doen, is natuurlijk geen verrassing, maar die planten hebben het dan weer moeilijk gedurende de winter, zeker op zware gronden (leem/klei). Agastache, om maar een voorbeeld te nemen, kwijnt hier hier gewoon weg in de winter.

Ik ga deze herfst en in de lente van volgend jaar een aantal planten vervangen die het nu moeilijk hebben. Sommige van die plekken zijn extreem droog, en daar komt gewoon een droogteminnaar, andere plekken zijn in de winter vrij nat, en daar had ik tot nu toe vochtminnende planten staan. Op die plekken ga ik nu dus meer bodemvage planten neerzetten.

Hieronder geef ik alvast een overzichtje van de planten die het hier op een leembodem (en dus natte voeten in de winter) uitstekend doen in deze extreem droge periode.

Aconitum bicolorPlanten die in theorie houden van een vochtige bodem, maar die het hier in halfschaduw toch uitstekend doen in de droogte, terwijl ik ze pas deze lente heb aangeplant.
Acquilegia vulgarisAkelei doet het hier eigenlijk overal goed. In halfschaduw, volle zon, na een natte winter of nu in volle droogte. Volgens mij een echte bodemvage plant.
Alchemilla mollisNog een plant die de benaming ‘bodemvage plant’ verdient. Doet het trouwens ook in schaduw en volle zon.
AmsoniaPlanten staan er dit jaar prachtig bij, ondanks de droogte. Ze doen het hier al jaren zeer goed (ook na natte winters). Heeft dus echt geen last van zware, natte bodems in de winter (ik lees zelfs hier en daar dat sommige Amsonia het goed doen in drassige weides)
Aruncus ‘Horatio’Een plant voor halfschaduw of schaduw, en die gekend staat als een plant die graag een vochtige bodem heeft. Maar in de schaduw/halfschaduw deert de huidige droogte de plant helemaal niet.
AsterZowat alle Asters staan er ook dit jaar geweldig bij. Alleen Aster thomsonii* en Aster umbellatus hebben last van de droogte. Alle andere (turbinellus, Novae-angliae, dumosus, laterifolius, radula, amellus, pyrenaeus) doen het uitstekend, en ze houden ook zonder enig probleem stand in de winter op mijn zware bodem, maar ik zou ze nu niet direct op een echt drassige plek gaan zetten.
*Aster x frikartii “Mönch”, die als twee druppels water lijkt op Aster thomsonii, heeft geen last dan de droogte…
Campanula persicifoliaPlanten zijn ondertussen uitgebloeid, maar de jonge planten doen het goed, droogte deert hen duidelijk niet. Dit geldt NIET voor Campanula latifolia, die helemaal uitgedroogd lijken. Campanula kan ook goed overweg met de zware bodem in de winter
CentaureaIk heb hier meerdere soorten staan, en de meeste doen het goed in de droogte. Onder meer Centurea jacea komt zowel op uitermate vochtige als zeer droge plekken goed weg
Cephalaria giganteaCephalaria doet het hier al jaren goed, en doet het dit jaar, ook in volle zon op erg droge plekken nog steeds uitstekend.
Cicerbita plumieriEen tijdje moeilijk geweest om deze in gang te krijgen. Plant houdt van vochtige plekken, maar de huidige droge periode is voor de de plant duidelijk geen probleem.
Coreopsis tripterisPlant doet het hier uitstekend in volle zon, maar zou ook op vochtige plekjes uitstekend groeien. Wordt zeer hoog.
Echinacea ‘Cheyenne Spirit’Zonnehoed is een plant die het, in tegenstelling tot een aantal Heleniums en Rudbeckia’s, uitstekend doet in deze droogte. Ik zou de plant wel niet op een echt natte plek neerzetten. Echinacea op zware grond blijft moeilijk, maar ondanks deze natte winter heb ik toch mooie planten staan.
EpimediumDoet het in de (half)schaduw uitstekend, huidige droge periodes deren de planten hoegenaamd niet. Maar deze planten staan gekend om ook op wat vochtiger grond goed te groeien. Maar droogte + veel zon gaat niet lukken
Eupatorium cannabinumDe plant staat hier in de oeverzone van de vijver, en in volle grond / volle zon in de border. Op sommige plekken begin ik nu wel wat impact van de droogte te zien… Ook Eupatorium maculatum doet het nog vrij goed.
Foeniculum vulgare ‘Giant Bronze’Venkel doet het hier al jaren uitstekend. Droogte lijkt de planten niet te deren, en de natte winters ook niet.
GeraniumHeel wat Geraniums kunnen veel droogte en zware grond (natte winters) probleemloos verteren. Onder meer ‘Tiny Monster’ doet het hier ook zeer goed in volle zon op een droog plekje
GeumGeum is een plant die goed gedijt in een vochtige bodem. Je moet de planten wel niet in een waterzieke grond aanplanten of een stukje dat in de winter onder water staat. Ook de droogte lijkt de planten niet te deren.
HemerocallisPlanten hebben op dit ogenblik geen last van de droogte, en deze plant kan een zware natte grond in de winter probleemloos verwerken (maar net zoals Geum, ook weer geen echt natte toestanden)
IsodonMeerdere telgen van dit geslacht lijken geen last te hebben van de droogte (excisus en rubescens). Isodon longitubus doet het veel minder goed.
Iris sibiricaDe verschillende cultivars doen het eigenlijk allemaal uitstekend in volle zon en de huidige droogte. De planten zijn er nochtans vooral gekend om redelijk vochtige grond te verkiezen. Echte bodemvage plant, die ook zonder problemen in echt drassige grond kan staan.
Knautia arvensisDeze inheemse schoonheid groeit bij voorkeur op leemgrond, en in volle zon. Ik zie ze hier aan de zonnekant van holle wegen – in volle zon – groeien. Geen wonder dat ze dus geen probleem hebben met de huidige weersomstandigheden.
Lythrium salicariaDe plant is een inheemse oeverplant, maar ik zie hem ook gedijen op vrij droge plekken in de tuin en in de natuur, en dat in volle zon… Ik heb hier in de borders (ver weg van de vijver) ook nog planten staan die niet uitgedroogd zijn. Uit heel deze lijst zonder twijfel de plant die het meest het etiket bodemvaag verdiend: plant gedijt op plekken die in de winter overstromen en kan in de droogte ook best haar mannetje staan (toch op zware grond, ik denk dat deze plant op een droge zanderige bodem niet gaat lukken)
Nepeta ‘Walkers’ Low’Nepeta is een echte droogteminnende plant MAAR doet het hier al jaren uitstekend. Ik heb “Walker’s Low” zelfs ergens gezet waar de plant na enkele jaren bijna in de schaduw stond (onder de perzik), en ook die planten bleven in leven (op een stukje dat in de winter echt wel redelijk vochtig is) .
Oreganum vulgareDe plant staat hier overal in de beemden, en komt ook hier in de tuin ieder jaar (meer) terug in de tuin.
Persicaria amplexicaulisDe inheemse Persicaria bistorta is een oeverplant en kwijnt hier weg in de droogte. Maar Periscaria amplexicaulis variëteiten zoals ‘Fat Domino’ en ‘Pink elefant’ hebben absoluut geen probleem met de combinatie volle zon en droge periode. Ze kunnen ook echt wel drassige grond verdragen
PhloxEen eigenaardige plant. In de volle zon lijken de meeste Phloxen gewoon uit te drogen, andere cultivars doen het goed. In de halfschaduw doen de meeste soorten het goed…
RosaRozen gedeien goed op zware grond, en geven bij de huidige droogte geen kik. Het zijn natuurlijk wel geen planten om op een waterzieke bodem te zetten
SansguisorbiaIk heb hier Sansguisorbia op een droge plek in volle zon staan (de Helenium er naast is aan ’t uitdrogen). Veel Sansguisorbia kunnen best heel wat droogte weerstaan (en doen het goed op vochtige bodems).
SedumDeze planten doen het al decennia goed in onze tuinen, en kunnen eigenlijk best wel natte winters doorstaan (ook nogmaals, geen waterzieke toestanden). Droogte lijkt de planten niet de deren.
ThalictrumThalictrum ‘Elin’ staat hier 5 uur in de zon, en doet het gewoon uitstekend. Thalictrum delavayi doet het ok erg goed, maar met beperkte zon. Planten verkiezen een vochtige bodem, maar indien je de planten correct aanplant (voeten in de schaduw en niet in volle zon de hele dag), dan kan de plant flinke droge periodes aan.
TrifoliumTrifolium ochroleuca en Trifolium rubens doen het hier uitstekend op een droge plek in volle zon. De planten staan ondertussen al 10 jaar op dezelfde plek, en hebben al meerdere natte winters doorstaan zonder problemen
Verbesina aternifoliaEen hoge plant, met vrij grote bladeren. Doet het ronduit uitstekend in mijn tuin.
VernoniaNauw verwant aan Eupatorium, ook deze plant heeft geen problemen met de huidige droogte en ze gedijen ook op een vochtige bodem.
VeronicastrumTerwijl veel Veronica planten lijden onder de droogte, staan mijn pollen Veronicastrum erbij alsof het gisteren geregend heeft.

De vraag is dan, wat doet het niet goed, onder de klassieke tuinplanten?

  • Helenium heeft echt moeite met de huidige droogte (hangt wel wat af van de standplaats en de cultivar). Iets wat me eigenlijk verbaast
  • Asclepias, maar dat verbaast me dus niet, is een plant die graag vochtig staat. Wordt vervangen.
  • Campanula lactiflora, zeer mooie tuinplant maar droogt dus helemaal uit. Indien de planten volgend jaar terugkomen ga ik ze verzetten naar een plekje waar ze wat minder zon vangen, want ze zijn ohh zo mooi
  • Sommige Veronica longifolia planten hebben het echt moeilijk, maar niet op alle plekken. Ik probeer de planten te verwijderen op de plekken waar ze het niet goed doen.
  • Scutellaria incana is quasi volledig uitgedroogd, geen plant voor mijn tuin dus.
  • Heel veel telgen van het geslacht Rudbeckia hebben het enigszins moeilijk. Enkele daarvan zijn vorig jaar geplant, dus misschien volgend jaar beter?
  • Succissa prantesis heeft het zichtbaar moeilijk. Is ook een plant die groeit op drassige weides. Ik denk wel dat de planten er niet aan ten onder gaat gaan.
  • Sansguisorbia staat hierboven in de lijst, maar nazaten van Sansguisorbia tenuifolia drogen hier uit.
  • Caryopteris divaratica is ook op sterven na dood. Zal ook kennis maken met mijn spade des doods.
  • Cimicifuga ‘Queen of Sheeba’ zou ook al lang weggekwijnd zijn zonder mijn ‘tussenkomst’. Deze probeer ik wel te behouden in de tuin met een olla.
  • Penstemon. Planten die normaal moeilijk zijn om door de winter te krijgen (wegens te nat), maar nu door de droogte een bijna-doodervaring ondergaan.
  • Bijna alle Hydrangea, maar dat is geen wonder. De Hydrangea villosa “Anthony Bullivant” en “Hot Chocolate” doorstaan in de halfschaduw de droogte vrij goed, maar krijgen af en toe een watergift. Ook zij krijgen een olla.

Planten die het uiteraard goed doen in de huidige droge omstandigheden zijn de echte droogteminnaars, maar deze hebben het soms moeilijk in de winter: Agapanthus, Lavandula, Hyssop, Thymus, Stachys, Baptisia, Phuopsis, Gaura, Calamintha, Saponaria, Crocosmia, Lepechina, Centaurea bella, Dianthus carthusianorum, Eryngium, Echinops, Perovskia, Silphium,…)

Misschien tijd voor een stokje? ? Hoe zit het bij jullie? Wat doet het goed, en wat doet het niet goed in de droogte.? En ik ben dan vooral geïnteresseerd in de niet zo evidente planten, dat droogteminnaars zoals Agastache en Alstroemeria het goed doen op dit ogenblik verbaast me niet, daar ben ik dan eerder geïnteresseerd hoe ze door de winter geraken (op een zware bodem)?

Nog even toevoegen dat mijn bevindingen grotendeels maar niet helemaal overeenstemmen met die van de leden van de vvpv, maar ik denk dat standplaats en grond toch twee zeer belangrijke verschillen kunnen leiden. Dus ook mijn ervaringen zijn mijn ervaringen, en het is perfect mogelijk dat één van de planten waarvan ik zeg dat die het zeer goed doet in de droogte & volle zon, het bij jou niet goed gaat doen.

Vijver

Iemand vroeg me via mail hoe de vijver er nu bij ligt.

Dichtgegroeid, is volgens mij de beste omschrijving. Over twee weken ga ik terug heel wat plantgoed verwijderen, nu laat ik het al een tijdje liggen in de hoop dat het de verdamping ook wat tegenwerkt. Doel is om minstens de helft van de vijver terug open te leggen. Het is vooral het krabbenscheer dat echt wel onwaarschijnlijk goed groeit. Ik denk dat ik opnieuw één of twee kruiwagens krabbenscheer moet afvoeren. Indien er mensen geïnteresseerd zijn, laat het dan weten.

De leemwallen hebben stand gehouden (kan ook niet anders) en de vijverfolie is er natuurlijk nog, maar is echt nergens zichtbaar meer. Op de bodem had ik sowieso een substraat gegooid, maar die bodem zie je niet omdat alles dichtgegroeid is en er ook slib op de bodem ligt.

Ik heb de vijver in al die jaren nog niet ‘uitgekuist’. Ik vermoed dat dat stilaan tijd wordt om daar eens werk van te maken – er ligt waarschijnlijk een dikke laag slib op de bodem/ Het zou kunnen dat ik dat doe wanneer ik het overschot aan planten verwijder.

Overgang tussen vijver en kant

De oeverzones zijn ondertussen ook helemaal begroeid, vooral de Lythrum salicaria en moerasandoorn (Stachys palustris) doen het uitstekend – die ga ik over enkele weken dus ook allebei wat ‘temmen’.

Het nut van zo’n snel groeiende planten is eigenlijk vrij eenvoudig; ze halen veel voedingsstoffen uit de vijver en verhinderen zo de vorming van algen. De afgestorven plantendelen van vorig jaar worden zo dus omgezet in nieuw plantmateriaal dit jaar, en dat verwijder ik dus.

Is er niets dat ik anders zou doen? Toch wel, ik zou de wallen dieper gemaakt hebben, en misschien ook wat breder. En iets meer helling in de oevers (en het water dus lager laten liggen tov de grond). Maar verder ben ik echt tevreden over de hele lijn.

Een vijver brengt enorm veel leven naar de tuin (kikkers, salamanders, libellen, juffers, …), en is sowieso een aanrader in een ecologische tuin.