Sanguinaria canadensis ‘Paint Creek Star’

Ook deze bloedwortel staat nu in bloei in de schaduwtuin. Ook een plant met een verhaal. Toen ik deze twee jaar geleden kocht was de plant anderhalve maand later – ergens in juni – al helemaal verdwenen boven de grond.

Ik was er zeker van dat ik deze dus kwijt was, maar niets was minder waar. Vorig jaar kwam hij mooi terug uitlopen, maar één van mijn kippen vernielde beide exemplaren van deze plant volledig. De planten liepen nadien opnieuw bescheiden uit, zonder te bloeien.

Dit jaar zijn de planten toch uitgegroeid tot mooie planten. Ook de bloemen mogen er wezen, ook al had ik waarschijnlijk toch liever de wildvorm gekocht. Deze ‘Paint Creek Star’ onderscheid zich van de wildvorm doordat hij 16 bloemblaadjes heeft ipv 8, en door het feit dat deze bloemblaadjes heel wat langer zijn.

De plant is afkomstig uit de familie van de papavers en zou een trage groeier zijn. De Nederlands naam ‘Bloedwortel’ is een gevolg van het rode sap dat beschadigde wortels afscheiden. Ik kocht deze plant in eerste instantie vanwege het mooie blad. Ook hier zou de bloei zeer kort zijn.

Potplantexperiment

Ik heb er een tijdje geleden al eens over geschreven. David Goulson had vorig jaar tijdens een interview voor het programma Gardener’s world aangegeven dat rolklaver een leuke potplant was voor op het terras: zeer lange bloei, mooie bloempjes én bovendien een uitstekende dracht- en waardplant.

Rolklaver

Ik ben daarna onmiddellijk in de beemden op zoek gegaan naar het plantje, en heb één klein stekje van een grote populatie geoogst. Dat plantje is vorig jaar en ook deze winter nog enthousiast gegroeid, zodat ik heb beslist de plant op te potten in een 5 liter container. Het zaad van deze plant verspreid ik ook door de fruittuin en de bloemenweide.

Rode klaver

Ik heb nadien ook nog een rode klaver en witte klaver opgepot, en ook deze planten groeien uitstekend in containers. Ze staan er ondanks een winter buiten staan mooi en fris bij. Ook zij verlangden een grotere pot.

Witte klaver

Deze planten gaan enkele andere planten in potten vervangen die wat mij betreft te arbeidsintensief zijn wegens onder meer niet volledig winterhard,…. Deze planten bloeien ook allemaal van in de lente tot de herfst… En mensen noemen dit onkruid, maar klavers zijn gewoon prachtige planten, met mooi blad en bloemen.

Jeffersonia diphylla

Deze plant kocht ik 5-6 jaar geleden op de tuindagen van Beervelde. Ik was de naam van de plant al vergeten. De voorbije twee jaren had ik twee zaadhoofden gezien maar toen waren de bloemen al lang uitgebloeid.

Dat zou me dit jaar dus niet meer overkomen en zo kon ik deze foto’s vastleggen. Ik heb de indruk dat de bloei van extreem korte duur is, maar het blad van de plant is ook erg mooi. De plant wordt algemeen als traaggroeiend omschreven, en dat is nog een eufemisme.

Maar de plant is ’t afgelopen jaar wel verdubbeld, er is dus hoop…

Abeliophyllum distichum

Dit struikje staat al enkele jaren in de tuin, maar heeft een moeilijke start gehad. Daardoor is het nog steeds niet hoger dan 50-60 cm. Het is eigenlijk de eerste keer dat de bloei van de plant me écht opvalt en redelijk overvloedig is.

Deze winterbloeier bloeit voordat hij in blad komt, en heeft de Nederlandse naam ‘Witte Forsythia’. De witte bloempjes hebben een vleugje rose en geuren heerlijk, maar nu niet in die mate dat het van meters ver opvalt.

Het struikje zou op termijn 1.5 m hoog moeten worden, maar zover zijn we nog niet.

Winterschade & eerste tuinweek-end

Het was vorige week best wel koud en er is hier in vergelijking met de rest van het land relatief weinig sneeuw gevallen (4-5 cm). 7 dagen met minimuma tussen de -7° en de -9°C. Oorspronkelijk werd er -15°C aangekondigd, maar dat was – gelukkig – vals alarm. Het is eigenlijk de eerste keer sinds ik de tuin heb aangelegd dat het zo koud was. En ik heb hier wel enkele borderline winterharde planten staan.

Salvia candelabrum overleefde deze koude me verve (afgedekt met vliesdoek). Ik had een dertigtal plantjes in reserve gehouden, maar die ga ik dus niet nodig hebben

Ik keek dan ook nieuwsgierig uit naar de opgelopen schade. Maar die schade lijkt al bij al mee te vallen. Er zullen misschien enkele planten zijn die het niet overleven, maar de planten waarvan ik ‘reservestekjes’ nam hebben het allemaal overleefd. En dat is goed nieuws, want dan kan ik die reserve plantjes uitdelen aan tuinvrienden.

Van deze Scuttelaria tournefortii had ik geen idee of hij winterhard zou zijn. Maar zelf de jonge scheuten hebben deze koude overleefd (met vliesdoek).

Van deze Salvia viscosa dacht ik dat deze helemaal niet winterhard was, maar deze plant zou tot -18°C uithouden. Deze winter was dus een makkie.

Ook de Lepechinia hastata heeft deze koude met verve doorstaan, net zoals de Phacelia californicum.

Dat wil niet zeggen dat er geen schade is. Er zijn heel wat planten waarvoor ik dat pas zal weten wanneer ze terug uitlopen. En de Daphne bohlua en de Gardenia ‘Kleim’s Hardy’ lijken wel schade opgelopen te hebben, maar dat moet zich nog verder uitwijzen. De Buddelaja globosa is ook al haar blad kwijt, ik vrees dat ik daar geen bloemen ga op zien dit jaar…

Het was dit week-end mooi weer, het eerste week-end om in de tuin te werken. Maar zelf vind ik het nog wat vroeg om al veel uit te vreten , de bodem is ook verzadigd met water, die betreden is ook geen goed idee. En de krokussen stonden zo mooi in bloei in de fruittuin, dat ik beslist heb om de snoei nog een weekje uit te stellen…

Ik heb 5-6 uur wat gewied (mag ik nog eens herhalen dat gras met uitstek het meest vervelende onkruid is) en verder gewoon wat genoten van de tuin en de eerste lentekleuren

De bloemen van deze Lonicera fragrantissima waren vorige week volledig bevroren. Ondertussen staat hij al terug in bloei, en wordt hij bevlogen door hommelkoninginnen en bijen.

De foto helemaal bovenaan toont dat ook de Edgeworthia zich kiplekker voelt. Gisteren zag ik zowaar een meekrabvlinder op de eerste bloemen vliegen. ’t Zijn gekke, en vooral verontrustende tijden. Het zou einde deze week terug wat kouder worden ’s nachts. Laten we hopen dat dat er voor zorgt dat het uitlopen van planten en de eerste fruitbloesems nog wat vertraagt… Want er komt volgens mij geheid nog een vorstprik aan en met dit weer zouden planten wel eens heel snel beginnen uitlopen.

Een vleugelloze bij 😉

Geschenk in bloei

Mijn zus stuurde me gisteren een foto door via WhatsApp. Een foto van een boom die voor ’t eerst in bloei stond, met de vraag of ik wist welke boom dat was.

Natuurlijk wist ik dat.

Het was Parrotia persica. Ik heb jaren geleden een jonge Parrotia cadeau gekregen van Ludo. Die had hier nog niet gebloeid. Maar na de boodschap van mijn zus ben ik dus toch maar eens gaan kijken buiten.

En ja hoor. Die staat dus hier ook in bloei. Voor de allereerste keer.

Planten die je cadeau krijgt van bevriende tuiniers of familieleden geven wat mij betreft een speciale toets aan de tuin. Deze boom dus ook. Hij is nog lang niet uitgegroeid tot het prachtexemplaar zoals bij Ludo in de tuin, maar dat kan nog komen.

Winterslaap

Net zoals de blinde bijen op deze krokus ben ik als blogger door het prille lentezonnetje uit mijn winterslaap geschud.

Ik heb de voorbije weken vooral heel veel gewerkt. Laten we zeggen dat bloggen of blogs lezen even niet de prioriteit was. Vandaag was er dus wel eens tijd om te genieten van de tuin.

Lente dus. Want bij mij staan krokussen in bloei gelijk aan de start van de lente. Ze zijn ’t voorbije jaar trouwens flink in aantallen toegenomen.

Vorige week zagen deze Narcissen er niet echt top uit, maar ze hebben zich toch hersteld…

Kerst

Het is weer bijna kerst. De donkerste dag van ’t jaar is al achter de kiezen. Op kerstdag morgen zal de dag zowaar al 52 seconden langer duren. Het was hier de voorbije weken erg rustig, en dat gaat misschien nog wel even duren, door wat veranderingen op ’t werk.

Ik wens jullie allemaal alvast een vrolijk kerstfeest en een mooi eindejaar . Geniet, maar met mate en houdt het veilig. Weet dat volgend jaar sowieso alleen maar beter gaat worden: niet alleen om dat we ons volgend jaar van het juk van COVID-19 gaan bevrijden, maar dat ook POTUS-45 zijn ambstermijn er op zit.

EV part 5

Vandaag volgt het laatste deel rond elektrische wagens.

Veiligheid:

Elektrische wagens vliegen echt niet om de haverklap in brand. Tesla geeft aan dat er één accubrand per 200 miljoen gereden km is. Wat niet wegneemt dat een brandende elektrische wagen moeilijk of amper te blussen valt, en er dus echt nog wel een probleem is.

In de NCAP crashtesten scoren EV’s meestal goed. Dat is dankzij het skateboard-platform dat wordt aangewend: de cellen van de accu zitten in een frame dat tussen de wielen zit, en zorgt voor de nodige rigiditeit van het ontwerp.

Alternatieven ?

  • Sommige mensen blijven dwepen met wagens die aangedreven worden met waterstof . Maar ondanks de jarenlange investeringen en onderzoek van veel automerken, met actieve ondersteuning van de petroleumsector, blijven wagens op waterstof een niche. Bovendien zijn er ook veiligheidsproblemen met waterstof. Om niet te vergeten dat men er nog steeds niet in slaagt om op een energie-efficiënte manier waterstofgas te produceren op grote schaal. Heel wat grote automerken zijn ondertussen gestopt met investeren in de technologie. Er wordt van uit gegaan dat waterstof misschien wel een oplossing zou kunnen zijn voor vrachtvervoer, omdat elektrische vrachtwagens echt wel heel zwaar zouden worden.
  • In het Verenigd Koninkrijk heeft een studie uitgewezen dat het meest efficiënte transport voor vrachtverkeer zou bestaan uit autostrades met hoogspanningsleidingen en accu’s die de vrachtwagens in staat stellen om de ‘last mile’ af te leggen wanneer ze die autostrade afrijden (ze hebben dan voldoende aan een kleine accu). Maar de bijgaande investeringen zijn echt wel torenhoog…
  • Plug-in hybride : En waarom geen plug-in hybride? Ik vind dat persoonlijk een noch vis – noch vlees oplossing die heel wat nadelen van beide systemen combineert. Voor mensen die vaak echt lange afstanden afleggen is het een goede keuze. Maar de wagens hebben een zeer complexe aandrijving, en zijn daardoor eigenlijk even duur en zwaar als EV’s.
    Accu’s slijten proportioneel met het aantal laadcycli, en door het beperkte bereik van de accu van zo’n plug-in, ga je in theorie sneller last van degradatie krijgen. Ik zou zo’n accu wanneer ik naar ’t werk rijd twee keer per dag volledig leeg rijden …
    Ik zie ze vooral als een tussenoplossing voor mensen die koudwatervrees hebben. Misschien klink ik nu negatief, bij mensen die de wagen correct opladen is het al een flinke stap vooruit tov een klassieke wagen.

Fiscale voordelen

Je leest wel eens dat mensen een elektrische wagen kopen vanwege de fiscale voordelen. De reacties in de eerste topics was ook vaak “Hoe betaalt een gewone werkmens zo’n wagen”. Wel, ik vind het perfect normaal dat die nu nog niet de stap zet. Maar in de Europese Unie wordt er voor in totaal 32 miljard EUR per jaar fiscale voordelen gegeven aan bedrijfsvoertuigen. 60% van alle nieuwe wagens in Europa zijn bedrijfsvoertuigen. Daarvan is nu 3% elektrisch. En die bedrijfswagens leggen gemiddeld 2.25 keer meer km af dan de rest van het wagenpark. Ze zijn dus verantwoordelijk voor een aanzienlijk aandeel van de CO2-uitstoot. Het lijkt me logisch dat men deze sector door correcte financiële stimuli richting omslag duwt. De laadinfrastructuur aanpassen zou Europa 2 miljard EUR per jaar kosten… In België is alvast de beslissing genomen om bedrijfswagens vanaf 2025 verplicht elektrisch te maken.

En vanwaar komt de stroom?

Dat is – vooral in België – een heikel punt. Om alle wagens op elektriciteit te laten rijden hebben we ongeveer 15% extra productie nodig. België is historisch gezien altijd een land geweest met een hoog aandeel kernenergie in haar productie. De voorbije jaren 30-40% . Daar wil de huidige regering nu de stekker uittrekken, en ondertussen ook mensen aanzetten om warmtepompen te gebruiken en over te schakelen op elektrisch rijden. Ik heb de indruk dat men erg optimistische assumpties heeft gemaakt… Een geleidelijke uitstap had volgens mij veel logischer geweest. Zeker omdat het hier zo goed als onmogelijk is om windmolens te plaatsen.

De vraag is ook of ons net an sich de piekstromen zal aankunnen. Ik moet je het antwoord schuldig blijven. We weten allemaal dat er een capaciteitstarief zal ingevoerd worden, maar ik weet niet of de opbrengst daarvan ook gaat gebruikt worden voor broodnodige investeringen…

Optimist?

Ben ik nu niet erg positief over elektrisch rijden? Ja, waarschijnlijk wel. Ik ben nu eenmaal positief ingesteld. Niet alles is rozengeur en maneschijn. Maar doen alsof onze neus bloedt en door blijven leven zoals we dat vandaag doen gaat onze problemen niet oplossen.

Ik besef dat iedereen met een EV laten rijden waarschijnlijk technisch moeilijk is, zeker op korte termijn. En ook wanneer iedereen overschakelt op een EV, blijft verkeer nog steeds te milieubelastend. Maar het is wel een eerste stap, in een evolutie naar een klimaat neutraal bestaan.

En zoals ik gisteren al aangaf, ook voor een EV geldt dat je nog altijd beter met de fiets rijdt…