All posts filed under: Lente in de tuin

Buddleja globosa

Published by

Buddleja davidii, de algemeen gekende vlinderstruik, was niet de eerst in Europa geïntroduceerde Buddleja. Die eer was weggelegd voor deze Buddleja globosa.  De bloemen vormen oranje kogels, en zouden naast vlinders ook heel wat bijen lokken. Mijn struikje is nu nog redelijk klein, maar eens de struik wat gegroeid is, vormt de struik met die gele bolvormige bloemetjes een wonderlijk beeld. In vergelijking met de door ons allen gekende vlinderstruik is deze plant minder winterhard, wat waarschijnlijk verklaard waarom deze plant uiteindelijk een zeldzame verschijning in onze tuinen blijft. Maar die winterhardheid zou nog wel meevallen, de  plant zou winters tot -15 °C overleven, dus denk ik dat de plant het hier toch zou moeten redden. Ik heb hem ook enigszins beschut opgesteld. De struik is een lentebloeier, staat nu volop in bloei, en groeit uit tot een forse struik (ongeveer 5 m breed en hoog). .

Vive la république!

Published by

Deze week kwam de vorst langs, woensdagavond. Een erg slechte grap van moeder natuur.  Hoogmoed komt voor de val. Toen ik donderdagmorgen opstond, controleerde ik de buitenthermometer van de chauffageketel. -0,7 °C. Ik slaakte een zucht van opluchting. Ik controleerde nadien de website van een weerstation een tiental km hiervandaan, -2,6 °C.  Ik heb geluk, dacht ik bij mezelf. Tijd om ’s morgens één en ander te controleren had ik niet, toen ik de wagen startte gaf die een buitentemperatuur van -1,5 °C. Bij de meeste fruitbomen is er geen of weinig schade (10%) bij vorst tot -2°C, volgens dit artikel. Ik reed dus met een gerust gemoed naar mijn werk, maar toen ik s’avonds thuis kwam, bleek mijn optimisme voorbarig geweest te zijn. Omdat het nachtelijk bezoekje van de vorst was aangekondigd, beschermde ik de kiwi en kiwibessen die al volledig in blad stonden met vliesdoek, maar dat bracht geen zoden aan de dijk; zowat alle blad was volledig zwart. Ook de granaatappel is gedeeltelijk ingevroren.  De bloemen van de Paw-Paw : bijna allemaal bevroren. Ook op okkernoten moeten ik …

Epimedium

Published by

Het zijn nu de hoogdagen van de Elfenbloem, Epimedium. Wanneer je de plantjes koopt, lijkt het iele plantjes die echt bescherming nodig hebben. Maar de planten groeien aan een rotvaart en kunnen eigenlijk best wel hun mannetje/vrouwtje staan.

Bestuiving

Published by

Het is aan de verschillende insectenhotelletjes een drukte van jewelste. Ik vermoed dat ik met deze aangroei van de populatie mestselbijen opnieuw te weinig nestgelegenheid heb voor de beestjes… Volgens mij is de drukte aan ’t hotel ’t gevolg van mannetjesbijen die wachten op uitkomende vrouwtjesbijen. Solitaire bijen houden van de warmte. Ik zie vele bijen zonnebaden op een muur gericht op ’t zuidwesten. Wanneer je dan in de tuin naar foeragerende metselbijen op zoek gaat, zie ik ze erg weinig. Wel zie ik overal in de tuin hommelkoninginnen foerageren. Verder fladderen er  heel wat vlinders rond. Ik zag ook vandaag weer enkele dagpauwogen, een kleine vos, een gehakkelde aurelia en een citroenvlinder… Die vlinders zijn niet sterk geïnteresseerd in de fruitbomen, en zie ik voornamelijk vliegen op paardenbloemen en hondsdraf.

Fruit op komst

Published by

De eerste échte fruitbomen staan in bloei. De pruimelaar ‘Sanguine de Wismes’ en de abrikoos ‘Tomcot’ bloeien al sinds zondag. De abrikozelaar staat sinds maandag in bloei. Pruimelaar ‘Sanguine de Wismes’ bloeide de voorbije jaren een stuk vroeger dan alle andere pruimelaars (vorig jaar begin februari). Zo vroeg dat het boompje al uitgebloeid was toen de andere pruimelaars startten met bloemen. Geen goed plan wanneer een boom niet zelfbestuivend is. De voorbije drie jaren heb ik dan ook geen pruimen kunnen oogsten van deze boom. Maar dit jaar (door de flinke koude in februari ? )  gaat de bloei volgens mij wel overlappen met enkele andere pruimelaars, zodat ik misschien toch eens vruchten van deze struik kan proeven. Wat me verder opvalt: alle pruimelaars zijn overladen met bloemknoppen. Het was vorig jaar een relatief zwak pruimenjaar door de kwakkellente, en de bomen hebben duidelijk veel energie gestoken in het aanmaken van bloemknoppen. Ook de abrikozen, perziken en de mirabellen gaan dit jaar rijkelijk bloeien. Indien het weer de komende weken wil meezitten, ga ik een rijkelijke oogst hebben.  

Vroeg in bloei

Published by

Prunus cerasifera is ieder jaar de eerste fruitboom in bloei. Enkele weken lang blijft de boom een blikvanger vol witte bloesem. De tuin staat op scheiding van onze tuin met de buren. De boom is vooral op esthetisch vlak de moeite, want het fruit is niet direct een hoogvlieger, zelfs de spreeuwen laten dit fruit gewoon rotten in de boom. Wel heeft de boom ook een belangrijke ecologische waarde, want hij zorgt voor grote volumes vroeg stuifmeel en nectar in de tuin. Vlinders foerageren samen met solitaire bijen op deze vroege bloesem. Voor zo’n Prunus cerasifera moet je al een flink uit de kluiten gewassen tuin hebben. Een alternatieve struik om voldoende vroeg nectar en stuifmeel aan te bieden in de tuin is de Ribes sanguineum. Ook deze plant staat nu al enkele dagen in bloei en staat steevast twee weken vroeger in bloei dan pruimelaars, perelaars, kruisbessen en aalbessen.    

Lente-Vos

Published by

Dit week-end was het overduidelijk lente. Terwijl ik vorige week uitsluitend hommels en een verdwaalde blinde bij zag, zag ik dit week-end koolwitje, citroenvlinder, dagpauwoog, gehakkelde aurelia en deze kleine vos. Een vlinder die ik vorig jaar zo goed als niet waarnam. Ook de vroegste solitaire bijen foerageerden zondag op de winterbloeiers. Verder kon je ook mijzelf observeren in de tuin, terwijl ik genietend van het mooie weer enkele klusjes afwerkte. Vanavond was het zelfs warm genoeg om na die klusjesnog even op ’t terras te blijven genieten van de tuin en de vogels die nog steeds vrij talrijk de voedertafel bezoeken. Indien het weer niet terug verslechterd heb ik dit week-end voor ’t laatst bijgevoerd.

Van lente naar herfst in 60 minuten

Published by

Vandaag had ik een dagje verlof. De weersvoorspellingen waren niet direct veelbelovend, maar toen ik vanmorgen opstond was het nog droog. ‘Geen tijd verliezen met ontbijten’, was mijn eerste gedacht en vol goede moed startte ik met de winterschoonmaak van de borders in de voortuin, er van uitgaande dat  het ieder moment kon beginnen regenen. Tot mijn grote verbazing begon het zonnetje zelfs te schijnen (of beter gezegd, het wolkendek brak open, want de zon, die schijnt altijd), zodat het de hele voormiddag  aangenaam vertoeven was in een tuin die ontwaakt. Door het aanhoudende warme weer van de voorbije week is er hier nog heel wat in bloei gekomen. Ook de eerste madeliefjes in ’t gazon laten van zich horen. Voor een volledige lenteopruiming vind ik het nog wat vroeg, maar een deel van verdorde plantendelen wegnemen is een noodzaak zodat narcissen, irissen en krokussen meer in ’t oog springen.  En dat ging aan een echte rotvaart, die schoonmaak.  Ik heb sinds vorig jaar een heggenschaar op batterijen en ik snij met die heggenschaar alles plantenresten van vaste planten weg tot ongeveer 20 …