Het leuke aan mei is dat er iedere dag wel iets nieuws in bloei lijkt te komen in de tuin. Bovenaan de enige bloei in de Buddleja globosa, die redelijk wat vorstschade opliep deze winter. De plant is die schade ondertussen wel helemaal te boven en flink in de groei geschoten. Wanneer de struik wat groter is, zou de schade ook moeten verminderen. Ik blijf het een onwezenlijk mooie plant vinden.
Over drie weken zijn het de eco-tuindagen van velt. Zoals al eerder aangegeven, is de Fruitberg dit jaar opnieuw van de partij. En eerlijk gezegd, de tuin ligt er nu prachtig bij. Zowat alles is perfect uitgegroeid, en heel wat planten gaan duidelijk de komende weken starten met bloeien. De foto’s zijn vrij laat getrokken, bij een laagstaande zon. Om ideale plaatjes te maken had ik nog even moeten wachten en een statief er bij nemen, maar daar had ik nu even geen zin in. Tenzij één of ander onweer de boel toch nog zou verpesten, is dit het eerste jaar dat ik meedoe met een tuin die er echt al wat volwassen begint uit te zien.
Dit week-end Koolwitje, Dagpauwoog, Citroenvlinder, Oranjetipje, Icarusblauwtje en Gehakkelde Aurelia gezien. Verder hangen er zwermen metselbijen rond alle insectenhotels, staan de eerste fruitbomen in bloei, zwemmen er kikkervisjes in de vijver en wiedt een goedgeluimde mijnheer Fruitberg zijn bloemenborders. Laat het duidelijk zijn, de lente is in ’t land. Door de aangename hitte van de voorbije dagen is de grond wat opgedroogd en wat warmer, waardoor het een heel week-end ideaal tuinklusjesweer was. Een schril contrast met vorige week, toen de grond nog zo koud en vochtig was, dat de vingers verkleumden tijdens het wieden. Volgende week-end komt de fruittuin aan de beurt. En de tuin zal er volgend week-end sowieso anders uitzien,want bij zowat alle struiken is nu ontluikende bladvorming te zien, over een week gaat de tuin veel groener zijn.
Buddleja davidii, de algemeen gekende vlinderstruik, was niet de eerst in Europa geïntroduceerde Buddleja. Die eer was weggelegd voor deze Buddleja globosa. De bloemen vormen oranje kogels, en zouden naast vlinders ook heel wat bijen lokken. Mijn struikje is nu nog redelijk klein, maar eens de struik wat gegroeid is, vormt de struik met die gele bolvormige bloemetjes een wonderlijk beeld. In vergelijking met de door ons allen gekende vlinderstruik is deze plant minder winterhard, wat waarschijnlijk verklaard waarom deze plant uiteindelijk een zeldzame verschijning in onze tuinen blijft. Maar die winterhardheid zou nog wel meevallen, de plant zou winters tot -15 °C overleven, dus denk ik dat de plant het hier toch zou moeten redden. Ik heb hem ook enigszins beschut opgesteld. De struik is een lentebloeier, staat nu volop in bloei, en groeit uit tot een forse struik (ongeveer 5 m breed en hoog). .
Deze week kwam de vorst langs, woensdagavond. Een erg slechte grap van moeder natuur. Hoogmoed komt voor de val. Toen ik donderdagmorgen opstond, controleerde ik de buitenthermometer van de chauffageketel. -0,7 °C. Ik slaakte een zucht van opluchting. Ik controleerde nadien de website van een weerstation een tiental km hiervandaan, -2,6 °C. Ik heb geluk, dacht ik bij mezelf. Tijd om ’s morgens één en ander te controleren had ik niet, toen ik de wagen startte gaf die een buitentemperatuur van -1,5 °C. Bij de meeste fruitbomen is er geen of weinig schade (10%) bij vorst tot -2°C, volgens dit artikel. Ik reed dus met een gerust gemoed naar mijn werk, maar toen ik s’avonds thuis kwam, bleek mijn optimisme voorbarig geweest te zijn. Omdat het nachtelijk bezoekje van de vorst was aangekondigd, beschermde ik de kiwi en kiwibessen die al volledig in blad stonden met vliesdoek, maar dat bracht geen zoden aan de dijk; zowat alle blad was volledig zwart. Ook de granaatappel is gedeeltelijk ingevroren. De bloemen van de Paw-Paw : bijna allemaal bevroren. Ook op okkernoten moeten ik …
Het zijn nu de hoogdagen van de Elfenbloem, Epimedium. Wanneer je de plantjes koopt, lijkt het iele plantjes die echt bescherming nodig hebben. Maar de planten groeien aan een rotvaart en kunnen eigenlijk best wel hun mannetje/vrouwtje staan.
De botanische tulpjes staan nu volop in bloei. Erg fijn om te zien dat deze plantjes goed terugkomen. Want echt goedkoop zijn ze niet.
Het is aan de verschillende insectenhotelletjes een drukte van jewelste. Ik vermoed dat ik met deze aangroei van de populatie mestselbijen opnieuw te weinig nestgelegenheid heb voor de beestjes… Volgens mij is de drukte aan ’t hotel ’t gevolg van mannetjesbijen die wachten op uitkomende vrouwtjesbijen. Solitaire bijen houden van de warmte. Ik zie vele bijen zonnebaden op een muur gericht op ’t zuidwesten. Wanneer je dan in de tuin naar foeragerende metselbijen op zoek gaat, zie ik ze erg weinig. Wel zie ik overal in de tuin hommelkoninginnen foerageren. Verder fladderen er heel wat vlinders rond. Ik zag ook vandaag weer enkele dagpauwogen, een kleine vos, een gehakkelde aurelia en een citroenvlinder… Die vlinders zijn niet sterk geïnteresseerd in de fruitbomen, en zie ik voornamelijk vliegen op paardenbloemen en hondsdraf.
De eerste échte fruitbomen staan in bloei. De pruimelaar ‘Sanguine de Wismes’ en de abrikoos ‘Tomcot’ bloeien al sinds zondag. De abrikozelaar staat sinds maandag in bloei. Pruimelaar ‘Sanguine de Wismes’ bloeide de voorbije jaren een stuk vroeger dan alle andere pruimelaars (vorig jaar begin februari). Zo vroeg dat het boompje al uitgebloeid was toen de andere pruimelaars startten met bloemen. Geen goed plan wanneer een boom niet zelfbestuivend is. De voorbije drie jaren heb ik dan ook geen pruimen kunnen oogsten van deze boom. Maar dit jaar (door de flinke koude in februari ? ) gaat de bloei volgens mij wel overlappen met enkele andere pruimelaars, zodat ik misschien toch eens vruchten van deze struik kan proeven. Wat me verder opvalt: alle pruimelaars zijn overladen met bloemknoppen. Het was vorig jaar een relatief zwak pruimenjaar door de kwakkellente, en de bomen hebben duidelijk veel energie gestoken in het aanmaken van bloemknoppen. Ook de abrikozen, perziken en de mirabellen gaan dit jaar rijkelijk bloeien. Indien het weer de komende weken wil meezitten, ga ik een rijkelijke oogst hebben.
Prunus cerasifera is ieder jaar de eerste fruitboom in bloei. Enkele weken lang blijft de boom een blikvanger vol witte bloesem. De tuin staat op scheiding van onze tuin met de buren. De boom is vooral op esthetisch vlak de moeite, want het fruit is niet direct een hoogvlieger, zelfs de spreeuwen laten dit fruit gewoon rotten in de boom. Wel heeft de boom ook een belangrijke ecologische waarde, want hij zorgt voor grote volumes vroeg stuifmeel en nectar in de tuin. Vlinders foerageren samen met solitaire bijen op deze vroege bloesem. Voor zo’n Prunus cerasifera moet je al een flink uit de kluiten gewassen tuin hebben. Een alternatieve struik om voldoende vroeg nectar en stuifmeel aan te bieden in de tuin is de Ribes sanguineum. Ook deze plant staat nu al enkele dagen in bloei en staat steevast twee weken vroeger in bloei dan pruimelaars, perelaars, kruisbessen en aalbessen.
