Auteur: De Fruitberg

Gazon

Published by

Ik heb het hier al eens vroeger neergepend. Het gazon was erg lang een statussymbool voor de aristocratie: het bewees dat je het geld had om mensen in te zetten die een groot stuk grond beheerden met zeis, hark en schaar. Het was een typisch Europees modeverschijnsel. Vanaf 1830 verschenen de eerste grasmachines en werd het gazon meer gemeen goed (want een gazon was nu eenmaal een statussymbool, en dat wou iedereen). Toch cynisch dat zoveel mensen, bijna 200 jaar later, een aanzienlijk deel van hun schaarse vrije tijd investeren in het maaien, verticuteren, bemesten en besproeien van dat gazon…. In heel Vlaanderen vind je ongeveer 800 km² gazon… Ik vraag me af hoeveel uren er in heel Vlaanderen gespendeerd worden aan die 800 km²  

Parrotiopsis jacquemontiana

Published by

Deze trof ik dit week-end aan bij ‘de betere boomkweker’. De plant is de enige vertegenwoordiger van het genus Parrotiopsis, behoort tot de Hamamelidaceae en is afkomstig uit het Westen van de Himalaya. De bloemen hebben wel wat weg van Cornus. De bloemen lijken uit een grote bos meeldraden te bestaan, maar dat zijn eigenlijk allemaal aparte bloemen zonder bloemblaadjes. De plant doet het zowel in zon als halfschaduw, wordt ofwel een struik van 3 m hoog of een kleine boom en vraagt een humeuze grond. Maar het zou al bij al een makkelijke plant zijn om te doen groeien. Ik vraag me dan af waarom deze schoonheid niet veel populairder is, wel is het zo dat de plant dit jaar uitzonderlijk vroeg bloeit, hij zou normaliter eerder in april en mei bloeien en dan is er meer keuze natuurlijk…

Bloei

Published by

Er staat hier ondertussen heel wat plantgoed in bloei. Enkele verschenen hier de voorbije weken al eens, maar er is de voorbije weken nog heel wat in bloei gekomen. De Edgeworthia is nu op zijn/haar hoogtepunt. De geur is lekker, maar helemaal niet zo sterk. Na de Cocus tommasinianus is het de beurt aan Crocus vernus. Deze planten staan in het gras in de fruitkamer, en zijn de laatste jaren ook gestaag aan het groeien. Overal in de tuin staan er Helleborussen in bloei. En dat dus in verschillende kleuren. De Viburnum farreri bloeit nu uitbundig. De voorbije jaren was het vaak een herfstbloeier, maar dat deed hij amper eind vorig jaar. De abrikoos Tomcot is de eerst bloeiende fruitboom dit jaar. De andere abrikozen, de amandel en de perzik volgen ook nog deze week. De sneeuwklokjes hebben zich dit jaar flink uitgebreid. Na deze foto werd deze pol meedogenloos gescheurd en over de fruittuin heen uitgeplant. De Narcissus pseudonarcissus is er dit jaar eerder vroeg bij. Een klein narcisje. Klein maar fijn. De Daphne …

Het regent niet zo vaak

Published by

Iedere dag met de fiets naar het werk, allemaal OK en wel, maar wat wanneer het regent? Gisteren was de eerste dag dat ik een echt flinke hoosbui over me heen heb gekregen tijdens het fietsen. Ik heb al maanden een regenjas, regenbroek en regenoverschoenen in mijn fietstas zitten. Op mijn helm zit ook een regenkapje, en mijn handschoenen zijn waterdicht (maar toch goed ademend). De regenjas had ik de voorbije maanden welgeteld één keer gebruikt, de regenbroek nog nooit. Gisteren was dus de eerste keer dat ik ze uitgebreid kon testen. Ik heb ongeveer 30 km door de regen gereden, waarbij het eerste gedruppel na 10 km overging in een wat stevigere bui en de laatste 10 km het gewoon flink aan ’t gieten was. Toen ik op mijn bestemming aankwam, waren alleen mijn regenjas, regenbroek en schoenen nat (de volgende keer toch ook de overschoenen aantrekken). Ik had tot nu toe de gewoonte om op dagen dat er veel regen aangekondigd is gewoon de wagen te nemen, maar ik vermoed dat ik ook …

Doorzetter

Published by

Deze blijft nog altijd flink doorgaan, en staat alweer maanden zonder oponthoud in bloei, met een goddelijk aroma er bovenop. Het plan is hier om in de lente stekjes van deze plant te nemen en de plant dan uit te delen als cadeau tijdens de eco-tuindagen…. Aan wie geïnteresseerd is natuurlijk.

Manbag

Published by

Bijna een jaar geleden was ik met mijn vrouw op uitstap in Gent. Ik kocht me er bovenstaande manbag. Nog geen jaar later ben ik uitermate tevreden over die aankoop. Gedaan met de portefeuille, sleutels, GSM et alii in de broekzakken te stoppen, alles lekker eenvoudig in de tas. En ik heb nu ook altijd een pen bij. Vrouwen hebben dat toch wel goed bekeken, die handtas. En er zijn zeker mensen die vinden dat een echte man geen ‘sjakosj’ draagt. Maar ik heb zelf wel voldoende zelfvertrouwen om me daar nu eens niets van aan te trekken. Laat de macho’s maar sukkelen met hun sleutels, portefeuille, telefoon,… Of hem als een kleuter af te geven aan hun vrouw, die die spullen dan wegstopt in haar handtas.

Meer dan sprietjes

Published by

‘Meer dan sprietjes’ is een nieuwe campagne en boek van velt. Deze campagne moet mensen aanzetten om hun gazon om te vormen van groene woestijn naar een ecologische gazon met meer dan alleen maar grassprieten. Ook de provincie Vlaams Brabant voert rond dit thema campagne, met info avonden in februari en maart. Hier komen de krokussen ieder jaar opnieuw iets talrijker uit het gazon priemen.

Bloesem

Published by

De abrikozen en amandel zijn ieder jaar de eerst bloeiende fruitbomen. De koude van de voorbije weken zorgt er in ieder geval voor dat die bloesem een beetje later is dan andere jaren, maar de bloemknoppen beginnen nu toch te schuiven. Ik vermoed dat de bomen over een week of twee volop in bloei zullen staan. Daarna zal het zoals ieder jaar weer  afwachten zijn of er nog een echte vorstperiode aankomt, waardoor de oogst zou gedecimeerd worden…. Ook niet zo heel positief, ik zag vandaag pimpelmezen een nestkast inspecteren. Het is echt nog veel te vroeg om aan een nest te beginnen. Nog even verder over de koude van de voorbije weken, er valt hier, voor zover ik kan zien, geen vorstschade te bespeuren. Zelfs de jonge Passiflora caerulae lijken me nog in orde.

Zonsopgang/ondergang

Published by

De dagen zijn opnieuw aan ’t lengen. Het was deze week gewoon fantastisch weer om met de fiets naar ’t werk te gaan en ook de komende week zou  het perfect fietsweer zijn. Ik vertrek nog net in de  absolute duisternis, en ga na 750 m een onverlicht fietspad op, tussen de velden en een natuurgebied. Zonder enige vorm van lichtvervuiling zie ik eerst nog een prachtige sterrenhemel, maar daarna zie ik de sterren één voor één verdwijnen voor het opzettende zonlicht.  Een spektakel  waarvan ik extra kan genieten omdat ik s’ morgens van west naar oost moet en ’s avonds de omgekeerde richting. ’s Ochtends is het nog erg fris (zeker bij die snelheden), maar tegen de koude kan je je kleden. Eigenlijk is de rit ’s avonds op dat vlak nu vervelender; omdat het bij aankomst vaak aanzienlijk frisser is dan bij mijn vertrek. Dus ofwel kleed je jezelf te warm, en krijg je het naderhand koud van dat zweet, ofwel vertrek je met wat meer zomerse kledij, maar dan wordt het onderweg …