Puntgaaf
Foto’s van ’t blad van een appelaar en een perelaar in mijn tuin. Dit is zonder ’t gebruik van pesticiden, wel door ecologisch te tuinieren en een verstandige rassenselectie te maken.
All posts filed under: Ecologisch tuinieren
Venkel
In de fruittuin staan een 10-tal venkelplanten. Het enige doel van die planten : rupsen van de koninginnepage voederen. Vorige winter gingen al mijn venkelplanten ten onder aan de winter en zag ik geen rupsen van koninginnepage, vandaag telde ik 5 stuks. Met de aankomende zomerperiode verwacht ik later op ’t jaar nog veel meer van deze prachtige rupsen op mijn planten. Ze mogen ze helemaal kaal vreten.
Speciaal plantgoed
Vorig week-end heb ik nogmaals een twintigtal zaailingen opgepot. Maar kenners zien onmiddellijk dat het hier over een reeks bijzondere planten gaat: paardenbloem, brandnetel, winde, geel nagelkruid, varkensgras, bastaardwederik, zuring, melganzevoet, kruipende boterbloem, varkensgras, kweek, straatgras… Kortom, planten die je uitermate zelden in de handel aantreft. Dit plantgoed dient niet voor één of andere plantenruilbeurs. Het zijn dit week-end ecotuindagen van velt. Onze lokale afdeling (velt-Tienen) baat in twee van ‘onze’ deelnemende tuinen een boekenstand uit, en met behulp van deze plantjes organiseren we de ‘Grote Onkruidkwis’, onder het motto ‘Weet wat je bestrijdt”. De paardenbloem en de melkdistel zijn nog aan ’t recupereren (het weer was niet ideaal om plantjes op te potten), de andere plantjes stellen het wel. En ja, ik leg deze plantjes nu extra in de watten. Iedere dag een watergift en de slakken die het op mijn lieve onkruidjes hebben gemunt worden ook iedere avond en ochtend aangepakt. Toch gek dat die slakken die planten in de tuin gewoon met rust laten, maar van zodra ik ze oppot wel toeslaan? Indien iemand geïnteresseerd is …
Slakken
Vorig jaar kloeg zo wat iedereen steen en been over de slakken die als horden Hunnen door de tuinen trokken en alles wat enigszins eetbaar was opaten. Dit jaar hoor ik een oorverdovende stilte. Maar hier in de tuin heb ik dit jaar opnieuw enorm veel last van slakken. Zo zijn al mijn leverkruidplanten naar de eeuwige jachtvelden vertrokken, zijn enkele asters volledig kaal gegeten, en waren ook heel wat Echinacea-blaadjes gepromoveerd tot slakkenvoer. Ik heb voor mezelf uitgemaakt dat ik die allergevoeligste planten gewoon opgeef. En dus vervang door iets anders. Het leverkruid wordt vervangen door het verwante, inheemse koninginnenkruid. De fijnbladige aster die helemaal verdwenen is vervang ik door een Aster novae-angliae, die hier door de slakken helemaal met rust wordt gelaten wegens ruwer blad. En nog enkele andere probleemplanten door iets helemaal anders. Zoals bijvoorbeeld pioenen. Die doen het namelijk altijd goed in mijn tuin. En dus komen er nog maar eens drie nieuwe pioenen de tuin vervoegen. Mijn vaste pioenenleverancier levert de planten steevast in 7 liter potten, zodat je het eerste jaar al vaak bloemen hebt. En …
Nachtlawaai
Eén van de punten waarrond ik twijfelde bij het aanleggen van de vijver: de mogelijke overlast van het nachtelijk gekwaak van kikkers. De relatie met mijn buren is in orde, en ik zou dat zo willen houden. Vannacht werd ik om 04h00 gewekt door een werkelijk hels gekwaak uit de tuin. Mijn eerste – slaapdronken – reactie, f*ck als die kikkers me elke nacht om 04h00 wakker kwaken, wordt dat een probleem, niet alleen voor de buren, ook voor mij. Snel opstaan om de daders in flagrante delicto te betrappen, was de boodschap. Gewapend met een zaklamp stapte ik op de vijver af waar ik een waarschijnlijk geile woerd aantrof die een wijfjeseend probeerde te lokken met zijn kabaal. Ik maakte het beest diets dat hij niet welkom was in mijn vijver (en deed dat doorheen de dag nog twee keer, waarbij ik de eend(en) vanuit “een hindernis” belaag, in de hoop dat ze dan extra opschrikken en zich niet veilig voelen in de vijver. Bovenaan op de foto mijn favoriete stukje tuin op dit ogenblik. Een klein stukje bloemenweide vlak …
Prooi
Ik probeer van de fruitberg een paradijs te maken voor insecten, maar ook in een paradijs loert het gevaar om ieder hoekje. Zoals op deze Knautia arvensis. Wel verstandig van die krabspin om niet op de fuchsia variant, Knautia macedonia te jagen, want dan zou ze veel minder succes hebben volgens mij. Ook aan kruisspinnen zal er dit jaar geen gebrek zijn in onze tuin. Overal in de tuin zie je trossen jonge spinnetjes, die net het cocon aan ’t verlaten zijn.
Buxus
Vandaag stond er een artikel in de Standaard over de toekomst van buxus in onze tuin. Algemene teneur van het artikel: buxus is ten dode opgeschreven voor onze tuinen door onder meer de buxusmot. Tot aan de laatste paragraaf, waar een buxuskweker aangeeft dat er geen reden tot paniek is en dat er (biologische) oplossingen voorhanden zijn. Er volgde nog een link naar een website voor meer uitleg (http://www.buxuscare.com/nl/ziektes-en-plagen). Na het lezen van die tekst is de conclusie: buxus is perfect geschikt voor onze tuinen. Je moet alleen enkele keren per jaar spuiten met een insecticide (waarvan twee middelen biologisch). En van zodra de Volucella (een schimmel) je buxus aantast nog eens 5 keer per jaar met drie fungicides (in totaal 4 werkzame stoffen), waarvan volgens de respectievelijke infofiches één werkzame stof moeilijk afbreekbaar is en schadelijk is voor waterorganismes een andere ‘Verdacht van het veroorzaken van kanker’ is een derde ‘Mogelijk dodelijk kan zijn in geval van inademen of opname’ de laatste “Waarschijnlijk zware gevolgen heeft voor de organen bij herhaalde of langdurige blootstelling” Wow, dit moet echt …
Wieden, een hobby
Heel wat mensen zien op tegen wieden. Zelf gaat het wieden me redelijk goed af, waarschijnlijk omdat mijn onkruidtolerantie wat groter is dan die van anderen (en ik dus net iets sneller tevreden ben van het resultaat van ’t wieden). Oppervlakkig wieden is mijn ding, en dat gaat verbazend goed vooruit. Ook dan ben ik nog ongeveer 4 uur per week zoet met wieden (dat is nu wel gestaag aan ’t zakken doordat de borders beter opgevuld geraken). Alleen in het begin van het seizoen gaat het vervelen, om die honderden vierkante meters borders bij te werken heb ik dan eerder een volle dag per week nodig. Ik wied niet volgens de regels. Zoals hierboven aangegeven, Deutsche gründlichkeit is in deze niet aan mij besteed. Ik ga écht geen planten-met-penwortel uitsteken, ik hak ze weg. Die komen dan wel terug, maar kunnen ondertussen geen zaad zetten. En als ik door die nog eens één tot drieduizendzeshonderachtentwintig keer weghak (telkens twee tot drie weken later), geven ze er ook de brui aan. En ik heb me er niet voor moeten bukken. Want zeg …
Wesp
Een wespenkoningin bestuift de kruisbessen. Zouden er daarom stekelbessen aan groeien? Ook veel bloemen op kruisbessen en aalbessen trouwens. Die koningin gaat dat niet op haar eentje kunnen bestuiven.
Virtuele vijver
De kogel is door de kerk. De moestuinplannen worden opgegeven, of moet ik zeggen uitgegraven, want het moestuinplekje maakt plaats voor een vijver. De grondwaterspiegel is hier te laag om een natuurlijke poel te graven, dus moet ik gebruik maken van EPDM-folie. De vijverranden wil ik wegwerken met beplanting, niet met keien. Aangezien de vijver in het inheems gedeelte van de tuin ligt, wil ik uitsluitend inheemse planten aanwenden. Nu vormt dat geen probleem, want de mooiste water- en oeverplanten zijn gewoon inheems: waterviolier, zwanenbloem, gele iris, pijlkruid, moerasandoorn, moerasspirea, watermunt, waternavel, dotterbloemen, kattenstaart, …. Sommige van deze planten zijn blijkbaar niet zo evident om in de vijver te houden, maar ik hou wel van een uitdaging. Het is nu al bijna 20 jaar geleden dat ik nog een vijver bouwde ( toen bij mijn ouders). Toen nog eentje voor vissen, in deze nieuwe vijver zijn vissen niet welkom. Het wordt een natuurlijker vijver zonder filter. Een vijver met voldoende planten en zonder vis kan ook zonder pomp kraakhelder zijn. Indien we teveel last krijgen van muggen zet ik …
