Sinds vorige week weet ik dat Salvia bloemen niet alleen eetbaar zijn, maar soms ook erg lekker (de meeste smaken zoals het blad). Van de hele collectie in mijn tuin is er eentje die lekker smaakt, deze S. stolonifera. Het blad van deze plant lijkt ook veel op Ananassalvia, een salvia die gekweekt worden vanwege zijn lekkere bloemen
Ik had vandaag een dagje vrij genomen om een beetje bij te klussen in de tuin, wegens week-ends te druk door een resem andere activiteiten. Een perfecte dag om wat in de tuin te werken: aangenaam zonnetje, geen wind, en de grond niet al te drassig. Tussen de klusjes door nam ik ruimschoots de tijd om te genieten van de tuin. Op dit ogenblik voeren de asters het hoge woord in de tuin, en gonst de tuin nog altijd van het leven. De foto bovenaan dateert van vorige week. Toen telde ik nog 55 vlinders in de vlindertuin, ondertussen kom ik hooguit nog aan 20 stuks, waarbij de atalanta duidelijk aan een opmars bezig is.
Boomblauwtjes zie ik hier zowat altijd. Icarusblauwtjes heel wat minder vaak. Wanneer de beestjes vliegen is ’t verschil erg duidelijk, het Icarusblauwtje is veel feller blauw gekleurd. Zelf dit wijfje dat grotendeels bruine binnenvleugels heeft, heeft aan de basis van haar vleugels een stukje dat diepblauw gekleurd is (in vaktermijn spreken ze van een bestuiving), zoals je ziet op de foto hieronder (die verre van perfect is, maar ’t beestje had geen zin in een fotoreportage). ’t Is ook duidelijk te zien dat dit vlindertje al wat ouder is. Ook deze spaanse vlag is al wat ouder, de vleugels sluiten niet meer zo goed. Nu zie je duidelijk de rode ondervleugels, die niet te zien waren op de oudere foto’s.
De resultaten van de nationale vlindertelling waren dit jaar volgens mij veel minder gunstig dan de voorbije jaren. Natuurpunt heeft die nog niet gepubliceerd, ik ben benieuwd hoe Natuurpunt gaat communiceren dat er minder vlinders geteld werden dan vorig jaar maar dat het toch een uitstekend vlinderjaar is (en dus intrinsiek aangeven dat die vlindertelling als instrument nutteloos is, en voornamelijk een bewustmakingsactie is). Veel veelvoorkomende vlindersoorten (waaronder atalanta en dagpauwoog) piekten dit jaar begin tot midden juli (een pak vroeger door ’t warme voorjaar) en vanaf midden juli zag ik de hoeveelheid en diversiteit in vlinders in de tuin gestaag afnemen. De koolwitjes zijn nu duidelijk aan een nieuwe generatie toe en zijn op dit ogenblik de enige vlindersoort die ik in grote aantallen zie, waarbij ze ook dag na dag talrijker worden. De resultaten: Koolwitje 10 Boomblauwtje 5 Atalanta 3 Bruin zandoogje 2 Landkaartje 1 Dagpauwoog 1 Kolibrivlinder 1 Kleine vos 1 Gammauil 1 Bont zandoogje 1 Gehakkelde aurelia 1 Buxusmot 1 Wat me verder opvalt dit jaar: de vlinders lijken dit jaar …
In de tuin zitten op dit ogenblik heel wat solitaire wespen. Veel van deze wespen worden aangetrokken door de Asclepias incarnata. Ik trof zowaar ook dit parend koppeltje aan. Dit zijn dus geen ‘papierwespen’ (de wespen die we allemaal kennen), maar solitaire wespen die zelf nectar eten en ofwel actief prooien vangen (solitaire bijen, vliegen, rupsen,…) voor hun larve (de wesp verdoofd de prooien, brengt ze in nestholtes onder en deponeert er een eitje in), ofwel parasiteren op andere solitaire bijen of wespen (zij leggen hun eitje in ’t nest van een andere bij of wesp). Op de foto hieronder zie je een solitaire wesp die een maskerbij als prooi heeft gevangen.
Over het zeisen heb ik hier al eerder een stukje geschreven. Een zeisblad wordt op twee manieren scherp gehouden: door te wetten en te haren. Het wetten (met een wetsteen) doe je om de 5 – 10 minuten terwijl je aan ’t zeisen bent, en neemt enkele luttele seconden in beslag. Het haren, waarbij het snijvlak van de zeis met een haarhamer wordt platgeslagen met kleine hamerklopjes (zodat het harder en scherper wordt) neemt toch makkelijk een kwartier in beslag, maakt een hels geluid en is een aanslag op mijn elleboog. Een zeis haar je om de 4 tot 8 uur (hangt wat af van het gebruik). Enkele weken geleden zag ik dat er ook een haarapparaat bestaat. Een kleine pers waarmee je steeds een stukje van de zeis tussen twee aambeelden klemt. In een aantal opeenvolgende bewegingen bekom je zo een uitstekend resultaat, waarbij het haren ook een pak sneller verloopt. Na een vakkundige uitleg van de verkoper heb ik mijn zeisblad eens flink onderhanden genomen, met een uitstekend resultaat tot gevolg. Voor lezers die …
“Scheer jij je hagen niet?” vroeg een vriendin van mijn vrouw vorige week vrijdag tijdens een fietstocht. Dat was dus een werkje dat zaterdag was ingepland. Ik snoei bewust niet vroeger in ’t jaar, en de reden daarvoor zie je op de foto hierboven. Hagen vormen een ideale broedplek voor heel wat vogels en die wil ik niet verstoren. Dus snoei ik pas einde juli. Ik vind ieder jaar tijdens het snoeien enkele (lege) vogelnesten terug, vroeger op ’t jaar zouden die nog bewoond zijn… . In mijn tuin staan heel wat hagen. Die leveren veel haagscheerwerk met zich mee. De voorbije jaren behielp ik me met een elektrische heggenschaar van Metabo die ik van mijn grootvader zaliger erfde. Maar het gedoe met de stroomkabel is bij zo’n elektrische heggenschaar een probleem. Je moet voortdurend uitkijken of je met de heggenschaar je kabel niet inkort. Het geeft veel gesleur aan die lange kabel, en in the end snij je toch door de kabel. Dat betekent wat knutselwerk met het inkorten van de draad alvorens je opnieuw aan de …
Van de Ligularia palmatiloba had ik niet direct verwacht dat het een grote vlinderlokker zou zijn. Maar ik zie hier toch vaak meerdere vlinders op de bloemen, terwijl er nu echt voldoende keuze aan nectarplanten is. Ook dit landkaartje (in zomervorm nu ) fladdert rond op de Ligularia. Tot nu toe waren waarnemingen van dit vlindertje in mijn tuin erg beperkt, maar vandaag zag ik vier stuks. De Gehakkelde aurelia is een vlinder die steeds aanwezig is in de tuin,maar eigenlijk nooit in grote getale. Meestal zie ik één of twee exemplaren. Toch weer even geleden dat ik deze nog eens kon waarnemen : het kaasjeskruiddikkopje. Voor de eerste keer dit jaar als imago in deze tuin: de koninginnepage En dit vuurvlindertje zie ik hier voor ’t eerst in de tuin. Omdat het zo gewillig poseerde krijgen jullie drie foto’s. Dat geeft dus de volgende waarnemingen in de tuin deze week Dagpauwoog Atalanta Gehakkelde aurelia Bruin zandoogje Bont zandoogje Landkaartje Koninginnenpage Meekrapvlinder Citroenvlinder Vuurvlinder Boomblauwtje Distelvlinder Groot koolwitje Klein koolwitje Kaasjeskruiddikkopje een Glasvleugelpijlstaart, ik zag …
Pluk eerst de vruchten van één roze aalbesstruik. Gevolgd door één witte aalbesstruik en tenslotte is nog plaats voor de helft van de bessen van één rode aalbes. Samen geeft dat vééél aalbessengelei. Dit is dus de oogst van drie struiken. En zeggen dat ik er 12 heb staan.
Door het opnieuw uitzaaien van een bloemenakker en tegelijkertijd wat bloemenweideplanten aan te planten, heb ik dit jaar heel wat verschillende bloemen in de nieuwe bloemenweide staan.
