Ondertussen beginnen de akeleien echt voor kleur te zorgen. Akeleien hebben van mij de toelating om zich uit te zaaien. Alleen in uitzonderlijke gevallen wied ik de planten. De genetica van deze bloemen is heel wat ingewikkelder dan de bonen van Mendel, maar wat me opvalt bij de zaailingen, is het feit dat zowat alle spontane zaailingen ofwel roze, ofwel donkerblauw gekleurd zijn.
Speciale kleurvariëteiten zoals die ik in den beginnen uitplantte, zie ik slechts hoogst uitzonderlijk terug (zoals de Red-Barlow zaailing hierboven).
Die overblijvende ‘aparte’ kleurencombinaties vallen amper op tussen de blauw en roze planten, kleuren die duidelijk dominant zijn. Niet dat ik dat een probleem vind hoor.
Ook het plantvak onder de perzik, dat ik eind vorig jaar vulde met akeleien uit de tuin, en dat ik op termijn helemaal wil laten dichtgroeien met akelei vertoond hetzelfde kleurenpatroon.
Wat me verder ook opvalt: ik lees vaak dat akeleien kortlevende vaste planten zijn en dat je ze ook niet kan verplanten, maar ik heb hier exemplaren staan die al bijna 10 jaar oud zijn. Maar dat zijn wel allemaal blauwe of roze planten. De speciale selecties zijn zo goed als allemaal verdwenen na 5 jaar.
En alle akeleien die je op de onderste foto ziet, zijn planten die ik eind vorig jaar heb verplant, dat waren echt geen jonge zaailingen… Ik ben hooguit twee of drie planten verloren.
de Fruitberg 
Ervaring leert me dat de Aquilegia vulgaris wel te verplanten is. Ik deed het althans reeds meermaals, met succes.
Akelei mag ook hier ongestoord zijn gang gaan. Ik vind het een prachtplant.
Blij dat je mijn bevinding van het verplanten bevestigt.
De plant is niet te opdringerig, heeft prachtig blad en mooie bloemen, wat wil je meer idd.
De akelei op de eerste foto vind ik toch eerder donkerrood. Heel mooi. Ik wou dat ik die had. Hier alleen de roze die er ook al lang staan.
In mijn tekst staat “Speciale kleurvariëteiten zoals die ik in den beginnen uitplantte, zie ik slechts hoogst uitzonderlijk terug (zoals de Red-Barlow zaailing hierboven).” De foto helemaal boven toont dus die uitzondering, een Red Barlow zaailing
Wel uitkijken dat die akeleien niet gaan bakeleien.
ze zijn allemaal voor worldpeace.
worldpeas?
Dat is hier een running gag ‘peas’. Bij zowat ieder gerecht zeg ik dat er nog wel erwtjes hadden bij gemogen. Wanneer ik zelf kook voeg ik ook bijna altijd erwtjes toe aan de gerechten. De huisgenoten beginnen hun geduld te verliezen.
WorldPEAS’
😂😂😂
Op die manier zal het met de wereld toch wel in orde moeten komen, als gij er zo hard uw best voor doet…
Hier ook Akeleien in alle schakeringen van roze, ook blauwe en zelfs witte. Gewied mogen ze hier ook niet, zelfs niet tussen de klinkers van ‘t terras. 😊
O ja, ze staan bij mij nog tussen tegels van de carport.
Zálig hè 🥰
Daar groeien ze bij mij nog niet
Geen nood aan haagwinde? Je krijgt er van mij honderd kilo!
Die heb ik hier hoor, net zoals akkerwinde en zwaluwtong, nog twee vergelijkbare planten.
Ik zie ze graag in het wild, maar in een privé-tuin is het toch vuiligheid…
Vooral de kleur van de eerste vind ik prachtig!
Die Red Barlow is idd erg mooi. Blue Barlow (ook een gevulde) is mooie dieppaars, zijn waarschijnlijk zowat de mooiste bloemkleuren, die twee
Akelei is inderdaad een prachtige vaste plant maar zaait zich naar mijn goesting een beetje te veel uit. Voor ze zich uitzaait snij ik ze volledig af ook de bladeren en dan heb ik in een mum van tijd voor de hele zomer een frisse groene plant. Aquilegia “Ruby Port” die mag zich wel uitzaaien; Maar geen nood er staan in de tuin honderden akelei en dit ondanks het feit dat ik ze snoei. Sinds verleden jaar heb ik zelfs een licht hemels blauwe en enkele witte, en die kleuren roos en blauw verschillen ook van akelei tot akelei.
Er is inderdaad nog wat verschil. Maar ik ben veel van mijn originele plantjes (een twintigtal denk ik) kwijt. Ze zullen misschien nog wel eens terugkomen.
Ik vind dat spontane, onvoorspelbare van de Akelei één van de aantrekkingspunten. Die zaait zich zonder gene op de gekste plaatsen uit en trekt zich niks aan van kleurvastheid.
Dat heeft absoluut wat inderdaad. IK heb bij mijn moeder twee jaar geleden wat zaad uitgstrooid, die is in de wolken dat ze nu naast de roze variant (waarvan ze er veel had staan) ook blauwe heeft, en zelfs één bonte