Enkele dagen geleden sprak ik al over het stukje verharding dat ik wilde aankleden. Ik wil in geen geval allemaal exotische potplanten aanwenden. Ik heb me dus wel die reeks Salvia aangekocht, maar dat zijn op twee planten na allemaal niet-wintergroene planten. Wintergroene planten zijn een pak vervelender qua winterberging, want die behoeven een vorstvrije plek met licht. Niet-winterharde niet-wintergroene planten kunnen gewoon de tuinberging of  – wanneer het echt heel hard gaat vriezen – de kelder in. Daarom vind je in mijn tuin ook geen wintergroene Agapanthus in potten (ook al vind ik die mooier) en beperk ik me tot bladverliezende variëteiten. En dus zocht ik me ‘gewone’ vaste planten uit om in pot te zetten. Zoals altijd planten die het goed doen bij bestuivers. Voor minder gaat de zon niet op  in de Fruitberg. Wanneer je op internet zoekt, vind je niet direct veel informatie over ’t opkweken van vaste planten in potten, en ik ga er vanuit dat enkele van de planten die ik nu oppot het niet goed gaan doen in …

Nu ik geniet van mijn jaarlijks verlof, en de tenniselleboog me al wat minder hindert, kan ik werk maken van een aantal dingen in de tuin. Zo onder meer in de nectartuin. ’t Was er de voorbije dagen ’t perfecte weer voor. ’s Morgens 70 km fietsen, in de namiddag in de tuin werken. Enkele jaren geleden geleden schreef ik dat ik nooit een vlinderstruik (Buddleja) in de tuin zou aanplanten, vanwege het invasieve karakter van deze plant. Ondertussen stonden er hier al 5 planten uit dit geslacht in de nectartuin. Nu zijn drie van deze planten geen Buddleja davidii variëteiten (B. globosa, B. alternifolia en B. x ‘morning mist’), en dus an sich niet vermeld op de bewakingslijst van invasieve exoten in Belgë, maar de twee andere exemplaren zijn dus wel B. davidii (‘Royal Red’ en ‘Empire Blue’). En toch vind ik geen enkele zaailing van B. davidii meer in de tuin, omdat de struik bij de buren is gerooid en ik alle uitgebloeide bloemen wegknip, en zo zaadvorming vermijd. Gisteren voegde ik nog …

Ik heb het hier al eerder geschreven, niet alles wat je uitprobeert in de tuin draait uit op succes. Soms is het vrij snel duidelijk dat een plant het ergens niet goed doet, soms komt een plant niet meer terug na de winter, in andere gevallen groeit de plant onvoldoende, of blijkt de plant de favoriete snack van slakken,…. Door de juiste plant op de juiste plaats te zetten, beperk je het risico, maar toch loopt het soms fout, omdat het ’s zomers te droog is , of ’s winters te nat. Je kan zo’n plant dan nogmaals op dezelfde plek uitzetten, maar dat heeft geen zin. De bodem aanpassen (toevoegen van grind, kiezel, …), waar wil ik niet aan beginnen. Wat ik wel soms probeer is de plant nog een tweede kans geven door hem elders aan te planten, maar als dat dan weer niet lukt, dan is die plant niet geschikt voor mijn tuin. Hesperis matronalis (Damastbloem) deed het hier 5 jaar uitstekend in de border, maar kwam dit jaar nog amper terug. …

Door de koude en natte maand januari was er nog niet veel gesnoeid in de fruitberg. En met de aangekondigde weersveranderingen is het plotseling tijd om door te zetten met het snoeien. Vorig week-end werden de kiwibessen, de kruisbessen, de aalbessen, de blauwe bessen, de frambozen en een deel van de druiven gesnoeid. En dat allemaal op drie uur tijd. Tijdens het snoeien had ik ook een goed zicht op de talrijke gasten aan de voedertafel, en zag zo onder meer een flinke zwerm staartmeesjes. ’t Was alleen een beetje balen dat ik dat werkje op de mistige zondagvoormiddag afwerkte, terwijl in de namiddag de zon zo aangenaam scheen. De foto’s bij dit blogje. Bij Ribes is de boodschap : flink snoeien. Deze kruisbessen-in-haag groeiden de voorbije zomer erg stevig, en aangezien ik de zomersnoei achterwege heb gelaten dit jaar, betekent dat heel wat snoeiafval. Kruisbessen en aalbessen zijn eigenlijk de meest arbeidsintensieve planten om te snoeien (wanneer je in haag snoeit).  Het snoeihout op de foto is het resultaat van één kant van de haag voor …