Het is midden oktober. Voor planten in mijn tuin is dit een gevaarlijke periode. Zeker wanneer je je als plant niet iedere dag hebt uitgesloofd om mooi te groeien of beestjes te lokken. Of net te snel en enthousiast groeit. Of niet mooi genoeg bevonden wordt. Want vanaf begin september zoek ik op allerlei obscure websites naar planten of struiken die het op die plek wél goed of beter zouden doen. Enkele struiken genoten een week geleden van de warme nazomer, zonder te beseffen dat hun laatste dagen in de Fruitberg geteld waren  en dat ze genadeloos door de hakselaar zouden gedraaid worden. Zo moesten onder meer alle Hydrangea paniculata ‘Silver Dollar’ mijn erf ‘verlaten’,  omdat ze me niet aanstonden. Onder de nieuwkomers twee Deutzia (vanwege hun geur), Buddleja weyeriana (bloeit nog wal langer dan Buddleja davidii), Hydrangea villosa ‘Anthony Bullivant’ (een uit de kluiten gewassen Hydrangea met groot, viltig blad en erg mooie bloemen) en tenslotte Clerodendrum bungei. Die laatste was een twijfelgeval, omdat het een notoire woekeraar is (uitlopers). Om de uitlopers in het gareel …

Enkele dagen geleden sprak ik al over het stukje verharding dat ik wilde aankleden. Ik wil in geen geval allemaal exotische potplanten aanwenden. Ik heb me dus wel die reeks Salvia aangekocht, maar dat zijn op twee planten na allemaal niet-wintergroene planten. Wintergroene planten zijn een pak vervelender qua winterberging, want die behoeven een vorstvrije plek met licht. Niet-winterharde niet-wintergroene planten kunnen gewoon de tuinberging of  – wanneer het echt heel hard gaat vriezen – de kelder in. Daarom vind je in mijn tuin ook geen wintergroene Agapanthus in potten (ook al vind ik die mooier) en beperk ik me tot bladverliezende variëteiten. En dus zocht ik me ‘gewone’ vaste planten uit om in pot te zetten. Zoals altijd planten die het goed doen bij bestuivers. Voor minder gaat de zon niet op  in de Fruitberg. Wanneer je op internet zoekt, vind je niet direct veel informatie over ’t opkweken van vaste planten in potten, en ik ga er vanuit dat enkele van de planten die ik nu oppot het niet goed gaan doen in …

Nu ik geniet van mijn jaarlijks verlof, en de tenniselleboog me al wat minder hindert, kan ik werk maken van een aantal dingen in de tuin. Zo onder meer in de nectartuin. ’t Was er de voorbije dagen ’t perfecte weer voor. ’s Morgens 70 km fietsen, in de namiddag in de tuin werken. Enkele jaren geleden geleden schreef ik dat ik nooit een vlinderstruik (Buddleja) in de tuin zou aanplanten, vanwege het invasieve karakter van deze plant. Ondertussen stonden er hier al 5 planten uit dit geslacht in de nectartuin. Nu zijn drie van deze planten geen Buddleja davidii variëteiten (B. globosa, B. alternifolia en B. x ‘morning mist’), en dus an sich niet vermeld op de bewakingslijst van invasieve exoten in Belgë, maar de twee andere exemplaren zijn dus wel B. davidii (‘Royal Red’ en ‘Empire Blue’). En toch vind ik geen enkele zaailing van B. davidii meer in de tuin, omdat de struik bij de buren is gerooid en ik alle uitgebloeide bloemen wegknip, en zo zaadvorming vermijd. Gisteren voegde ik nog …

Ik heb het hier al eerder geschreven, niet alles wat je uitprobeert in de tuin draait uit op succes. Soms is het vrij snel duidelijk dat een plant het ergens niet goed doet, soms komt een plant niet meer terug na de winter, in andere gevallen groeit de plant onvoldoende, of blijkt de plant de favoriete snack van slakken,…. Door de juiste plant op de juiste plaats te zetten, beperk je het risico, maar toch loopt het soms fout, omdat het ’s zomers te droog is , of ’s winters te nat. Je kan zo’n plant dan nogmaals op dezelfde plek uitzetten, maar dat heeft geen zin. De bodem aanpassen (toevoegen van grind, kiezel, …), waar wil ik niet aan beginnen. Wat ik wel soms probeer is de plant nog een tweede kans geven door hem elders aan te planten, maar als dat dan weer niet lukt, dan is die plant niet geschikt voor mijn tuin. Hesperis matronalis (Damastbloem) deed het hier 5 jaar uitstekend in de border, maar kwam dit jaar nog amper terug. …