Een stel bloedrode heidejuffers die hun ding doen. Deze libellen zijn nauw verwant aan de bruinrode libel die ik enkele dagen geleden fotografeerde, met een duidelijk diepere, rode kleur. Hieronder een foto van een mannetje. De voorbije dagen zag ik ook een stel grote waterjuffers ‘bezig’. Ik vermoed dat dit een houtpantserjuffer is .
Ik moest en zou die Blauwe glazenmaker in volle vlucht fotograferen, zo had ik me voorgenomen. Eenvoudig is dat net, het autofocussyteem van de camera reageert nogal traag bij macro-opnames. Ik zou mijn 70-200 mm lens kunnen gebruikt hebben (een echte ‘sportlens’, met razendsnelle autofocus), maar die is een pak zwaarder en mijn elleboog zou dan beginnen protesteren. Dus foto’s maken met manuele focus, van een beestje dat nooit langer dan 2-3 seconden ter plekke blijft zweven. Toch lukte me het vrij snel enkele goede opnames te maken, niet perfect, wel goed. Misschien dat ik één dezer toch eens probeer met de wat zwaardere lens, dan kan ikook de diafragmaopening wat vergroten en zo minder scherpte diepte creëren.
Gisteren was ik aan ’t werk in de tuin. Terwijl ik even wat uitrustte aan de vijver vloog er een blauwe glazenmaker over ’t water. ’t Dier bleef vaak minder dan een meter voor me zweven. Na 5 minuten dacht ik, dit is een uitgelezen kans om die vliegend te fotograferen. Ik haastte me naar binnen, nam mijn camera, installeerde me aan de vijver en net op dat ogenblik vloog de Glazenmaker weg. Als troostprijs bleef deze bruinrode heidelibel wél net lang genoeg zitten voor enkele goede foto’s. Gisteren waren drie koppeltjes van deze libel eitjes aan ’t afzetten in de vijver.
Sinds gisteren vliegen hier opnieuw meer verschillende vlinders rond, de derde generatie van deze zomer. De kleuren van de meeste vlinders zijn in die eerste dagen veel kleurrijker (dat zie je zeer goed op de foto van de dagpauwoog). Vooral het grote aantal blauwtjes is erg opvallend, deze foerageren voornamelijk op Eupatorium. Boven : Mannetje Icarusblauwtje. Over een week tel ik opnieuw meer dan 50 vlinders in de tuin, indien het mooi weer is.
Eigenlijk was het makkelijk om deze te identificeren, het betreft Ectophasia crassipennis, een sluipvlieg die zelf leeft van nectar maar waarvan de jongen parasiteren op wantsen. Dit mannetje was wat aan ’t uitrusten op een nog niet bloeiende blauwe knoop, dat gaf me de tijd om enkele goede foto’s te maken. Het dier is blijkbaar redelijk algemeen, maar ’t is toch de eerste keer dat mijn lodderig oog dit beestje opmerkt.
Boomblauwtjes zie ik hier zowat altijd. Icarusblauwtjes heel wat minder vaak. Wanneer de beestjes vliegen is ’t verschil erg duidelijk, het Icarusblauwtje is veel feller blauw gekleurd. Zelf dit wijfje dat grotendeels bruine binnenvleugels heeft, heeft aan de basis van haar vleugels een stukje dat diepblauw gekleurd is (in vaktermijn spreken ze van een bestuiving), zoals je ziet op de foto hieronder (die verre van perfect is, maar ’t beestje had geen zin in een fotoreportage). ’t Is ook duidelijk te zien dat dit vlindertje al wat ouder is. Ook deze spaanse vlag is al wat ouder, de vleugels sluiten niet meer zo goed. Nu zie je duidelijk de rode ondervleugels, die niet te zien waren op de oudere foto’s.
Ik had hier al eerder aangegeven, ik wou absoluut Butomus umbellatus (zwanebloem) in mijn vijver tot bloeien krijgen. Het is wat mij betreft de mooiste inheemse waterplant maar een plant die het vaak slecht doet in de vijver, omdat de plant graag in rijke grond staat, in leem of kleigrond en dus niet in substraat of te kleine bemeten plantenmandjes. De planten zijn hier dit jaar op een 50-60 cm hoogte blijven ‘steken’, de bloemstengel is 70 cm hoog. In theorie kan die stengel meer dan 100 cm hoog groeien. Dat enkele planten in hun eerste groeijaar bloeien, is voor mij een verrassing, en geeft aan dat het plekje dat ik hen heb toegewezen ze enigszins bevalt. Ik zie de plant trouwens ook al enkele uitlopers maken, nog een positief teken. De enkele bloemetjes die nu bloeien lokken meerdere insecten aan. Maar één zwaan zwaluw maakt de lente niet. Hopen dat de plant dus ook de volgende jaren flink doorzet. Zwanebloem is een inheemse waterplant die beschermd is en op de rode lijst is opgenomen, …
Alhoewel mensen vooral aandacht hebben voor vlinders, zijn er bij de nachtvlinders ook heel wat mooie verschijningen. Bij deze plakker zijn de grote antennes (bij het mannetje) erg opvallend. Ook de rupsen van deze nachtvlinder zijn erg mooi.
Veel punten waard in Scrabble… Maar de vlinder in ’t echt waarnemen is nog een pak leuker dan scrabble spelen. Zoals ik daar straks al aangaf, zag ik een glasvleugelpijlstaart in de vlindertuin vandaag. Tijd om ’t beestje te fotograferen kreeg ik niet, maar een uurtje later had ’t beestje meer tijd voor mij over. In tegenstelling tot de Meekrabvlinder is deze erg makkelijk te fotograferen, hij is minder beweeglijk. De enige moeilijkheid is het beestje te zien krijgen, het is een vrij zeldzame vlinder. Dit is de allereerste keer dat ik dit beestje in ware lijve tegenkom, en dan is dat ook nog eens in mijn eigen tuin. De nectartuin is nu echt een paradijs voor vlinders : terwijl oregano, vlinderstruiken, kogeldistels, Verbena bonariensis, Phloxen en Eupatorium cannabinum nu volop bloeien, komen ook de eerste asters en de hemelsleutels in bloei. Het leverkruid zal pas ten vroegste in einde augustus bloeien, samen met de blauwe knoop en de zevenzonenboom. Enigste minpuntje volgens de vlinders: de begin dit jaar aangeplante Monarda is nog wat klein uitgevallen …
Van de Ligularia palmatiloba had ik niet direct verwacht dat het een grote vlinderlokker zou zijn. Maar ik zie hier toch vaak meerdere vlinders op de bloemen, terwijl er nu echt voldoende keuze aan nectarplanten is. Ook dit landkaartje (in zomervorm nu ) fladdert rond op de Ligularia. Tot nu toe waren waarnemingen van dit vlindertje in mijn tuin erg beperkt, maar vandaag zag ik vier stuks. De Gehakkelde aurelia is een vlinder die steeds aanwezig is in de tuin,maar eigenlijk nooit in grote getale. Meestal zie ik één of twee exemplaren. Toch weer even geleden dat ik deze nog eens kon waarnemen : het kaasjeskruiddikkopje. Voor de eerste keer dit jaar als imago in deze tuin: de koninginnepage En dit vuurvlindertje zie ik hier voor ’t eerst in de tuin. Omdat het zo gewillig poseerde krijgen jullie drie foto’s. Dat geeft dus de volgende waarnemingen in de tuin deze week Dagpauwoog Atalanta Gehakkelde aurelia Bruin zandoogje Bont zandoogje Landkaartje Koninginnenpage Meekrapvlinder Citroenvlinder Vuurvlinder Boomblauwtje Distelvlinder Groot koolwitje Klein koolwitje Kaasjeskruiddikkopje een Glasvleugelpijlstaart, ik zag …
