Deze libellenlarve zit op een blad van het drieblad. Wanneer ik de foto bekijk,heb ik de indruk dat ‘Elvis already left the building. Dat had ik zondagavond niet gezien, en ik maar ongeduldig langslopen om het half uur in de hoop iets te zien te krijgen.
Toen ik zondagmorgen in de tuin aan ’t werken was zag ik plots de prachtige weidebeekjuffer. Ik liep naar binnen om mijn fototoestel te nemen, maar het diertje vloog over de afscheiding naar de nectartuin. Daar was het beestje helemaal niet meer terug te vinden. Maar… ik zag er wel een prachtige, duidelijk nog zeer jonge koninginnenpage op de muurbloemen. Maar ook deze was gaan vliegen voor ik mijn toestel in aanslag kon leggen. Als ‘troostprijs’ verscheen deze glasvleugelpijlstaart die wel even wou poseren. Jammerlijk genoeg stelde ik mijn diafragma een beetje te groot in zodat de Depth Of Field iets te beperkt is. Maar ik ben toch erg tevreden met deze waarneming.
Het groot streepzaad domineert op dit ogenblik de bloemenweide, die nu wel erg geel kleurt. Maar de bijen storen zich daar helemaal niet aan. Een klein overzicht van het ‘assortiment’ bijen dat de bloemen bezoeken. Ik vermoed een zijdebij, een honingbij, een tronkenbij en een tuinbladsnijder.
Eentje die ik hier niet zo vaak zie, dit geaderd witje.
De eerste herfstasters komen in bloei.
Nogmaals de kleine vuurvlinder, maar deze keer een jong dier, met veel diepere kleuren dan het exemplaar dat ik enkele dagen geleden op de gevoelige plaat vastlegde. Ook een ‘verse’ Gehakkelde Aurelia. Bij geen enkele andere vlindersoort vind ik het verschil tussen een jonge en een wat oudere vlinder zo sterk als bij deze. Het blijft wel een vlinder die slechts in kleine hoeveelheden in de tuin voorkomt. Het warme weer van de voorbije dagen zorgt in ieder geval voor een sterke stijging van het aantal vlinders. Terwijl ik enkele dagen geleden de eerste ‘nieuwe’ dagpauwoog zag, tel ik er nu al 10. Ook erg talrijk op dit ogenblik: de landkaartjes, ik telde eind vorige week 6 stuks. Landkaartjes hebben hier een voorkeur voor inheemse Eupatorium (die ondertussen wel bijna uitgebloeid is), ook al bezoeken ze zo nu en dan eens een aster. De typische mengvorm die vaak zou voorkomen in de derde generatie heb ik nog niet gezien. Eupatorium, is net als al die andere planten, niet helemaal zonder gevaar. Eén van de landkaartjes, gevangen …
Een stel bloedrode heidejuffers die hun ding doen. Deze libellen zijn nauw verwant aan de bruinrode libel die ik enkele dagen geleden fotografeerde, met een duidelijk diepere, rode kleur. Hieronder een foto van een mannetje. De voorbije dagen zag ik ook een stel grote waterjuffers ‘bezig’. Ik vermoed dat dit een houtpantserjuffer is .
Ik moest en zou die Blauwe glazenmaker in volle vlucht fotograferen, zo had ik me voorgenomen. Eenvoudig is dat net, het autofocussyteem van de camera reageert nogal traag bij macro-opnames. Ik zou mijn 70-200 mm lens kunnen gebruikt hebben (een echte ‘sportlens’, met razendsnelle autofocus), maar die is een pak zwaarder en mijn elleboog zou dan beginnen protesteren. Dus foto’s maken met manuele focus, van een beestje dat nooit langer dan 2-3 seconden ter plekke blijft zweven. Toch lukte me het vrij snel enkele goede opnames te maken, niet perfect, wel goed. Misschien dat ik één dezer toch eens probeer met de wat zwaardere lens, dan kan ikook de diafragmaopening wat vergroten en zo minder scherpte diepte creëren.
Gisteren was ik aan ’t werk in de tuin. Terwijl ik even wat uitrustte aan de vijver vloog er een blauwe glazenmaker over ’t water. ’t Dier bleef vaak minder dan een meter voor me zweven. Na 5 minuten dacht ik, dit is een uitgelezen kans om die vliegend te fotograferen. Ik haastte me naar binnen, nam mijn camera, installeerde me aan de vijver en net op dat ogenblik vloog de Glazenmaker weg. Als troostprijs bleef deze bruinrode heidelibel wél net lang genoeg zitten voor enkele goede foto’s. Gisteren waren drie koppeltjes van deze libel eitjes aan ’t afzetten in de vijver.
Sinds gisteren vliegen hier opnieuw meer verschillende vlinders rond, de derde generatie van deze zomer. De kleuren van de meeste vlinders zijn in die eerste dagen veel kleurrijker (dat zie je zeer goed op de foto van de dagpauwoog). Vooral het grote aantal blauwtjes is erg opvallend, deze foerageren voornamelijk op Eupatorium. Boven : Mannetje Icarusblauwtje. Over een week tel ik opnieuw meer dan 50 vlinders in de tuin, indien het mooi weer is.
