Bladluis

Sinds twee weken is de Fruitberg actief op facebook, in het kader van de eco-tuindagen. Ik heb niet direct de gewoonte om in de derde persoon over mijzelf te spreken, maar ik ben niet direct van plan mijn privéleven op facebook te gaan delen, dus zal ik er als persoon nog verder blijven uitblinken door mijn afwezigheid. De zowat vaakst gestelde vraag op de velt facebook-groep is ‘Welke beestjes zitten hier op mijn plant, en hoe kan ik ze bestrijden’. De bijhorende foto’s tonen steevast bladluizen.

Het geeft aan in hoeverre sommige mensen vervreemd zijn van de natuur. Indien wij mensen meer respect willen doen krijgen voor het groen dat ons nog rest, moeten we ze de natuur misschien wat beter leren kennen. En, mochten er hier dus mensen deze blog lezen die niet weten wat een bladluis is, dan zie je er hierboven veel (neen, ik ga ze niet natellen). En hieronder ook.

In alle eerlijkheid moet ik er wel bij vertellen dat er heel wat verschillende bladluizen bestaan, in verschillende kleuren. Maar het zijn dus allemaal insecten die zich voeden op de sapstromen in de stengels van planten. De naam bladluis is dus eigenlijk niet zo goed gekozen.

Trouwens, ik ga ook onmiddellijk een antwoord geven op het tweede deel van de vraag. En dat antwoord luidt ‘Niets’. Zelf maak ik me absoluut geen zorgen over de soms grote hoeveelheden luis die ik op bepaalde planten zie zitten. Ze zijn gewoon één van de fundamenten van de voedselpiramide in een ecologische tuin. Sommige rozelaars zijn hier ondertussen al helemaal vrij van luis, de andere zullen snel volgen.

Niets doen, dat wil dus ook zeggen : niet sproeien met Pyrethrum. Want dat mag misschien wel gebruikt worden in de bio-landbouw en de stempel ‘biologisch’ dragen, biologisch vergif is ook vergif. Pyrethrum is een breedwerkend gif dat alle insecten die ermee in contact komen doodt, dus ook de predatoren van bladluizen over de kling jaagt. Gif gebruiken is dweilen met de kraan open, je gaat altijd weer terug naar een toestand van biologisch onevenwicht, waarbij de bladluizen opnieuw als eerste pioniers kunnen starten, zonder dat er predatoren in de buurt zijn. Ik kan me niet herinneren ooit een plant te hebben verloren aan bladluis. En dat in de meer dan 20 jaren dat ik tuinier.

Besef dat echt rijke mensen personeel hebben om vervelende klusjes uit te voeren. Denk je nu echt dat Melissa Gates op een ladder gaat staan om de vensters te zemen? Of dat Jeff Bezos zelf zijn hagen snoeit? Zie je Warren Buffet al het onkruid tussen de tegels van zijn oprit met een voegenkrabber te lijf gaan? Neen, die besteden zo’n klusjes uit aan personeel. En als ecologisch tuinier moet je beseffen dat je ook rijk bent, met een tuin vol onbetaalbare diversiteit. Jouw core-business is genieten van je tuin, niet je zorgen maken over bladluizen of laat staan ze bestrijden. Daar schakel je, als CEO van je tui, gewoon personeel voor in. En aangezien je nu toch in de kapitalistische mindset zit, wil je natuurlijk personeel dat je zo weinig mogelijk kost.

Je hebt eigenlijk twee keuzes: de eerste bestaat erin jezelf een glas droge witte wijn uit te schenken (of laten uitschenken, als je daar ook personeel voor hebt) en in het zonnetje genieten van de rijkdom van je tuin, terwijl je op tijd eens aan je glaasje nipt. Want je bestrijdingspersoneel, dat komt vanzelf wel in je tuin op bezoek. En wanneer mensen aangeven dat je niets aan ’t doen bent, dan kan je zeggen dat je druk druk druk bezig bent met coördinatie.

De tweede optie, wanneer je toch echt iets wilt doen om die plaag sneller onder controle te krijgen, of wanneer je de idee wilt hebben dat jij de regisseur bent die absolute controle heeft over het reilen en zeilen in jouw tuin, bestaat er in om even als headhunter aan de slag te gaan. Het personeel dat je zoekt staat niet op Linked-In, maar leeft in de bermen. Ga dus een wandeling maken, neem een leeg luciferdoosje mee en verzamel je leger huurlingen (lieveheersbeestjes) in dat luciferdoosje. Die zet je nadien uit op de aangetaste planten. Dan je kan alsnog dat glaasje (laten) uitschenken terwijl die lieveheersbeestjes een waar bloedbad ontketenen onder die bladluizen ofwel van jetje beginnen te geven. Seks en geweld dus, eigenlijk een beetje “Games of Thrones” in je tuin. Maar dan wel zonder draken.