Stapel
de Fruitberg heeft grote plannen dit week-end … Een voederhuis voor de vogeltjes?
Maand: januari 2013
SuperMasj
Enkele mensen vragen zich af waar mijn nick ‘SuperMasj’ vandaan komt. ‘Mashed Potatoes’ vraagt iemand? Ik weet dat anderen soms denken dat het met ‘Superman’ te maken heeft. Neen dus… Hier wat uitleg. 14 augustus 1969. Alweer een hele tijd geleden. Zelf herinner ik me er niets meer van, maar dat is de dag dat ik geboren ben. Mijn ouders hadden de naam ‘Tom’ in gedachte. Op het gemeentehuis dachten ze daar anders over. ‘Tomas’ moest er op mijn paswoord staan, ‘Tom’ werd niet geaccepteerd, en jawel ‘Tomas’, niet ‘Thomas’. Heel de familie noemt me gewoon ‘Tom’. Ook in de lagere en middelbare school ben ik ‘Tom’. Alleen op het paswoord staat ‘Tomas’. Wanneer ik op mijn 18de in Leuven ga studeren, verschijnt die ‘Tomas’ opnieuw op heel wat documenten, en enkele mensen beginnen me ‘Tomas’ te noemen. Tot Philip Kaufmann de film ‘The Unbearable Lightness of Being’ uitbrengt, met in de hoofdrol dokter ‘Tomasz’. Zonder dat ik de film heb gezien, beginnen een aantal mensen me ‘Tomasch’ te noemen, en die roepnaam wordt snel verder overgenomen. …
Gefladder
Eergisterenavond, zo rond 17h30. Ik zat aan mijn bureau, een teleconferentie te volgen. Ik zag een pop-up verschijnen met de melding van een nieuw berichtje, van mijn vrouw. ‘Ga jij een vogeldierentuin starten of zo? Hier is iemand twee zware pakken komen afzetten van Vivara.” Ondertussen zitten er hier hele wat kepen (zoals al eerder gezegd, ik heb geen echte groot telebereik dus ’t is behelpen) Net zoals Muggenbeet heb ik vorige week nog wat vogelvoeder bijbesteld. In totaal nog 30 kg zaad, 30 vetbollen en 12 pindakaasblokken. Want zolang er hier sneeuw ligt, wordt het volop met zaad gestrooid (niet met zout), en het aantal vogels blijft verder toenemen. Met zo’n bende spreeuwen op bezoek vliegt het eten er wel door Grappig om steeds weer hetzelfde tafereel te zien : eerst blijven alle vinken in de notelaar zitten. Dan gaan ze met zijn alleen naar beneden, om dan allemaal opnieuw een minuutje later in paniek weg te vliegen naar de bomen… Ik tel niet minder dan 45 vogels Een beetje later zijn ze weer daar …
Ladder
U vraagt zich waarschijnlijk af waarom deze ladder vanonder de sneeuw uitkomt. En neen, dit is géén foto vanop een dak, maar dit is de begane grond. Alleen een bewijs/herinnering dat ik nog enkele dingen moet afwerken aan de waterputten. De ladder is duidelijk zichtbaar vanop straat, ik vraag me af of de toevallige passant zich afvraagt wat dit te betekenen heeft…
Wintergroen
Wintergroene, fruitdragende planten? Ze zijn erg zeldzaam. Sommige bramen behouden hun blad (onder andere ‘Thornless Evergreen’, alhoewel deze laatste niet de lekkerste bramenvariëteit is), langer is het lijstje toch niet? Toch wel. Blauwbes ‘Sunshine Blue’ blijft wintergroen, en is zelfs nu nog een mooie struikje. Er wordt wel eens geopperd dat de plant niet volledig winterhard is, maar hij overleefde de winter van 2011-2012 in mijn tuin (ik had wel geen fruit op de struik deze zomer, wegens invriezen van de toppen). Bovendien is het een uitzonderlijk lekkere blauwbes (de lekkerste in mijn collectie). Op de achtergrond zie je een andere blauwbessenstruik, volledig kaal. Die plant heeft dan wel voor spektakel gezorgd in de herfst, maar een wintergroene struik geeft de fruittuin toch direct wat meer punch. Het is een vrij recent aangeplante struik (lente 2010), uit een P9 potje. De plant is de voorbije twee jaren behoorlijk gegroeid, en zal de komende 2 tot 3 jaar nog een pak stuk forser worden, maar de plant zou, in vergelijking met andere blauwbessen, wel een pak …
‘De Moestuin’ komt terug
Vanavond was Wim Lybaert – de moestuinier van Plan B – één van de gasten in de Kruitfrabiek. Blijkbaar komt De Moestuin terug als een wekelijks programma, en dit vanaf midden maart. Erg fijn dat al dat opgenomen materiaal niet verloren gaat. Misschien maakt hij me zelfs voldoende warm om ook te gaan moestuinieren…
Silhouet
Gisteren heeft het flink bijgesneeuwd in de Fruitberg, tijdelijk omgedoopt tot Sneeuwberg. Zoals de foto’s op de andere blogs: dat geeft erg leuke contrasten. Beukenhaag
Vloerverwarming
En? Het vandaag in de tuin gewerkt? Wandeling gemaakt? Neen dus. Vloerisolatie en vloerverwarmingsleidingen gelegd als een volleerde puzzelaar. Eigenlijk is zo’n kamer wel mooi met al die buizen. De vloerplaten die we gebruikt hebben zijn van UF (resolschuim), omdat dat de laagste lambda-waarde heeft van de commercieel beschikbare isolatiematerialen. Het verwerken was een ware marteling (heel mijn benen zien rood van de uitslag). Nu nog wachten op de chappe (kan pas als het niet meer vriest) en het vloeren de week erna. Dan is de verbouwing zo goed als klaar. Ondertussen kan ik niet meer in huis werken, en ben ik dus verplicht om weerom in de tuin te werken :-). Enfin, morgen nog wel even de berging afwerken, want buiten werken gaat nu toch niet. Laten we wel hopen dat de winterkoude tegen volgend week-end weg is, anders zal het moeilijk zijn om in de tuin te werken.
Vogels
Met het vallen van de sneeuw wordt het nu nog moeilijker voor de vogels om eten te vinden. In de fruitberg wordt iedere morgen een stuk grond van 3m²vrij gemaakt van sneeuw en rijkelijk voorzien van strooivoer. Ik ben geen ‘telefotograaf’, ik heb 5 lenzen, geen enkele met een bereik > 200 mm. Voor dit soort fotografie is het behelpen geblazen. De vogels zijn erg enthousiast. Ik tel tot twintig vinken, samengehoopt op een klein stukje grond, en een tiental mezen die eten van de vetbollen en pindanoten in de bomen. Eerlijk gezegd ben ik zelf ook enthousiast, niet alleen door het aantal vogels, maar ook door de diversiteit, want naast de vaste bezoekers van onze tuin (vink, koolmees, groenvink, pimpelmees, boomklever, tortelduif, bonte specht), heb ik vandaag de eerste noordvinken (keep) gezien van ’t jaar – door de warme decembermaand waren deze blijkbaar nog niet afgezakt naar onze contreien. Bovendien mocht ik vanmorgen ook nog een flinke zwerm staartmeesjes begroeten. Krijg ik nooit of amper te zien in de tuin: mussen, roodborstjes en winterkoning. …
Winterbescherming
15 jaar geleden zag ik tijdens het nieuws een reportage over een koudegolf in New York. -20° C was het daar, en toch filmden ze iemand die in een hemd met korte mouwen de vuilnisbakken aan ’t buiten zetten was. ‘Having Cold is a State of Mind’ zie hij. Sindsdien heb ik daar mijn lijfspreuk van gemaakt. Ik heb al jaren geen winterjas meer gedragen, en loop buiten rond in een hemd en een dunne trui. Probleem is dat de kinderen met dat idee gaan lopen, en er nog een schep bovenop doen. Tot eind november reed de jongste in huis nog in korte broek met de fiets naar school, maar toen het -5°C was ’s morgens hebben we hem verplicht een lange broek aan te doen (men zou ons nog gaan aanklagen voor kindermishandeling). Sindsdien loopt hij in lange broek rond, maar gisteren liep hij wel op blote voeten door de tuin om de kat te gaan zoeken. Vanmorgen kwam hij naar beneden in lange broek en sweater. MadaMMasj ‘Je gaat toch een jas …
