Vroeger stuurde mijn moeder me met de fiets naar de bakker/buurtwinkel om wat aankopen te doen. Ik herinner me nog levendig dat er op de toog twee stapels eieren stonden. Bruine en witte. Zelf had ik een voorkeur voor witte eieren, vraag me niet waarom. Misschien wel omdat onze kippen thuis bruine eieren legden? Ondertussen is dat witte ei een beetje in vergetelheid geraakt. Het bruine ei is trouwens nog wat bruiner geworden, ik heb ooit ergens gelezen dat de consument geen witte eieren wil omdat daar meer vuil op te zien is, en het smetteloze, bruine ei verkiest. Zou me niet verbazen in een wereld waar mensen vinden dat je vuil bent als je niet iedere dag een douche neemt en propere kleren aandoet, waar mensen hun handen en nu hun huis wassen met ontsmettingsmiddel,  en waar scoutsleiders klachten krijgen omdat de kinderen (en hun kleren) vuil worden tijdens de vergadering … Maar ik was dus aan ’t spreken over eieren. Witte eieren. Brakels leggen witte eieren. Dat was, samen met het feit dat …