Enkele mensen vragen zich af waar mijn nick ‘SuperMasj’ vandaan komt. ‘Mashed Potatoes’ vraagt iemand? Ik weet dat anderen soms denken dat het met ‘Superman’ te maken heeft. Neen dus… Hier wat uitleg.
14 augustus 1969. Alweer een hele tijd geleden. Zelf herinner ik me er niets meer van, maar dat is de dag dat ik geboren ben. Mijn ouders hadden de naam ‘Tom’ in gedachte. Op het gemeentehuis dachten ze daar anders over. ‘Tomas’ moest er op mijn paswoord staan, ‘Tom’ werd niet geaccepteerd, en jawel ‘Tomas’, niet ‘Thomas’.
Heel de familie noemt me gewoon ‘Tom’. Ook in de lagere en middelbare school ben ik ‘Tom’. Alleen op het paswoord staat ‘Tomas’.
Wanneer ik op mijn 18de in Leuven ga studeren, verschijnt die ‘Tomas’ opnieuw op heel wat documenten, en enkele mensen beginnen me ‘Tomas’ te noemen.
Tot Philip Kaufmann de film ‘The Unbearable Lightness of Being’ uitbrengt, met in de hoofdrol dokter ‘Tomasz’. Zonder dat ik de film heb gezien, beginnen een aantal mensen me ‘Tomasch’ te noemen, en die roepnaam wordt snel verder overgenomen. Pas enige tijd later besef ik dat die dokter ‘Tomasz’ in de film een ‘womanizer’ is die tegen al zijn vrouwelijke patiënten zegt ‘Take of your clothes’… Maar dan is de naam allang ingeburgerd…
Twee jaar later verandert de naam in ‘Tomasj’ omdat ‘Tomasch’ teveel letters zijn voor de sweaters van ’t praesidium. Mijn toenmalig lief (dezer dagen mijn vrouw) kortte mijn naam nog verder af tot ‘Masj’, wat door mijn vrienden wordt opgepikt.
Eind jaren ’90 koop ik een nieuwe PC met internetverbinding, tijd om een privé e-mail-adres aan te maken. Dat zou dus masj@xxx.be worden, en waarom niet meteen een domein vastleggen met de naam www.masj.be? Omdat die website www.masj.be al was ingenomen, door de “Vrije basisschool Madonna & Sint-Juliaan” in godbeterd Poelkapelle. Hoe ik er dan toe kwam om het prefix ‘super’ te gebruiken: ik had net daarvoor de harde schijf van nieuwe mijn PC SuperMasj gedoopt, omdat Masj te kort was als naam…
Zo ben ik voor al mijn vrienden en schoonfamilie ‘Masj’, voor mijn familie en collega’s ‘Tom’ en op internet ‘SuperMasj’. Maar in de blogwereld vanaf nu gewoon ‘Fruitberg’. ’t Is eenvoudiger, en ’t biedt me iets meer privacy
Aaaaaah, zooooo! 🙂
Inderdaad
Maar ik zou wel eens willen weten waarom ik alleen een lintje kreeg in ’t presidium, en geen sweater ! Aan ’t aantal letters zal het niet gelegen hebben (overigens: als tomasch er niet op kan, dan heb je toch maar een smalleke, denk ik 🙂 )
Ik had een lint (waarop mijn functie stond) en een sweater waarop de naam stond… Smallekes waren toen al niet meer aan mij besteed denk ik. :-p
’t was nochtans een mooie film, the unbearable lightness. Jammer dat je die gemist hebt 🙂
Ik moet hem nu echt eens zien, toen was ik bang om hem te zien (confrontatie met de persoon waar ik naar genoemd werd)
Da’s nen helen uitleg .. 🙂
Hoe zoiets toch merkwaardig gaat met namen…
Maar de eerste link – die hele grote dikke – bovenaan de laatste blog bij Blogspot werkt niet!
Ik heb zelf alles intussen aangepast en hoop dat het je goed gaat bevallen bij wordpress. Ik heb wel gemerkt dat hij de laatste blogpost niet oppikt bij mijn rijtje rechts, waar jij nu ook weer bijstaat.
Dank je voor de tip van die niet-werkende link, ga ik onmiddellijk aanpassen
Ik factureer per aanslag 😉
en hoe mogen wij jou noemen? Tom of Tomas?
Zeg maar ‘Tom’ of ‘Masj’ (ik wou vooral die SuperMasj uit mijn linkadres).
Wat een grappig verhaal 🙂 Typisch iets voor een jaren-70-er!
Oops, jij bent een nog-net-jaren-60-er, zeker? 😉
1969 om precies te zijn 😉
Pingback: Verhuis | de Fruitberg