Toen ik met mijn buurman aan ’t keuvelen was (over de Knautiabij), zag ik nog een dier foerageren op Echinacea dat ik nooit eerder had gezien.
Dit is blijkbaar een wilgenwespvlinder, blijkbaar ook zeldzaam. Laat het duidelijk zijn, het krioelt van het leven in mijn tuin, en ik apprecieer alle beestjes, ik haal mijn neus niet op voor een banale akkerhommel, maar ’t is toch altijd fijn nieuwe dingen te zien. Of die nu zeldzaam zijn of niet. Maar ik doe duidelijk toch niet alles verkeerd in mijnen hof.
Prachtig! Daar had ik nog nooit van gehoord. Even opgezocht, ik lees dat ze zich ontwikkelen in wilgenscheuten en zich een weg boren door de takken, bijzonder.
Wel, ik dus ook niet. Maar wel een schoon beestje.
Zijn het diens larve die een wilg (of een notelaar), of tenminste flinke takken ervan, kunnen doen sneuvelen door de gehele binnenkant ervan uit te vreten? Of verwar ik me met een andere larve…
Zou me verbazen, want ze leven in de twijgen van wilgen, dus niet in de grotere takken.
Wat een mooi gekleurde vlinder. Het krioelt van leven in de tuin dat is wat er zo leuk aan is als je in de tuin werkt. Ik geniet er ook ieder moment van.
Absoluut , Lieve
Wonderlijk!
Lie(f)s.
Er zitten hier geen zebra’s en leeuwen, maar ’t is hier toch ook dik de moeite