Ik vertel iedere week ’t verhaal achter één van mijn foto’s, een idee van Thomas Pannenkoek. Af en toe zullen dat echt goede foto’s zijn, soms ook wat minder geslaagde exemplaren, maar met een verhaal, dat is de rode lijn. Hier vind je meer info.
Tot nu toe nog geen enkel portret geplaatst hier. Daarom tijd voor een eerste portret. Met dit model trok in naar Huis De Potter, een kostuumwinkel in Brasschaat. Een hele dag foto’s maken, kledij en rekwisieten te over om uit te kiezen. Normaal maak ik foto’s van mensen op momenten dat ze dat niet in de gaten hebben. Als iemand poseert, fotografeer ik niet, dan is de naturel van de foto weg.
Maar hier dus werken met een model, die je instructies geeft. Deze foto is genomen met natuurlijk licht van het venster aan de linkerzijde van het model, en een lichte invulflits aan de rechterzijde van het model, om de schaduwen wat te verzachten. Ik hou vooral van de sombere expressie van dit model, dat was het opzet van deze foto.
Poseren is iets wat niet iedereen even goed in is. Zo heb ik enkele keren met meerdere modellen gewerkt. Voor je echt foto’s hebt gemaakt met/van hen, springt er meestal wel ééntje uit qua schoonheid. Maar dat wil niet zeggen dat zij het model is waar je de beste foto’s van maakt. Naturel overkomen in een studio of setting is niet iedereen gegeven.
Na enkele ‘portretsessies’ ben ik ook met dit soort fotografie gestopt, wegens geen tijd. Afspraak maken met model, geschikte plaats en enscenering vinden,… Maar ’t was wel leuk werken.
de Fruitberg 
Leuk werk !
Geef mij ook maar spontane momenten…
Lie(f)s.
Zo’n portret geeft je wel mogelijkheden om te spelen met licht
Moest ik niet zo’n lelijkaard zijn, zou ik dan dienen als fotomodel?
Een karakterkop heet dat, dan nemen we een foto in Zwart/Wit
Kijk eens aan wie we daar hebben: Nathalie. Mijn complimenten voor deze heel geslaagde foto’s.
Merci
Leerrijk dit te lezen. Portretfotografie interesseert me enorm want het is inderdaad niet evident
’t Heeft zo zijn charme
Hier komt nog een talent van SuperMasj naar voren: portretfotografie.
Mooie foto’s. Wie weet, pak je het nog weer eens een keer op.
neen, echt gewoon geen tijd meer voor dit soort dingen
De eerste foto is pure melancholie. De tweede heb ik drie keer bekeken, dat is immers “scheepsrecht”. Mooi. Maar inderdaad niet evident.
Lukte het de eerste twee keer niet om te kijken?
Ja, die onderste vind ik natuurlijk de mooiste 🙂