De fruitberg is en blijft een jonge tuin. Voor een tuin écht tot zijn recht komt, heeft zo’n tuin er al heel wat jaartjes opzitten. De bomen en planten die je koopt, moeten nog groeien. Je kan bomen in theorie (bijna) volgroeid kopen, maar dat kost stukken van mensen (toch een gekke uitdrukking, nog nooit stukken van mensen in de etalage zien liggen, en ik vermoed niet dat de uitdrukking etymologisch afstamt van de illegale organenhandel).
En dus moet alles groeien, een proces dat vele jaren in beslag neemt. Maar toch zijn er enkele hoekjes waar ik wél al erg tevreden van ben. Dit is er zo ééntje, naast het huis. De klimroos en twee struikrozen, afgewisseld met het blauw van Nepeta ‘Souvenir d’André Chaudron’ achteraan rechts en Nepeta kubanica links vooraan, enkele grassen, Gaura lindheimeri en de twee ossentongen (wel moeilijk ze zien op deze foto, verstopt achter het gras) ziet er goed uit. Vooraan zie je ook nog wat Geranium ‘Patricia’. Ook dit stukje is nog niet helemaal dichtgegroeid (onder meer de N. kubanica en Geranium ‘Patricia’ is dit jaar pas aangeplant), maar de kleuren- en bladcombinatie maken me tevreden.
Nog een stukje waar ik best tevreden mee ben, de achterzijde van de schaduwtuin. Dat vele hosta’s al jaren in pot groeiden in mijn vorige tuin voor uitgeplant te worden in de Fruitberg helpt natuurlijk. Het gat in de begroeiing rechts is met dank aan familie woelmuis.
’t Is nu reeds zo’n ‘wahw-tuin’ !
Lie(f)s.
Zelf heb ik nog geen echt wowgevoel bij de tuin. Maar ik ben wel tevreden
In uw plaats zou ik ook al zééééér tevreden zijn. Die tuin gaat er binnen enkele jaren enkel nog beter uitzien. 🙂
Dat is de bedoeling, over 5-10 jaar zou het in orde moeten zijn
Familie woelmuis laat weten ook tevreden te zijn 😉
Familie woelmuis wordt hier door de kat muis en door de woelmuisval topcat het leven zuur gemaakt. En dan vergeet ik de geurbolletjes nog
Het ziet er steeds beter uit. Geduld is een schone zaak, ook bij het tuinieren, merk ik.
Geduld is een schone zaak, maar toch 😉
Beide stukken zien er heel aantrekkelijk uit. En het Hosta stuk is heel mooi met de combinaties ende groentinten.
Soms zet je achteloos planten naast mekaar die nadien erg goed blijken te combineren, zonder dat je er zelf op voorhand van uitging. De bovenste foto is er een voorbeeld van.
Helemaal eens met de rest; voor een jonge tuin ziet het er zeker goed uit! Maar ik ken het gevoel; zou willen dat hier alles ook een keer of twee zo snel groeide. Ongeduld schijnt menselijk te zijn 🙂