De laatste loodjes…

Vorig jaar plantte ik een klimroos ‘Seagull’ tegen de zijgevel van de woning. De plant werd vorig jaar erg laat geleverd met blote wortel (10/04/2014, ik had echt vroeger moeten bestellen), en had het de eerste weken redelijk moeilijk. Maar enkele weken later groeide de plant als een speer.

Heel de tijd door stond er nog één taak op mijn to-do lijstje: een draadstructuur tegen de gevel plaatsen voor deze klimroos. De laatste weken werd het duidelijk dat ik het niet langer kon uitstellen. Ik pakte de boormachine, wat draad en ogen en een dik uur later hing alles tegen de muur.

Groot was de verrassing toen bleek dat de takken van de rozelaar al zo lang waren. De plant geraakt in theorie tot 8 m hoog, maar hier zal hij het met minder moeten stellen. De plant staat dit jaar vol met bloemknoppen, met wat volgens mij echt duizenden bloemknoppen zijn. Ik selecteerde deze variëteit op advies van lens roses, onder meer omdat ze gezond is, goed geurt én mooie bottels levert voor de vogelkens. Ze is wel niet herbloeiend, het spektakel beperkt zich dus tot de periode juni – juli. Door de combinatie van open bloemen, rozenbottels en scherpe doornen heeft deze plant van uit ecologisch standpunt een meerwaarde.

Volgend jaar bouw ik wel nog een ‘pergola’-structuur over het tuinpad, dan kan de klimroos ook daar nog over groeien. ’t Zijn dus nog niet de laatste loodjes, want die pergola moet er nog komen. Maar dat is voor volgend jaar.