Al enkele weken is het of té nat of té koud, en meestal beiden samen.
Ik had vandaag en gisteren verlof genomen om wat verder te werken in de tuin (met hulp van de kinderen), maar door de vorst van de voorbije dagen is de grond veel te hard bevroren om te planten. Zo blijft mijn to-do lijstje angstvallig lang, en de tijd om ze uit te voeren blijft inkorten.
Uit miserie heb ik dan gisteren nog wat verder gewerkt aan het tuinscherm en de rhizomenbeschermer voor de bamboe geplaatst. Vandaag heb ik de bijkomende rekken voor de aardbeibakken in mekaar geknutseld. Dat zou een perfect werkje geweest zijn voor een zonnige lentedag in april, maar was nu zo nog wat ’t enige dat ik kon uitvoeren. En zelfs dat was relatief, want de pret was ook daar helemaal af toen het begon te hagelen…
Voor dit week-end voorspelt men droog weer zonder vorst. Vanaf maandag zou het droog blijven maar opnieuw erg koud worden, zodat opnieuw twijfelachtig wordt of er écht nuttig werk kan geleverd worden in de tuin.
De lente is oh zo dicht bij maar toch nog veraf.
de Fruitberg 
Het wil maar niet buiten, Mash. Het blijft voorlopig meer dromen dan werken in verband met het voorjaar.
De weersvoorspellingen zijn nu in ieder geval droog droog en nog eens droog voor de komende 10 dagen. Dat vin dik op zich al erg positief. Ik ga dit week-end maar eens een flink spurtje trekken qua werk in de tuin
To-do-lijstjes die niet af geraken omdat het weer niet mee wil (of de fysiek) …. heel herkenbaar…
Of omdat de inspanning onderschat werd
Herkenbaar. En als het weer dan wel meezit zijn er andere dingen te doen of moet je werken. Niet veel aan te doen hé.
That’s life zeker.