Bijna 10 jaar geleden kocht ik me een 50 cm hoog plantje ‘Magnolia laevifolia’ aan, een wintergroene telg uit het Magnolia – geslacht. Ondertussen is dat plantje een behoorlijke plant geworden die ieder jaar een drietal weken alle aandacht opeist.
De plant lijkt voldoende winterhard voor onze winters, want vorstschade heeft deze plant nooit opgelopen, ook niet bij temperaturen van -10 °C.
Wat een prachtige bloem. Werkelijk schitterend.
Daar steekt mijn magnolia wel heel schriel bij af. Welgeteld 1 roze bloem heeft hij dit jaar weten te produceren. Vier jaar, fraai gevormde takken, maar bloeien… vorig jaar wel 3 hele bloemen. Ik denk dat hij gaat verhuizen.
Misschien nog wat geduld hebben, bomen hebben soms wat tijd nodig om aan te slaan. Staat hij op een geschikte standplaats?
Aan de oostkant, solitair, ruimte om te groeien, ook zon uit het zuiden. De zandgrond kan wat schraal zijn.
Lijkt me een elegante Magnolia! In jouw tuin valt toch altijd vanalles te ontdekken hè, prachtig! Spijtig dat je zo ver woont … Of misschien juist goed, je zou me regelmatig uit je tuin moeten jagen… 😜
Ach zoveel gekke dingen staan er hier niet hoor. Altijd welkom btw 😀
Mijn ouders hadden een mooie magnolia in de voortuin, en in de tuin van mijn kot stond er ook een grote magnolia-boom. Die veranderde in bloeitijd altijd in een enorme witte wolk. Prachtig. Ik hou heel veel van magnolia´s, fijn dat je me daaraan deed herinneren 🙂
Leuk 😀
Prachtige bloemen en dat hij wintergroen is zeker een pluspunt. Het blad ziet er vrij stevig uit.
Op de bloemen na lijkt de struik in niets op een Magnolia, eerder een (groot uitgevallen) Osmanthus.
Het wintergroene karakter biedt echt een meerwaarde. Maar ook de bloemknoppen zijn prachtig (lijken wel van goud) https://fruitberg.blog/2014/04/08/magnolia-laevifolia/
Wat een prachtige magnoliasoort, met kleine, subtiele bloemen en dan ook nog wintergroen!