Ik heb het hier al eerder geschreven, niet alles wat je uitprobeert in de tuin draait uit op succes. Soms is het vrij snel duidelijk dat een plant het ergens niet goed doet, soms komt een plant niet meer terug na de winter, in andere gevallen groeit de plant onvoldoende, of blijkt de plant de favoriete snack van slakken,….
Door de juiste plant op de juiste plaats te zetten, beperk je het risico, maar toch loopt het soms fout, omdat het ’s zomers te droog is , of ’s winters te nat. Je kan zo’n plant dan nogmaals op dezelfde plek uitzetten, maar dat heeft geen zin. De bodem aanpassen (toevoegen van grind, kiezel, …), waar wil ik niet aan beginnen. Wat ik wel soms probeer is de plant nog een tweede kans geven door hem elders aan te planten, maar als dat dan weer niet lukt, dan is die plant niet geschikt voor mijn tuin.
Hesperis matronalis (Damastbloem) deed het hier 5 jaar uitstekend in de border, maar kwam dit jaar nog amper terug. Op andere plekken in de border zie ik wel enkele gezonde zaailingen. Ik vraag me af of knolvoet hierin een rol heeft gespeeld. In ieder geval, een grote groep damastbloemen in de border op die plek mag ik dus wel vergeten, en er komt dus een plek van 9 m² vrij om opnieuw in te plannen.
Het stukje border was ondertussen ingenomen door Verbena bonariensis, maar die moest wijken voor Veronicastrum ‘Cupid’, Iris sibirica ‘Perry’s Blue’, Kalimeris incisa ‘Blue Star’ en Persicara amplexicaulis ‘JS Keep Smiling’.
De damastbloemzaailingen die ik elders in de tuin aantref ga ik hun ding laten doen, zodat de plant een beetje door de border tuin mag ‘wandelen’ en toch nog aanwezig blijft in mijn tuin . Het is vanuit ecologisch standpunt een belangrijke plant (goed als drachtplant en ook waardplant voor een aantal vlinders).
Dat is trouwens niet de enige probleemzone. Ook in de schaduwtuin zijn er twee plekken waar woelmuizen voor problemen blijven zorgen. De hosta lijden er ieder jaar schade door wortelvraat in de winter. Op die plekken werden de lege gaten nu opgevuld met Helleborus, Rodgersia en Epimedium, planten waar ik tot nu toe geen problemen mee heb gehad in de schaduwtuin. Daarnaast plant ik ook Eurybia schreberi aan, een plant die nauw verwant is met asters en die zelfs in schaduw uitstekend zou groeien en bloeien.
Om nog wat structuur bij te brengen in die schaduwtuin, plantte ik ook een Hydrangea ‘Nadeshiko Gaku’ aan, een wondermooie Hydrangea serrata met blauwe/roze binnenbloemen en witte, gekartelde bloemenscherm eromheen en erg grote bladeren (20 cm).
de Fruitberg 
Gelukkig draait niet alles op succes uit, he! Anders zou onze tuin direct ‘af’ zijn en dan kunnen we er niet meer in ‘spelen’…😉
’t Is natuurlijk dubbel, want je wilt die planten wel laten groeien in de tuin. Maar ’t houdt het inderdaad interessant
Damast bloemen zijn inderdaad niet echt betrouwbaar als je ze op een vaste plaats wil hebben, dat ondervond ik hier ook. Maar als ze hun gang mogen gaan duiken ze op waar ze het naar hun zin hebben. Maar lees ik dat goed 8 vierkante meter?
Neen, dat lees je niet goed. 9 m², geen 8m². 😉
vanaf nu dus een verstekeling doorheen de border
Het is precies zoals je zegt: het blijft altijd bijsturen. Ik heb zo ongeveer hetzelfde beleid: als een door mij sterk begeerde plant het hier niet doet, geef ik hem nog een kans en plant ik hem nogmaals aan op een geschiktere plek. Als het dan nog niet gaat: einde voorstelling.
De ‘Nadeshiko Gaku’ is bijzonder mooi, hij heeft wel iets weg van de Aspera, maar het blad zal wel anders zijn.
Het is een serrata, met blad als een serrata maar dan veel groter. Zeker geen viltig aspera blad (wat ik ook erg mooi vind)
Tuinieren is voortdurend bijsturen. Part of the challenge, zeg maar. Onder meer dat maakt het zo interessant.
I know 😉 Wel jammer van het damastbloemenhoekje (scrabble?)