Iets meer dan een half jaar geleden schreef ik een stukje over mijn speed-pedelec. Het inschrijven van de fiets verliep al bij al redelijk vlot. Dat kon niet gezegd worden van de eerste ‘echte test’ van 50 km. Een fiets moet je instellen op je lichaam, en dat was een stap die ik was overgeslagen.
Gevolg : op een ritje van nog geen anderhalf uur reed ik mijn achillespezen aan flarden.
Met een bezoek aan een gespecialiseerde ‘bikefitter’ (die op basis van camerabeelden de positie van het stuur, de hoogte van het zadel en afstand tussen zadel en stuur bijstelt), ontstekingsremmers én drie maand ‘revalidatie’ was dat euvel van de baan. Begin mei reed ik eindelijk een eerste keer met de fiets naar ’t werk. Ondanks een belabberde fysieke conditie (wegens 3 maand in de lappenmand met achillespeesontstekingen) deed ik de afstand in beide richtingen sneller dan me ooit tevoren lukte.
Maar toen ik die avond thuis kwam, werd mijn enthousiasme opnieuw zwaar getemperd: een terugroepactie op de elektrische fiets wegens een constructiefout in de voorvork – die zou kunnen breken – verplichtte me de fiets opnieuw aan de kant te zetten en de mooie lente- en zomerdagen met de auto naar ’t werk te rijden.
Drie weken geleden werd de nieuwe voorvork eindelijk geleverd, en van de laatste 7 werkdagen heb ik er 5 met de fiets afgelegd. Op die fiets stappen doe ik met een grote glimlach. Ik kan dit vervoersmiddel werkelijk aan iedereen aanbevelen, het is gewoon ideaal voor woon-werkverplaatsingen. Natuurlijk zijn er dagen die minder geschikt zijn (felle wind, onweders), maar er zijn zoveel mooie dagen.
Gezien de lange afstand moet ik ‘zuinig’ omspringen met de batterij, maar zelf met mijn belabberde fysieke conditie haal ik een gemiddelde van 35km/h over een afstand enkele rit van 55 km. Wanneer ik terug echt fit ben, denk ik dat 36km/h haalbaar zou moeten zijn.
Bij die snelheden span ik me zelf dus wel in, indien ik niet wil zweten zou ik me moeten beperken tot een snelheid van 30 km/h, maar ik verkies intensief te sporten.
Voor mensen die zich spontaan vragen stellen rondom de veiligheid van ’t fietsen tegen snelheden van boven de 30 km/uur, met defensief rijden reduceer je die risico’s. Mijn traject met de fiets is aangepast, zodat ik gevaarlijke punten vermijd (straten met veel opritten van woningen bvb) en ik voel me met die fiets niet verplicht om altijd 40 km/h te rijden. Nadenken en anticiperen mag ook op de (snelle) fiets. Ook andere fietsers hoffelijk inhalen blijkt mogelijk op een speedbike.
Ik hoop dit jaar de teller op de fiets boven de 1500 km te krijgen, dat zal wat afhangen van ’t weer begin september, want de komende weken heb ik verlof.
de Fruitberg 
Sinds ik kortgeleden opnieuw mijn fiets heb ontdekt om naar het werk te fietsen, zie ook ik het weer echt zitten. Zo’n motortje laat ik voorlopig nog achterwege.
Als je vlak bij je werk woon, heb zo’n motor niet nodig. Ik gebruik die motor gewoon om de reistijd in te korten
En dan de fiets heel goed op slot leggen of meenemen naar je bureel, neem ik aan?
Goed op slot, in de fietsberging van ’t werk. Dat is dus met een moto-slot, niet met een eenvoudig slotje
Wahw… ! Koesteren, die fiets !
Lie(f)s.
Absoluut
35 km/uur halen met ‘een belabberde conditie’. Ik zwijg verder in alle talen. 😦
Balabberd is misschien een beetje overdreven. Maar ik ben zeker niet aan ’t pieken. Ik denk dat wanneer ik nu met mijn klassieke koersfiets 70 km ga rijden, ik een gemiddelde van 27 km/h neerzet. Wanneer ik echt goed getraind ben haal ik 30 km/h.
Prachtding! Moest ik kunnen, fietste ik ook met zo’n juweel naar mijn werk.
Nogal moeilijk met jouw beroep idd
Ik heb mijn elektrische fiets (geen speedbike) nu exact 4 maanden en er staan 1150km op de teller. Het is wat je zegt, ik stap ook met de glimlach op die fiets. Vandaag maakte ik van een boodschap die normaal 10km ver zou geweest zijn, nog spontaan 15km. Geen haar op mijn hoofd dat er zou aan gedacht hebben om met mijn gewone fiets dat te doen.
En geniet van je vakantie!
Ik doe mijn best
Ik vind het stoer, om zo naar je werk te rijden.
Ik houd het bij een gewone huis-tuin-en-keukenfiets, de rest gaat me veel te hard 😉
Voor korte afstanden stap ik ook over op mijn klassieke fiets hoor
Ik rij nu ook al een paar maand met een gewone elektrische fiets.
En doe de 15km rit naar kantoor zoveel mogelijk met de fiets.
Ik zou hem nooit meer willen missen.
Fietsen is nu een automatisme geworden en de auto het alternatief.
Voor een ritje van 15 km volstaat een gewone elektrische fiets inderdaad (ik zou dat zelfs zonder motor doen, maar – en ik heb dat al vaak gezegd – mensen stellen zich vragen bij de motor op de fiets, en niet over de motor in de auto. Alles is beter dan de auto.
Dat het zo moeilijk kan zijn om opgestart te raken met de fiets! Goed dat het nu wel lukt én dat je er zo van geniet. Ik heb het zelf ook moeten leren: inzien dat de e-fiets een prachtig alternatief voor de wagen is en niet een foptoestel van luie mensen. Ondertussen ben ik helemaal voor (al blijft het pijnlijk om ingehaald te worden door een oudje dat zoemend de berg op rijdt terwijl ik zonder hulpmiddeltjes net niet omver val van danige traagheid tijdens het klimmen 😉 )
Ik ‘it’ al bijna 10 jaar op de koersfiets, dit is gewoon een verlengstuk ervan. Mensen die een opmerking maken krijgen steevast de repliek ‘ En in jouw auto zit geen motor?”