Tijd om de randen af te werken. Over de ‘lemen wallen’ heb ik vorige week al iets geschreven. Ze maken grote plantvakken met een bodem die tussen de 30 en 0 cm onder water ligt. De leemlaag is dan zelf tussen de 30 en 50 cm dik, zodat de planten ruim voldoende grond hebben om rijkelijk te groeien. Het schema hierboven laat ook het principe van de randafwerking zien. Om problemen met de capillariteit van leem te voorkomen (waardoor de vijver ten dele leeg zou gezogen worden door de verbinding tussen de grond in de vijver en de tuingrond), zal ik aan de vijverrand zelf ruw zand gebruiken (grijs op het schema). Dat heeft een korrel van 1000-2000µm, zodat de capillaire werking zo goed als nihil zou moeten zijn. Dat zand-over-de-folie volgt pas volgende week, zodat er nu nog een stukje folie zichtbaar is. Ook de vijverplanten volgen zaterdag, nadien vul ik de vijver verder (het waterniveau moet nog ongeveer 25 cm extra stijgen). Zaterdag ga ik ook een emmer water uit de vijver van bevriende tuiniers scheppen, …