Vlak voor de winter van 2015-2016 werd ons kippenbestand op enkele dagen tijd flink gedecimeerd door een virus. Eén haan en twee hennen bleven over. In juni ontsnapte één van die hennen, dus toen waren ze nog met twee: één haan en één hen. Begin dit jaar ging ik op zoek naar nieuwe hennen, en deze keer geen goudbrakels. Hun ‘Houdini’ gedrag begint na verloop van tijd te vervelen. Dus zocht ik naar een rustiger ras, in eerste instantie Mechels hoen of Brahma (lekker zwaar dus geen gevlieg) om dan bij Barnevelders uit te komen (rustig ras). Maar net voordat ik een bevestigingsmailtje stuurde voor een toom barnevelders dacht ik bij mezelf: waarom geen legkippen adopteren? Sinds 2012 jaar zijn legbatterijen verboden en vervangen door “verrijkte kooien”, zodat het leven van een legkip ‘leefbaarder’ is. Niet dat de dieren nu een riant bestaan leiden (of lijden?), ze vertoeven nu met 13 kippen per m² (een oppervlak van 27 x 27 cm per kip). Na een jaar tot anderhalf jaar zijn de dieren niet langer economisch rendabel omdat …