Vandaag had ik een dagje verlof. De weersvoorspellingen waren niet direct veelbelovend, maar toen ik vanmorgen opstond was het nog droog. ‘Geen tijd verliezen met ontbijten’, was mijn eerste gedacht en vol goede moed startte ik met de winterschoonmaak van de borders in de voortuin, er van uitgaande dat het ieder moment kon beginnen regenen.
Tot mijn grote verbazing begon het zonnetje zelfs te schijnen (of beter gezegd, het wolkendek brak open, want de zon, die schijnt altijd), zodat het de hele voormiddag aangenaam vertoeven was in een tuin die ontwaakt. Door het aanhoudende warme weer van de voorbije week is er hier nog heel wat in bloei gekomen. Ook de eerste madeliefjes in ’t gazon laten van zich horen.
Voor een volledige lenteopruiming vind ik het nog wat vroeg, maar een deel van verdorde plantendelen wegnemen is een noodzaak zodat narcissen, irissen en krokussen meer in ’t oog springen. En dat ging aan een echte rotvaart, die schoonmaak. Ik heb sinds vorig jaar een heggenschaar op batterijen en ik snij met die heggenschaar alles plantenresten van vaste planten weg tot ongeveer 20 cm boven de grond.
De rest (stoppels van 20 cm) blijft nog even staan, ik verwijder verdorde plantendelen pas helemaal wanneer een plant opnieuw uitloopt. Zo herinner ik me wat waar staat. En die ‘stompjes’ zorgen voor wat winterbescherming.
Nog een (aangemane) nieuwigheid in het opruimproces dit jaar: de hakselaar die met gemak alle snoeihout en uitgedroogde halmen van onder meer siergrassen vermaalt. Dat vermakkelijkt en versnelt het composteren, en gehakselde siergrashalmen zijn bovendien perfect strooisel voor het kippennest.
Op minder dan 3 uur tijd was ongeveer 60 m² tuin opgeruimd en het bijhorende afval verhakseld. Na een korte middagpauze werden ook de borders rond ’t terras aangepakt en de eerste rozen gesnoeid, maar ’t was toen al duidelijk dat het weer aan ’t veranderen was. De windstoten werden steeds fikser, en tegen 15h00 volgde een plensbui van jewelste. Net daarvoor kon ik nog enkele beelden vastleggen van de prille tekenen van de lente…
Wat me opvalt: De krokussen hebben het hier naar hun zin. De foto helemaal bovenaan is het resultaat van drie bolletjes die drie jaar geleden aangeplant werden. In de borders verschijnen op veel plekken zaailing-krokusjes . En ook de sneeuwwitjes breiden met een rotvaart uit. Volgend jaar zal ik die voor ’t eerst delen, denk ik.
En dan zeggen dat ik lang niets van bollen moest hebben…
de Fruitberg 
Ooohhhhh…, eigenlijk moet dat voldoende zijn als reactie…
Lie(f)s.
Hier is het ‘Yippieeee’
De sneeuwwitjes. LOL!
Dedju, al bij één van de eerste reacties iemand die dat gezien heeft ;-). Ik was benieuwd of iemand er zou over vallen….
Waarom zou je de stoppels naderhand nog rooien? Die verdwijnen als sneeuw voor de zon eens de flora in gang schiet.
Voor de rest: prachtige sfeerbeelden alweer.
Op plekken waar het met stoort gaan ook die nog weg, maar lang niet overal hoor.
Eindelijk weer wat kleur in de tuin.
Of toch meer kleur 😉
Weet je toevallig de naam van de krokussen in ’t gazon? Die wil ik ook!😊
Niet geheel toevallig 😉
De grote groep in’t gazon is dezelfde krokus als bovenaan op de foto: Crocus tommassinianus, zeer goed groeiende en vlot uitbreidende krokus.
De enkele paarse krokus verderop in close-up is Crocus vernus ‘Flower Record’ volgens mij. Maar je hebt een qua kleur bijna vergelijkbare Crocus tommassinianus ‘Ruby Giant’.
O, dikke merci! Ze hebben ze bij Nijssen bulbs. Ik zet ze op mijn verlanglijstje voor volgend jaar…😊
en ze zijn spotgoedkoop 😉 Ik heb er enkele honderden gekocht, 10 EUR voor bollen 😀
10€ voor honderDEN bollen?! Waar heb jij die dan gekocht? Bij Nijssen is het 12,50€ voor 100 bollen. 😊
10 EUR voor 100 bollen had ik getypt, dacht ik 😉
Hier duurde de pret maar tot 12u. Daarna regende het onafgebroken.
’t Ziet er goed uit, daar op de Fruitberg
Dan heb ik geluk gehad 😀
Deze vrolijke bolgewasjes geven net dat zetje, dat we nodig hebben om de tijd uit te zitten tót het écht voorjaar wordt.
Ik knip ook nu niet alle oude stengels klein, net als jij wel op plekken waar de bolletjes opkomen. Die wil ik ongestoord kunnen zien immers.
En je treurnis over. de kwijnende hamamelis kan ik me voorstellen. Ik heb een paar jaar geleden een te klein exemplaar gekocht, die tergend langzaam groeit.
Tergend langzaam groeien, dat is hier een eufemisme 😉
Persoonlijk vind ik dat de Fruitberg wat meer plat op de buik mag gaan. Mooie foto.
Ik zal mijn best doen om een platte buik aan te kweken, door wat meer te fietsen
Wauw! Wat een prachtige plaatjes weer!
En genieten in gezelschap van zon dan
tellen we af naar het echt voorjaar…
Heerlijk die krokusjes. Ik heb de indruk dat het een uitzonderlijk goed jaar voor ze is.
Lente! Prachtige foto van de crocus overigens.