De eerste week van maart toonde zich hier bijzonder grillig. Fikse regenbuien wisselen af met zonnige periodes tegen een rotvaart. Deze ochtend was het hier flink aan ’t sneeuwen, in de namiddag probeerde een schraal zonnetje de schijn van mooi weer op te houden.
De grillen maken het schier onmogelijk om te werken in de tuin, en ik heb de voorbije maanden al zoveel plannen gemaakt, dat de pret er ook van af is. Op wat houtafval verzagen voor de verdere uitbreiding van mijn insectenhotelimperium na, niets gedaan in de tuin.
Enkele planten die al flink opgeschoten door de warmte van november en december lijden nuonder de combinatie van vocht en koude. De Agastache en Penstemon, die opnieuw de winter leken door te komen, gaan nu zienderogen achteruit.
De amandel staat hier nog steeds in bloei, eerlijk gezegd reken ik dit jaar niet op vruchten. Bestuivers zie ik ook niet rondvliegen, die wachten beter weer af vermoed ik (geef ze eens ongelijk).
Maar heel wat andere fruitbomen staan ook enthousiast te wachten op wat beter weer. Indien het nu een weekje warmer wordt, zal er in de fruitberg veel abrikozen-, perziken- en perenbloesem te zien zijn. Het is dan maar te hopen dat de temperaturen nadien niet meer te diep kelderen.
de Fruitberg 
Ook bij ons, 310m NN, slijk, modder, vuil en om de 2 dagen flink wat sneeuw. Zoals elk jaar: een oefening in geduld.
Zo saai, geduld 😉
Van hetzelfde laken een pak hier, maar dat las je al. Geduld is een schone tuiniersdeugd, maar het wordt onderhand wel danig op de proef gesteld.
Men voorspelt nu 14 dagen droog weer 😀
Dan hebben we in Brugge toch geluk. 23 graden, een ondeugend zonnetje, fluitende vogels en minder fluitende vlinders…
Als je in Brugge moet wonen, kan je wel wat geluk gebruiken ;D
Het enige wat ik nog heb gedaan is wat vaste planten in de grond/modder gestopt ( aconitum, eryngium planum, liatris spicata en aquilegia) en zorgen dat de vogels genoeg te eten hebben. En o ja, ik heb ook nog wat huisvesting voor de wilde bijen bijgemaakt….(hierover later meer).
Binnenkort kunnen we beginnen!
Alles wat fleurig bleef in de zachte winter kreeg het zwaar in maart, dat klopt. Gelukkig heb ik een kleine tuin, standaardformaat, maar ik sta tot aan mijn knieën in het water terwijl hier om de andere dag het gemaal zijn werk doet. Mijn potplanten staan in winterjassen te wachten. En ik? Ik hunker met mijn handen op mijn rug naar betere tijden.
Hele mooie foto trouwens. Ik word wel altijd blij van uw blog.
Dankjewel voor het fijne compliment. Betere tijden op komst trouwens!