Fotoverhaal van de week 11: Op Reis

Ik vertel iedere week ’t verhaal achter één van mijn foto’s, een idee van Thomas Pannenkoek. Af en toe zullen dat echt goede foto’s zijn, soms ook wat minder geslaagde exemplaren, maar met een verhaal, dat is de rode lijn. Hier vind je meer info.

Terwijl het thema van de Pannenkoekopdracht ‘Reisfotografie’ was, zijn er hier nog niet zoveel echte reisfoto’s gepasseerd. Wil dat dan zeggen dan ik nooit op reis ga? Toch niet, eerlijk gezegd ga ik niet zo erg graag op reis, maar we gaan toch bijna ieder jaar minstens één of twee weken op stap. De laatste jaren wordt het ook steeds moeilijker om de kinderen mee te krijgen op reis. Nooit verre reizen, gewoon omdat ik geen zin heb in vliegtuigreizen. Ik haat luchthavens, en het lange wachten, en associeer dat niet met verlof.

Deze foto’s dateren van enkele jaren geleden. Dat jaar gingen we op bezoek bij familie, die een buitenverblijf in Frankrijk hebben. Ergens in the middle of nowhere, in de Gare, op een steenworp van de Gorges de l’Ardèche. Ze leven iedere zomer als Goden in Frankrijk in hun boerderij, genesteld tegen een heuvel die denkt een berg te zijn, met een flinke lap grond (enkele ha, voornamelijk bos).

’s Morgens wordt je er steevast gewekt door een wielewaal die in de vijgenboom insecten komt eten. Lees vijgenboom zoals in : een boom van meer dan 100 jaar oud, bijna 10 meter hoog en een stamomtrek meer dan 2 meter, goed voor emmers vol rijpe vijgen. Die gele schoonheid krijg je niet te zien, maar haar gejodel hoor je des te beter.

Overdag is het er vaak zo drukkend warm dat je ofwel in de schaduw van die vijgelaar blijft zitten, of met plezier een plekje aan ’t water zoekt, en het plekje hierboven is zo één van de plekjes in de buurt. Natuurlijk kan je ook langs de Ardèche of de Chassezac gaan liggen. Maar daar is het altijd erg druk. En op dit plekje vind je meer schaduw, rust en wat privacy. Wanneer we zo’n plekje verlaten zijn er enkele honderden kg stenen verplaatst, en is er een stevige dam gemaakt. Neen, we zijn geen bevers.

En zo’n buitenverblijf, iets voor mij? Eigenlijk niet.  Maar ik snap wel dat anderen wel zo’n plekje kopen.