Er bloeit een Phacelia tanacetifolia (de eenjarige groenbemester) in één van mijn borders. Deze heb ik dus nooit ingezaaid of aangeplant. Even nadenken en een korte zoektocht op het www leert me dat het zaad van phacelia ook als vogelvoer wordt aangewend, en op die plek stond vorig jaar een silo…
Het is een prachtige bloem, veel mooier in ieder geval dan de winterharde Phacelia californicum, die niet direct indruk maakt qua schoonheid. Maar op die plek is dat zelfs niet van tel, ik ben blij dat er iets wilt groeien daar. En de hommels appreciëren hem wel.
Sjonge, heb je daar nou een boomhommel vastgelegd? Mooi zeg!
Ik heb een boomhommelnest in één van de nestkastjes. De mannetjes vliegen nu en masse voor de nestopenin.
Phacelia tanacetifolia vind ik zó’n toffe plant! In onze tuin vult hij veel gaatjes op. Makkelijk te zaaien en snel groeiend.
’t Is een mooi plantje, hij mag ook wat rondwandelen, waar ze me stoort, wordt ze gewied.
Een onverwacht mooi gevulde plek!
Lie(f)s.
Als je niet altijd alles direct wiedt, krijg je dat soort verrassingen
Phacelia is effectief een streling voor het oog, zeker voor wie er eens voor door de knieën wil gaan. De lila bloempjes zijn van de lieflijkste die ik ken.
In onze contreien worden er heelder velden mee ingezaaid. Eenmaal die bloeien, is dat een attractie op zich. Nu en dan houdt er zelfs een automobilist of een fietser halt om daar een foto van te nemen. (En om later op Facebook “Iemand een idee welk bloemetje dat is?” te vragen.)
Hier wordt de plant ook gebruikt als groenbemester. Maar de zaden van die phacelia wordt dus in ’t veevoeder gedraaid.