De droogte van vorig jaar heeft één plant bijna een kopje kleiner gekregen. Eén van mijn absolute favorieten , Paeonia delavayi. De meeste takken van de struik waren in juli vorig jaar volledig afgestorven, ondertussen groeit de plant wel opnieuw uit. Het dode hout moet ik nog weg knippen.
De andere boompioen, Paeonia lutea, heeft ook wat last gehad van de droogte maar staat op een iets betere plek. Die maakt nu voor de eerste keer een hele resem bloemknoppen aan, en staat nu in bloei.
De bloemen van P. lutea zijn groter dan die van Paeonia delavayi, maar lang niet zo groot als die van de veredelde boompioenen.
Planten zijn soms sterk…
Lie(f)s.
Absoluut.
En we zijn weer goed op weg voor een (te) lange droogte.
Wel na een lange periode van regen. Er is nog een flink verschil met dezelfde periode vorig jaar (er is een grondwaterstandmeetstation hier in de buurt). Aan zee is de situatie ongeveer vergelijkbaar (maar minder uitgesproken).
Maar het mag zeker eens een dag of twee-drie flink regenen.
Ik vrees dat we meer en meer met de droogte zullen moeten afrekenen en onze planten zullen moeten aanpassen..
Zeker. Nu zijn pioenen in theorie toch wel redelijk droogteresistent, ik vraag me dus ook af of er geen woelmuizen in ’t spel zijn geweest bij deze. Mijn probleem hier (zeer zware leemgrond) is dat de grond hier in de winter vaak erg nat is, en dat sommige droogteminnende planten in de winter verdwijnen. Maar ik heb dan ook in de zomer niet zoveel last van de droogte.
@ Menck
@ lievesgarden
jullie spreken over de toekomst.
Ik, helaas, heb nú al met de droogte te doen.
Niettegenstaande mijn ‘no dig – totaal mulch systeem’ moet ik mijn waterput aanspreken.
Is het dan zoveel warmer bij jou? Of is het al langer droog dan hier?
Ik spreek de waterput nu aan om verplante en pas aangeplante flora op weg te helpen. De rest laat ik vooralsnog ongemoeid. Hoe lang dat nog zal kunnen, is echter zeer de vraag.
Deze winter goegenaamd geen neerslag . De meeste doorlevende planten zijn gewoonweg verdroogd. De momentaan heersende sterke wind uit het oosten
maakt van de grond keiharde beton 😦
‘Maartse buien, aprilse grillen’: once upon a time …
Ja, de seizoenen worden steeds atypischer. Er komt een tijd – en die zal niet al te lang op zich laten wachten, vrees ik – dat we het ganse tuingebeuren zoals we het al decennia kennen helemaal anders zullen moeten (her)bekijken. Meer inspelen op de klimaatverandering, op droge voorjaren en zomers, op kletsnatte winters, op…
Onze manier van tuinieren zal noodgedwongen mee moeten evolueren, onze plantenkeuze zal willens nillens moeten worden aangepast, enz.
Maar welke plantenkeuze/tuintechnieken?
Ik denk maar, planten hebben zich over duizenden jaren weten aan te passen.
Op korte termijn is zoiets ondenkbaar (mijn mening).
De dinosouriers wisten het ook niet.
Blijf gezond, Menck!
Ik doe mijn uiterste best. Jij ook!
Hier is de situatie nu nog goed doenbaar. Maar wij hebben dan ook heel veel regen in februari en maart (einde maart hadden we dit jaar meer regen gehad van vorig jaar tot einde mei)
Idem als Menck: de nieuwe aanplant krijgen hier recent hulp van de gieter, de rest doet het voorlopig nog prima. sjans dat de oostenwind hier afgeblokt wordt door een bosje van enkele buren (ook al wordt dat alsmaar kleiner en kleiner).
Hier zijn het vooral de gescheurde planten die wat hulp nodig hebben. De rest staat er stralend bij (en dat heeft niets met Doel of Tihange te maken).
Hier staat alles ook nog goed. Alleen de nieuwe fruitboompjes, wat ik gezaaid heb in de moestuin en de serre, geef ik water. Ik snak nochtans naar regen. Want het waterpeil in de poel is drastisch aan ‘t zakken. De dikkoppen zullen zich weer moeten haasten om pootjes te krijgen. En ik vrees voor weer geen libellen dit jaar. Ik heb hier ook wilde bloemenzaden van De Bolderik klaar liggen om te zaaien achter de poel. Met bloed, zweet en (nee geen tranen) de grond daar bewerkt maar hij ligt kurkdroog. Dus ja, wachten op regen hè…
Als het maar geen wachten op Godot wordt
Toch even de recente cijfers:
De grondwaterstand op het VMM(*)-meetpunt in onze buurt behoort tot percentiel P0-P10. Dat betekent dat de waterstand er momenteel ZEER LAAG is.
Het niveau van het grondwater is er bovendien recent sterk gedaald.
😦
(*) Vlaamse MilieuMaatschappij
Hier staan we er nog een pak beter voor, we zitten nu op P30 (-270 cm)
Op deze hoge zandgronden veel hinder van droogte. Het aanleggen van waterreservoirs is hier al wel begonnen, maar werkt kennelijk niet of nog onvoldoende. Elders in Nederland wordt het teveel aan water zomaar in zee geloosd. Ik woon vlakbij een drinkwaterwingebied. Enkele boeren zijn al bezig met waterkanonnen. Voor het derde jaar op rij zie ik een groensingel gedeeltelijk afsterven. Toch maar iets anders verzinnen. Moedig verder ploeteren.
De sliertjes in jouw pioenrozen doen me denken aan krioelende maden 🙂