Ik heb het hier al eens vroeger neergepend. Het gazon was erg lang een statussymbool voor de aristocratie: het bewees dat je het geld had om mensen in te zetten die een groot stuk grond beheerden met zeis, hark en schaar. Het was een typisch Europees modeverschijnsel.
Vanaf 1830 verschenen de eerste grasmachines en werd het gazon meer gemeen goed (want een gazon was nu eenmaal een statussymbool, en dat wou iedereen).
Toch cynisch dat zoveel mensen, bijna 200 jaar later, een aanzienlijk deel van hun schaarse vrije tijd investeren in het maaien, verticuteren, bemesten en besproeien van dat gazon….
In heel Vlaanderen vind je ongeveer 800 km² gazon… Ik vraag me af hoeveel uren er in heel Vlaanderen gespendeerd worden aan die 800 km²
de Fruitberg 
Liever wat minder strak…, en voor een stukje ‘eetbaar mooi’…
Lie(f)s.
Vooral iets waar meer in kan leven.
Ja, zot hè. Bij ons wijkt langzaam maar zeker steeds meer gazon voor ander interessanter groen.
Jij hebt dan ook geen keuze, met de hete adem van Frans in je rug
😂 … de hete adem van Frans! Die hete adem valt (meestal) wel mee hoor. Ik heb veel respect voor hem. Hij is als een ‘goede vader’ voor mij …
Dat was ook echt niet negatief bedoeld van mijnentwege. Frans verdient dat respect.
Meer dan tien jaar geleden al hebben wij heel het gazon de laan uitgestuurd. Nog geen moment spijt van gehad, en al zeker niet als je ziet hoeveel moois er voor in de plaats is gekomen.
Gras is voor vee. Of voor mensen met een kuddementaliteit, dat ook.
Tja ik zie toch nog mogelijkheden voor gras buiten vee en kuddes.
Ik ben het niet helemaal eens met Menck. Bij ons ligt bijna alles in gras, niet uit ‘kuddementaliteit’, maar omwille van het feit dat ik in een uur rond ben met het wekelijkse onderhoud.
Tja, waarom dan niet iets wat minder onderhoud vergt? Gewoon het gras wat minder vaak maaien, wat bloemen inzaaien en paadjes doorheen je tuin maaien. Is nog mooi ook.
Ik had ooit een oom die zijn hele tuin in beton heeft gegoten (echt waar!) – was dat een afschuwelijk gezicht…
Gras is ook: plek voor balspelen, kampen bouwen, tikkertje, en bovenal Kubb, dat al bij menig feestje zowel jong als oud heeft aangetrokken tot plezier. Maar: ‘gras’ is bij ons wel een combinatie van gras, klaver, weegbree, ereprijs, mos en… madeliefjes. Waar kwamen die toch ook alweer vandaan? 😉 Een uurtje met de mulchmaaier erover en ik heb sport gedaan én een proper gazon. Maar voor ons is gazon gelijk aan: groen dat je kan afmaaien 🙂
Bij ons is het dat ook. Groen dat je (of de robotmaaier) kan afmaaien. Maar naast de functionele kant van gras (speel/lig/…) is er toch ook een esthetisch aspect aan. Ik kan helemaal blij en zen worden van het kijken naar de eentonigheid van gras.
Dat lukt mij dus net iets minder
Daarom is hier ook nog een stukje gazon. Net groot genoeg voor Kubb. Maar het gazon wordt alleen gemaaid wanneer ik het gras als gazon nodig heb (soms 1-2 maanden niet).
En zo’n gemengd gazon is ook al dik in orde natuurlijk.
Die madeliefjes groeien dus nog bij jou. Fijn.
“Gazon” hebben we niet, tenminste niet als “Engels biljartlaken uitsluitend bestaand uit grassprietjes”. Ik blijf het koppig ‘grasveldje’ noemen in plaats van gazon.
Maar gras is amper de helft van het verhaal… Hoofdzakelijk madeliefjes, witte klaver en (oh zaligheid) draadereprijs (door sommige bloemenhatende tuiniers ook wel gazonpest gedoopt), en op de plekken waar we het maar om de paar weken maaien leeuwentand en biggenkruid en oranje havikskruid en nog zo wat moois…
Het stukje onder de appelboom en de paden doorheen de tuin worden met enige regelmaat gemaaid.
Het ‘bloemrijk grasveld’ wordt veel minder vaak gemaaid, en het hooilandje in de voortuin en in de boomgaard krijgt 2x per jaar van de zeis…
Ik heb ook nog een stukje gras. Hier doet naast het madeliefje vooral het duizendblad het uitstekend in ’t gras; maat er groeit ook wel wat klaver (ook rolklaver) doorheen