Winterwerk

Na de eerste flinke koude zijn alle bomen en struiken hun bladeren kwijt. Het ideale moment om één en ander te verplanten. De voorbije maanden heb ik erg weinig klusjes uitgevoerd in de tuin, en gedurende deze kerstweek wil ik toch enkele dingen veranderen/bijsturen.

De grootste ingreep was gepland in de nectartuin. Dit stuk tuin vraagt het meeste onderhoud, maar is grotendeels onzichtbaar vanuit de woning. We hebben nochtans een venster van 5 x 3,5 m dat uitgeeft op dit stuk tuin, maar een stuk beukenhaag  en de fors gegroeide  Vitex castus-agnus beperken het zicht vanuit de woning op deze border.

Tijd om in te grijpen. De beukenhaag zou verdwijnen, en de Vitex verhuizen naar een ander plekje in de nectartuin ‘waarvoor nog eens een beukenhaag moest verdwijnen. De beuken(haag) was 7 jaar geleden aangeplant. Wat me opviel was dat de stammetjes van deze beuken fors gegroeid waren (diameter van 6 – 8 cm), wat het verwijderen van die haagjes toch redelijk arbeidsintensief maakte.

Maar die inspanningen verbleekten bij de inspanningen om de Vitex te verplanten. Bij het verplanten van een fikse struik probeer je altijd een zo fiks mogelijke wortelkluit te behouden. Ik doe dat door eerst de gewenste grootte van wortelkluit uit te steken, en daarna die kluit uit te graven. De klus werd ook nog eens bemoeilijkt door de regen die dit werkje begeleidde, waardoor de uitgegraven kluit nog eens extra zwaar werd, en de put waarin de kluit lag extra glibberig. Maar tot mijn grote tevredenheid was het plantgat dat ik elders in de tuin had voorbereid voor deze kluit exact diep genoeg, zodat het verplanten al bij al nog best vlot afgerond werd.

In het voorjaar plant ik nog enkele bijkomende  laagblijvende, warmte minnende vaste planten aan om alle gaten voor het grote raam in te vullen (vooral tijm, Agapanhus en een Salvia) .  En nog enkele schaduwplanten (Epemedium) onder de Vitex. Door deze aanpassingen zal de nectartuin ten dele zichtbaar worden vanuit het salon.

Nog bijkomende werkzaamheden in de nectartuin : de wondermooie kogelbloem, Cephalantus occidentalis, moest met spijt wijken, omdat de voorziene plek in de tuin toch te droog was. Haar plaatsje zal ingenomen worden door een Eleaegnus x ebbingei, een redelijk banale haagplant die in oktober en november met onopvallende, sterk  geurende bloemen bloeit die erg populair zijn bij de bijen.

En, ook nog in de vlindertuin, maakte ik plaats voor Buddleja alternifolia ‘Unique’. De species (Buddleja alternifolia) staat al enkele jaren in de tuin, en is wat mij betreft mooier dan de populaire Buddleja davidii, maar bloeit jammerlijk genoeg kort in ’t voorjaar. ‘Unique’ zou in tegenstelling tot de species steriele bloemen vormen maar van mei tot oktober uitbundig bloeien… Volgend jaar ga ik dus beiden kunnen vergelijken.

De komende dagen moeten er nog wat andere klusjes in de tuin uitgevoerd worden, de weergoden zijn me nu in ieder geval een pak gunstiger gezind.