Het is midden oktober. Voor planten in mijn tuin is dit een gevaarlijke periode. Zeker wanneer je je als plant niet iedere dag hebt uitgesloofd om mooi te groeien of beestjes te lokken. Of net te snel en enthousiast groeit. Of niet mooi genoeg bevonden wordt. Want vanaf begin september zoek ik op allerlei obscure websites naar planten of struiken die het op die plek wél goed of beter zouden doen. Enkele struiken genoten een week geleden van de warme nazomer, zonder te beseffen dat hun laatste dagen in de Fruitberg geteld waren  en dat ze genadeloos door de hakselaar zouden gedraaid worden. Zo moesten onder meer alle Hydrangea paniculata ‘Silver Dollar’ mijn erf ‘verlaten’,  omdat ze me niet aanstonden. Onder de nieuwkomers twee Deutzia (vanwege hun geur), Buddleja weyeriana (bloeit nog wal langer dan Buddleja davidii), Hydrangea villosa ‘Anthony Bullivant’ (een uit de kluiten gewassen Hydrangea met groot, viltig blad en erg mooie bloemen) en tenslotte Clerodendrum bungei. Die laatste was een twijfelgeval, omdat het een notoire woekeraar is (uitlopers). Om de uitlopers in het gareel …