Ik geef eerlijk toe, ik heb een slecht karakter.
Ik kocht me zaterdag nog wat zuurstofplantjes in een vijverwinkel (nogmaals dank aan de eenden die alles hebben opgegeten) en de verkoper wou me plantenmandjes mee verkopen.
“Neen, die gebruik ik niet”, antwoordde ik.
“Je moet die planten wel in een plantenmandje met substraat zetten” gaf hij aan.
“Ahh maar mijn plantjes staan rechtstreeks in de modder”, zei ik met een grote grijns. “Modder ?’ vroeg de verkoper.
“Ja, ik heb gewoon enkele tientallen kruiwagens tuingrond in de vijver gekapt” vertelde ik erg trots, wetende dat ik nog wat olie op ’t vuur aan ’t gooien was (en eigenlijk niet helemaal correct, ik heb geen teelaarde gebruikt maar aarde die meer dan 50 cm diep onder de grond zat).
De verkoper draaide met zijn ogen en schudde meewarig met zijn hoofd. En toen volgde de liturgie van algen, troebel water, en blablabla. Om van het gezeur af te zijn zeg ik dat ik een poel heb, zonder vis.
De foto bovenaan is gisterenochtend gemaakt. Na meer dan 6 weken is het water helder (wel een bruine schijn door de leem) en zie ik de bodem (95 cm diep). Er is wel een beperkte draadalgvorming. En dan zeggen dat ik geeneens één van die ab-so-luut noodzakelijke filters in die vijver heb staan.
Let wel, indien ik vissen zou toevoegen zou het een pak moeilijker worden om zo’n plas in evenwicht te houden.
Door dat helder water slaag ik er nog in redelijk OK foto’s te maken van de fauna op de bodem. Op dit ogenblik zwemmen er erg veel van deze ‘beestjes’ rond. Dit is volgens mij een larve van de geelgerande watertor.
Niet direct een lieverdje, de larve wordt 5-7 cm lang en is een geduchte rover die zelfs kikkers en jonge vissen opeet. Ze zijn enkele weken geleden meegekomen met een lading planten. Ook de volwassen tor is geen lieverd, maar wel één van de mooiste waterkevers. Er zwemt trouwens ook een volwassen exemplaar rond in de vijver. Veel mensen beginnen dan te panikeren, maar in mijn vijver is ’t beestje absoluut welkom. Ik vind het fascinerende dieren. Ik kan ervan genieten wanneer ’t beestje opduikt om te ademen, en dan weer voor ettelijke minuten onderduikt. Het diertje straalt gewoon macht uit.
Vlak voor die larve kruipt nog een ander diertje (gestreept) over de bodem (je ziet er nog zo één rechts onder), maar dat is voor mij een onbekende. Waarschijnlijk ook leven dat via planten de oversteek naar mijn vijver heeft gemaakt. Vanmorgen zal ik zelfs een dikkop rondzwemmen.
Eén dierensoort is hier de voorbije weken wel flink achtergegaan; op ongeveer één week waren vrijwel alle muggenlarven verdwenen. Je hebt dus blijkbar echt geen vissen nodig om muggenlarven te bestrijden.
de Fruitberg 
Uit ervaring kan ik zeggen dat bij mij het water in het begin ook helder was, maar op een gegeven moment toch erg is beginnen groen worden. Door extra zuurstofplanten toe te voegen is er uiteindelijk wel een evenwicht gekomen. Hopelijk blijft het bij jou helder!
Er zitten al heel wat zuurstofplanten in, maar die zie je niet op de foto . Er komen er sowieso nog bij.
Toch boeiend dat zo’n vijver in zo’n korte tijd al begint te ‘leven’.
Absoluut
Toch zalig he, zo’n waterpartij vol leven. Wij kunnen hier ook zo uren met onze neus boven de poel hangen. Die beestjes op de foto hebben wij nog niet gezien bij ons. Maar we hebben er dan ook geen waterplanten in gezet. De poel komt in de zomer droog te staan.
Op termijn zullen er toch ook enkele planten voor zo’n situatie opgroeien (ik denk aan Lythrum salicaria en Iris pseudacorus)
Ja, die staan er wel. Samen met Moerasspirea en Watermunt. (De latijnse namen weet ik niet vanbuiten hoor😜)
En zuurstofplanten koop ik niet meer.
Meestal liefhebbers genoeg die ze uit hun overwoekerde vijver moeten vissen en graag meegeven.
Net nog een mand vol waterpest gekregen en na even te spoelen zo in het water gekieperd.
Wel goed screenen dat het mensen zijn met natuurlijke gezonde vijvers met enkel inheemse planten in.
Nu is waterpest technisch gezien niet echt een inheemse plant (’t is een invasieve exoot, maar erg lang geleden geïntroduceerd)
Binnenkort – nu ja, als ik eens tijd heb – gooi ik te onzent de grote vijver dicht. Er komen zodoende tal van planten vrij. Mocht je interesse hebben: fluiten maar.
Wat je vijver betreft: je kunt volgens mij niet genoeg zuurstofplanten (gratis via zoekertjessites) en gele lis (idem) hebben; ze doen wonderen wat betreft de waterkwaliteit.
Waarom ga je die vijver dichtsmijten? Ik dacht dat je ene grote vijverfanaat was. Iris pseudacorus staat hier al aangeplant, zuurstofplanten wil ik nog wat extra (ik heb hier nu al flink wat gehoornd hoornblad en wil eigenlijk nog fonteinkruid. omdat ik dat zo mooi vind.
Ik ben trouwens begin juli in Brugge (bezoek aan de Salviakwekerij), dus ik fluit (als je fonteinkruid zou hebben…)
De vijver is quasi volledig dichtgeslibt en verzand. Water staat er nog nauwelijks in. De put is gaandeweg een doorn in het oog geworden.
Om er grondig werk van te maken, heb ik helaas geen tijd; ik ben enkel op zondag vrij en die dag wens ik dan ook met mijn betere helft te besteden. 😉
Resten dus twee opties: ofwel (laten) dichtgooien ofwel opnieuw beginnen. Ik ben er nog niet uit.
Overigens bevinden er zich twee vijvers in onze tuin. Eentje wens ik zeker te behouden, temeer daar het een geliefkoosd oord is voor tal van amfibieën.
Mooi mooi, een soort vijver waar ik alleen maar van kan dromen. Eigen schuld natuurlijk: wij hebben gekozen voor het leven van eenden en ganzen, en dat gaat moeilijk samen met waterplanten. Maar een weetje voor als je eendenvriendjes nog eens langs komen: geel lis laten ze staan (grotendeels toch, na een paar hapjes proeven). Bij ons staat het er dan ook vol mee. En daar slagen de kikkers en salamanders erin zich te verstoppen voor de eenden en ganzen. Toch weer een soort evenwicht.
Troebel water: hebben wij twee keer per jaar, in voorjaar en najaar. Ik zal ooit eens onderzoeken en leren hoe dat komt…
Eenden en ganzen zijn natuurlijk ook wel cool. maar niet in mijn vijver 😉