De vijverrand eens bijwerken. Dat stond ondertussen al enkele weken op de agenda. Maar de rest van de tuin had de voorbije weken meer nood aan aandacht, onder meer het kweekgras in de nectartuin was de voorbije weken disproportioneel toegenomen.
Maar ondertussen kon ik dus terug aandacht schenken aan die vijverrand. Eerst plaatste ik aan de buitenkant van de vijver aarde tot het hoogste punt van de vijverfolie. Daarna moest ik voor de binnenkant een redelijk fijn grind vinden. In een plaatselijk tuincentrum vond ik niet direct wat ik zocht, en kocht me uiteindelijk een gele ardense split aan.
De vijverfolie is nu nog een beetje zichtbaar. Maar zodra er gras groeit aan de buitenkant van de vijver (dat ik ook niet al te kort ga maaien), en de oeverplanten in de vijver verder toegenomen zijn, zal ook dat laatste stukje folie onzichtbaar worden. En die split zal ook grotendeels overgroeid worden door de planten, want het is niet direct mij ding, die steentjes..

Algen vormen tot nu toe geen probleem in de vijver. Het water is redelijk helder, niet zo helder als in typische vijvers waar alleen substraat in plantmandjes worden gebruikt, ik kan 50-60 cm diep in ’t water kijken op een heldere dag. Door het gebruik van een lemen bodem blijft het water wel altijd een beetje troebel, maar dat valt perfect binnen mijn verwachtingen.
En terwijl het nog veel te vroeg is om victorie te kraaien, zie ik toch dat alle waterplanten uiterst enthousiast groeien. En dan spreek ik niet over waterplanten als gele lis, lidsteng, waterweegbree en beekpunge,… maar ook de soms als moeilijk omschreven waterplanten als waterdrieblad en zwanenbloem groeien als een speer.

Het valt natuurlijk nog af te wachten of dat resultaat blijvend is. Het ultieme doel van deze vijveropbouw was onder meer ingegeven door de idee om de zwanenbloem – wat mij betreft zonder twijfel de mooiste waterplant – te doen floreren. Zoals al eerder aangegeven lijkt deze plant het vooral goed te doen in zware leem en kleigronden. Tot nu toe lijkt alles dus in orde, maar echt victorie kraaien doe ik pas over enkele jaren, want zo’n planten durven soms na enkele jaren compleet wegvallen.
Is alles nu perfect in de vijver? Neen. Zoals te verwachten zijn er enkele foutjes gemaakt. Zo zijn de plantenvakken rondom de vijver eigenlijk iets te ondiep (tussen -10 en -25 cm, ik had graag ook enkele stukjes van 30 – 40 cm diepte gehad. De wallen zijn dus eigenlijk iets te hoog aangelegd. Maar dat gaat de pret niet bederven.
En verder hebben de eenden gisteren en eergisteren bijna al mijn waterviolier (die het erg goed deed) opgevreten. Toch eens een recept zoeken voor Peking duck (just kidding).
Ik hoop dat die eenden (wilde dan?) je zwanenbloem (inderdaad een prachtige plant) niet gaan opeten. Bij ons houdt alleen geel lis het echt uit tussen de ganzen en eenden…
Ok. Ik lust eigenlijk écht wel graag Peking duck. Maar ze komen hier niet iedere dag dag langs of zo, ze zijn hier nu alweer enkele dagen niet meer geweest
Prachtig, op heel korte tijd ! Over enkele weken (eigenlijk nu al!) een oase van rust…
Lie(f)s.
Je hoort mij niet klagen 😉
Onvoorstelbaar hoe snel zo’n vijverrand aan het oog wordt onttrokken. Binnenkort zie je er niks meer van. Meer nog: als je, zoals ik, te lang wacht met ingrijpen, gaat alles woekeren dat het geen naam heeft.
In deze is woekeren goed, denk ik dan 😉
Kon je die rand niet gewoon insmeren met speculoospasta?
Neen, dat lust ik niet