Vlak voor de winter van 2015-2016 werd ons kippenbestand op enkele dagen tijd flink gedecimeerd door een virus. Eén haan en twee hennen bleven over. In juni ontsnapte één van die hennen, dus toen waren ze nog met twee: één haan en één hen.
Begin dit jaar ging ik op zoek naar nieuwe hennen, en deze keer geen goudbrakels. Hun ‘Houdini’ gedrag begint na verloop van tijd te vervelen. Dus zocht ik naar een rustiger ras, in eerste instantie Mechels hoen of Brahma (lekker zwaar dus geen gevlieg) om dan bij Barnevelders uit te komen (rustig ras).
Maar net voordat ik een bevestigingsmailtje stuurde voor een toom barnevelders dacht ik bij mezelf: waarom geen legkippen adopteren? Sinds 2012 jaar zijn legbatterijen verboden en vervangen door “verrijkte kooien”, zodat het leven van een legkip ‘leefbaarder’ is. Niet dat de dieren nu een riant bestaan leiden (of lijden?), ze vertoeven nu met 13 kippen per m² (een oppervlak van 27 x 27 cm per kip). Na een jaar tot anderhalf jaar zijn de dieren niet langer economisch rendabel omdat ze niet voldoende eieren meer leggen, en worden ze geslacht als soepkip.
Er zijn heel wat ‘Adopteer een legkip’ initiatieven, waarbij legkippen die afgeschreven zijn worden opgekocht, geadopteerd door particulieren en zo behoed van het soepkip-statuut. Na het lezen van de website van één van zo’n initiatieven, besliste ik, er zelf ook drie te adopteren om zo enkele extra stakkers de kans op een fatsoenlijk pensioen te geven. Het lijkt onwezenlijk, maar zo’n kippen hebben nooit aarde gekend om in te scharrelen, weten niet wat gras is, hebben de zon nog nooit gezien en weten zelfs niet wat regen is.
Woensdagavond mocht ik mijn kippen afhalen. Gewapend met een grote kartonnen doos kwam ik aan op het afgesproken adres, waar ik niet alleen was, en er ook nog heel wat volk verwacht werd na me, want er zaten nog tientallen kippen in transportkooien.
Tot nu toe was het eerder een probleem om aangekochte kippen in de doos te houden tot in de ren (ik herinner me de keer dat een haan in de auto uit de doos was gekropen, lachen). Deze diertjes durfden hun kartonnen doos niet te verlaten. Ik heb de beestjes dan maar uit de doos gepakt en in het nachthok gezet, waar ze ook enkele minuten als standbeelden bleven staan. Een pak van mijn hart: geen of weinig agressie tussen de goudbrakels en de legkipjes. Ze slapen nu samen in ’t zelfde nachthok, ik hoop van harte dat ze ook morgen in peis en vree leven.
De dieren zien er nu absoluut niet uit. Ze hebben bijzonder weinig pluimen maar zijn wel duidelijk goed doorvoed. Blijkbaar zouden ongeveer 10% van de rescue-kipjes het niet redden. De overige 90% recupereren verbazend snel en zouden er over enkele weken al een pak beter moeten uitzien, met veren en zo. Tot dan vragen ze wel wat extra zorgen. Want schuilen voor regen, het nachthok opzoeken ’s avonds, dat kennen ze niet. Maar ik reken erop dat ze snel het gedrag overnemen van de goudbrakels (behalve dat vliegen).
De kippen bleven vandaag in het nachthok, we hebben ze na de middag zelf buiten gezet. Ik vermoed dat ik ze vanavond ook terug zal moeten binnenzetten.
De eerstkomende weken dienen alle kippen te vertoeven in het ophokplicht-conforme hokje van 5 m². Niet groot, maar ze hebben wel al meer dan 10 keer meer plaats dan in hun oude kooien. Ik wil eerst wachten tot er terug gras staat in het kippenhok, daarna hebben ze met zijn vijven terug 100m² kippenren ter beschikking. En in de winter mogen ze in de hele tuin scharrelen.
Indien je dus kippen wenst, overweeg dan ook om zo’n beestjes te adopteren. Er zijn over heel Vlaanderen opvancentra waar je terecht kan. Mensen die ieder jaren uren vrije tijd steken in het ophalen, verzorgen en verdelen van deze kippen.
de Fruitberg 
Wij hebben verleden jaar 3 kippen via http://www.redeenlegkip.be, de ark van pollare, ook een (veel) beter leven gegeven. Ik heb hun evolutie gevolgd en die is gewoon spectaculair. Indien ik de zin om te bloggen terugvind zal ik er zeker een blogje aan wijden. En doordat ze deze winter vrij in de tuin konden scharrellen is ons slakkenbestand hopelijk wat gedaald ;-).
Wel ik ben dus niet alleen 😀
Wij hebben vorig jaar ook zo’n kipjes gered. En het is ongelooflijk hoe dankbaar die beestjes nu zijn. Een stom kieken, zeggen ze. Ik krijg tegenwoordig elke morgen een knuffel van deze diertjes! Ze zitten terug goed in de pluimen en leggen regelmatig een eitje. Zalig!
Die pluimen, daar moet ik nog op wachten
Hier zijn er twee kippen in bestelling bij een soortgelijk initiatief.
Het tweetal dat we hier al hebben komt van een plaatselijk bedrijf dat kippen vetmest. Vroeger waren dat enkel haantjes, nu hennen en hanen door elkaar. We kregen ze ook met weinig pluimen en lichtschuw. Dat laatste was na 1 dag al opgelost.
Toch fijn dat we de stalkippen nog een kip-waardig bestaan kunnen geven!
Goed zo. En idd erg fijn
Ik leg mijn eigen eieren, echt praktisch!
Ik zit nog altijd met een ei
Die zullen een heerlijk leven hebben bij jou ! Benieuwd hoe ze er een maand later uitzien…
Lie(f)s.
Ik ook
Werkelijk een goede daad heb je verricht!
Ik ben benieuwd wanneer je de begeleiding kunt laten vieren, wanneer de kippenhersentjes uit de voeten kunnen met hun nieuwe omgeving. En wanneer hun verenpakje weer op peil is.
Ik ben heel benieuwd hoe ze het verder gaan doen.
Hou ons op de hoogte !
Wat een goed initiatief! Toch eens kijken of er in Nederland ook zoiets is …
Ja dus: http://www.redeenlegkip.nl