Gevogelte

Gisteren en eergisteren was het een prachtig tuinweer, ondanks de voorspellingen. Zo worden de tuinklussen langzamerhand afgevinkt. De kippen die de voorbije weken lachten met het begrip kippenren, zijn sinds zaterdag opnieuw opgesloten in de vernieuwde vogelkooi. De vorige constructie was bezweken on ’t gewicht van de sneeuw. De kooi dient hier in eerste instantie om de kippen binnen te houden, maar ’t feit dat de kersen onder een net zitten is natuurlijk ook goed meegenomen. Groot was mijn verbazing toen de kippen vandaag opnieuw door de tuin wandelden, was ik gisteren vergeten de deur van de kippenren goed af te sluiten, dan kunnen de beestjes wel nog buiten natuurlijk.

Nu de kippen niet langer op stap kunnen, moet ik ze ook nog overtuigen om in het nachthok te gaan slapen. Want ze slapen nu met zijn vijven boven in één van de kersenbomen, en de takken daaronder hangen vol kippenstront. Morgennacht vang ik de kippen één voor één uit de boom. Ik plan ze dan te kortwieken en manu militari in het nachthok over te brengen. Ik hoop dat ze na enkele nachten dan spontaan terug het nachthok verkiezen.

Over ander gevogelte… De plek waar de voorbije weken gevoederd werd ziet er vreselijk uit , een jaarlijks ‘probleem’ dat over twee of drie weken vergeten is. Er zullen ter plekke wel wat gekke onkruiden opduiken, maar dat lost de grasmaaier wel op. De voedersilo’s zijn nu ook opgeborgen tot volgende winter, vogels voederen tijdens het broedseizoen wordt afgeraden door de Vogelbescherming.

En dat broedseizoen, dat zit wel goed. Voor het vierde opeenvolgende jaar broeden de boomkruipers onder ons dak. Ik vraag me af of dat nog steeds dezelfde vogeltjes zijn of dat anderen hun plekje hebben ingenomen. Gisteren merkte ik op dat er een boomklever onophoudelijk richting mussenhotel vloog. Boomklevers zijn geen holenbroeders, maar deze verkiest toch duidelijk een nestkastje. Wel erg leuk, aan de ene kant van de woning een nest van een boomkruiper, aan de andere kant een nest van een boomklever.

En ik bedenk me ook net dat ik me had voorgenomen alle vogelkastjes eens uit te kuisen, maar dat ben ik weer vergeten. Nu vind het te laat, ik wil de beestjes niet storen tijdens het broeden. Volgend jaar misschien?

 

17 gedachten over “Gevogelte

  1. Als je de kippen kortwiekt, zullen ze, geheel vleugellam, de kersenboom zeker en vast niet meer frequenteren. Ik wens je nu al veel succes met je nachtelijke kippenjacht. 😉

    De zaden die uit de voedersilo’s vielen, zijn te onzent reeds hoog opgeschoten onkruid geworden. Heelder stukken van onder meer het dolomietpad zien nu groen. Silo’s ophangen zonder beleid, heet zoiets. Volgend jaar verwijs ik ze geheid naar andere plaatsen.

  2. Onderschat die brakels niet…zelfs geknipt geraken ze hier (weliswaar met wat meer moeite) in de boom. Een nachthok, da’s voor watjes. En om eieren in te leggen, dat wel.

  3. Ik heb ergens gelezen dat als je enkele nachten samen met de kippen doorbrengt in het nachthok ze daarna vanzelf er terug naar toe keren. 🙂

  4. Zoals Heidi zegt zijn Brakels behoorlijke Houdini’s. En eenmaal ze de smaak van vrijheid geproefd hebben…
    Maar je bericht herinnert me er aan dat het inderdaad stilaan tijd wordt om af te bouwen met het bijvoederen. Komt goed uit: nog maar vier vetbollen te gaan en de pinda’s lopen op hun eind. Alleen van de zonnebloempitten is er nog een grote voorraad. Maar die zijn volgend jaar ook nog bruikbaar.

  5. Vrijheidslievende kipjes!
    Ook hier zijn de zaadcontainertjes voor het gevogelte opgeborgen. Nog een paar zadenvetcake’s mogen ze opeten om het af te leren. Ja, die plekjes onder de eetplek zien er niet uit, maar dat is heel tijdelijk.
    En: het lijkt wel of er in de verte lente aankomt 🙂

Reageer

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: