Het blijft altijd verwonderlijk hoe onwaarschijnlijk snel de vlinders te voorschijn komen wanneer de zon terug schijnt. Nu zaterdagmiddag fladderden de vlinders door de nectartuin alsof er geen druilerige dagen waren geweest.
Ze vlogen wel niet veel rond, ze beperkten zich tot nectar eten, en één plant was duidelijk dé vlindermagneet, Aster novae-angliae ‘Barr’s Pink’. Op een gegeven moment telde ik 5 dagpauwogen, 3 Atalanta’s, 2 gehakkelde Aurelia’s, een koolwitje en een Boomblauwtje op één plant. Terwijl de planten nog helemaal niet flink uitgegroeid zijn (vorig jaar aangeplant). Alleen de koolwitjes blijven meer geïnteresseerd in Verbena bonariensis. Ook de andere asters kunnen de vlinders minder bekoren…
Erg fijn aan dit weer : de vlinders zijn iets trager, en dus makkelijker te fotograferen.
Smakelijk 😉
Knappe beelden. Ik zou zelfs durven gewag maken van een Vlinder Autumn. Tenslotte is het bijna oktober.
’t Was een (flauwe) woordspeling op Indian Summer.
Prachtig vastgelegd…wauw! *onder de indruk is*
Dank U
Van zo’n vlinderbijeenkomst kunnen wij in de stad alleen maar dromen. Geniet ervan!
Dat klopt. Misschien op termijn, laat ons hopen, wanneer de steden wat groener zijn?
Die asters trekken fotogeniek met de vlinders, leuk!!!
Ik hou van asters, maar nog meer van asters-met-vlinders 😉