Deze Scabiosa caucasia heb ik altijd van uitzonderlijke schoonheid gevonden. In de ouderlijke tuin en in mijn eerste tuin groeide de plant helemaal niet zo goed. Toch zou ik een nieuwe poging doen met deze plant. Tussen het plantgoed dat ik me drie jaar geleden aankocht zat echter vooral foutief gelabelde Scabiosa columbaria, en deze laatste deed het zo goed dat er twee jaar later van de Scabiosa caucasia niet veel meer overbleef. En eigenlijk vond ik dat in ’t begin absoluut geen probleem.
Scabiosa columbaria
De bloem van Scabiosa columbaria is dan misschien minder mooi, Scabiosa columbaria bloeit veel vroeger (dit jaar startte de plant al in april met bloeien), en bloeit ook door tot aan de eerste vorst. En heel die lange bloeiperiode vormt het een uitstekende nectarplant voor bijen, hommels, vlinders,… De plant zaaide zich enorm vlot uit, zonder ooit vervelend te worden omdat de plantjes makkelijk te wieden zijn en allemaal vrij dicht bij de moederplant uitkomen.
Zo kreeg ik al snel een flinke ‘tapijt’ van deze plant. Vanuit de zichthoek op de foto hierboven ziet het er allemaal erg leuk uit. Maar vanuit een ander standpunt wordt snel duidelijk dat er toch een probleem is.
De plant groeit zo hoog in de fruitberg dat hij bij de minste windbui voorover valt, en zo alle planten rondom simpelweg versmacht. Vruchtbare grond is dus niet altijd een zegen…
En dus bleef er vooral een uitzicht op een stel platgeslagen planten vol meeldauw over. Niet direct mijn ding. Dus werd de plant, enigszins met spijt in het hart, afgevoerd naar de composthoop. Die enkele plantjes hadden zich flink vermeerderd, zo als je hier kan zien.
Terwijl ik eerst dacht de plant te vervangen door Scabiosa caucasia (het originele plan), leek het me dat toch een achteruitgang voor de tuin, omdat deze pas nú start met bloeien. Tijdens het bekijken van de catalogus van een kwekerij stootte ik op Scabiosa columbaria ‘Butterfly blue’, een selectie van S. columbaria die blijkbaar maar 35 cm hoog wordt en even lang bloeit. De plant is fertiel, maar zou wel een uitstekende nectarplant zijn. We zullen snel zien of dat klopt, want de eerste bloemknoppen zijn al gevormd. Naast deze lilliputter werden ook nog drie variëteiten van Scabiosa caucasica aangeplant : ‘Perfecta’, ‘Stafa, en ‘Miss Willmott’. Indien alles meezit is dit stukje tuin tegen ’t einde van ’t jaar terug dichtgegroeid.
En dat was niet de enige plant die hier plaats moest ruimen.
Onder de perzik in de nectartuin werd een volledig vlak vak Nepeta ‘Six Hills Giant’, omhaagd door taxus. Een idee dat ik schaamteloos had gestolen uit één of andere Engelse tuin die in Gardener’s world werd getoond. Op enkele plaatsen las ik dat Nepeta ‘Walker’s Low’ op vele vlakken de betere was van N. Six Hills Giant’. Eigenlijk net op ’t moment dat ‘Six Hills Giant’ het vak had dichtgegroeid.
Volgens mijn bronnen zou “Walker’s low wat hoger worden, iets donkerder gekleurde bloemen hebben en uitzonderlijk lang bloeien. De plant zou ook wat hoger groeien …
Na een eerste test vorig jaar werd heel het veld Six Hills Giant opgeruimd om plaats te maken ‘Walkers Low’. Of dat nu verstandig en nodig was, weet ik niet. Ik ben zelf niet zeker dat de toekomst het gaat uitwijzen. Wat me wel opvalt is dat de plant stevigere stengels lijkt te hebben. Tegen volgend jaar zou het vak opnieuw volgegroeid moeten zijn.
de Fruitberg 
Met de inhoud van die kruiwagen had je me een groot plezier kunnen doen 🙂 Drastische ingreep maar je zal wel je gegronde reden gehad hebben. Hier niet veel succes gehad met Scabiosas. Ik denk niet dat er nog eentje overschiet.
Ik zal eens nakijken of er nog ergens zaailingen groeien. Ik breng ze dan van ’t week-end mee. Ik denk van niet, maar je weet nooit natuurlijk.
Ik heb zowel nepeta ‘walkers low’ als ‘six hills giant’. Die laatste groeit hier vooral breed uit maar iets minder hoog. Dan krijg je al snel in het midden van de plant een ‘gat’ bij de minste wind, niet zo mooi vind ik zelf. Scabiosa Miss E. Wilmott en Stäfa staan ook nog op mijn verlanglijstje 🙂
Walker’s Low lijkt absoluut een pak steviger.
Had ik dat geweten … zoveel duifkruid op de composthoop
Nepeta is hier ook een succes – maar wordt helaas ook geviseerd door sommige katten … om in te gaan liggen. Die verwantschap met kattenkruid speelt blijkbaar toch.
Walker’s Low zou daar wat minder last van hebben. Dat van dat duifkruid kon ik echt niet weten …
De butterfly blue maakt precies waar wat je beschrijft!
Ik heb zelf twee nieuwe exemplaren staan en ben er heel tevreden mee. De vorige exemplaren hebben helaas mijn poging tot delen via scheuren, op twee kleine stukjes na, niet overleefd.
Maar op Beervelde waren teveel mooie exemplaren om ze te laten staan.
Ze staan hier ondertussen al in bloem. Qua groei lijken ze wat op Scabiosa ochroleuca