De botanische tulpjes die ik jaren geleden plantte, doen het nog steeds goed. Ze vermeerderen zich veel langzamer dan de krokus et alii, maar zijn toch ieder jaar prominenter aanwezig. Deze Tulipa clusiana vind ik erg mooi, niet alleen vanwege de bloem, maar het blad van deze tulp heeft wel wat weg van gras, en valt dus minder op.
Zelf vind ik de vaste Judaspenning (Lunaria rediviva) mooier, maar deze tweejarige variant staat ook in de border, zonder overdreven te woekeren, om het Oranjetipje te lokken (aangezien dit één van de waardplanten is van deze vlinder). Ik zag de voorbije dagen meermaals exemplaren fladderen door de tuin.
Rozemarijn in (pot) op het terras. Zoveel mooier dan die plantjes in de supermarkt
Er staat hier ondertussen heel wat plantgoed in bloei. Enkele verschenen hier de voorbije weken al eens, maar er is de voorbije weken nog heel wat in bloei gekomen. De Edgeworthia is nu op zijn/haar hoogtepunt. De geur is lekker, maar helemaal niet zo sterk. Na de Cocus tommasinianus is het de beurt aan Crocus vernus. Deze planten staan in het gras in de fruitkamer, en zijn de laatste jaren ook gestaag aan het groeien. Overal in de tuin staan er Helleborussen in bloei. En dat dus in verschillende kleuren. De Viburnum farreri bloeit nu uitbundig. De voorbije jaren was het vaak een herfstbloeier, maar dat deed hij amper eind vorig jaar. De abrikoos Tomcot is de eerst bloeiende fruitboom dit jaar. De andere abrikozen, de amandel en de perzik volgen ook nog deze week. De sneeuwklokjes hebben zich dit jaar flink uitgebreid. Na deze foto werd deze pol meedogenloos gescheurd en over de fruittuin heen uitgeplant. De Narcissus pseudonarcissus is er dit jaar eerder vroeg bij. Een klein narcisje. Klein maar fijn. De Daphne …
