Als een goede tuinier geduld moet hebben, dan mis ik misschien één eigenschap om een écht goede tuinier te zijn. Eigenlijk wil ik het liefst van al onmiddellijk resultaat zien.
Bijna vier jaar geleden zocht ik wat informatie over winterbloeiers. Eentje die vaak wederkeert is Chimonanthus praecox. Je leest op internet enkele beschrijvingen (winterbloeiend, heerlijk geurend) en je moet dat dus hebben. Zo gaat dat nu eenmaal. Geen probleem, want toen had ik nog 10 a tuin om aan te planten. Ik vond de plant ook onmiddellijk terug in meerdere catalogi. Bij de boomkwekerij die ik enkele weken later bezocht stond de plant in de catalogus maar ter plekke was de plant onvindbaar. Toen ik om informatie vroeg bleek dat ze hem niet ter plekke in voorraad hadden maar wel in een kweekserre. “Als U wilt, laat ik er eentje halen, duurt ongeveer 15 minuten”. 15 minuten geduld, in zo’n geval? Geen probleem!
Een kwartier later kwam een medewerker van de boomkwekerij met een struikje af, zonder etiket. Niet direct een groot exemplaar, maar voor de vraagprijs had ik dat ook niet verwacht.
De voorbije jaren was het struikje gestaag gegroeid, maar zowel in ’t voorjaar van 2014 als dat van 2015 was er geen bloem te zien. Alle andere aangekochte winterbloeiers toonden zich wel van hun beste kant. En dus begon ik te twijfelen, zou het wel de juiste plant zijn? Hij was niet gelabeld toen ik hem kocht, en een vergissing is snel gemaakt…
Ik had me voorgenomen om tijdens de open tuindag bij Ludo vorig jaar (die ook een exemplaar heeft) eens te kijken hoe de struik er uitziet, maar vergat dat tijdens mijn bezoek. Eigenlijk was ik me stilaan aan ’t afvragen of ik de struik niet zou rooien indien hij dit jaar niet zou bloeien. Dat Chimonanthus praecox niet echt goed bloeit na een koude zomer en na strenge vorst, dat had ik gelezen, maar de zomers waren heet en redelijk droog en de winters met vakantie op de Noordpool de laatste twee jaren.
Maar begin december zag ik dat het een gebrek aan geduld van mijnentwege was, want mijn struik maakte duidelijk bloemknoppen aan. Sinds eind december bloeit de struik. Echt uitbundig is die bloei niet, maar alle begin is moeilijk, denk ik dan maar. Wat me wel een beetje tegenvalt is de geur, die ik niet zo overdonderend vind als overal beschreven. Lekker, maar lang niet zo krachtig. Geef me dan toch maar een Lonicera fragrantissima, die je echt van meer dan 5 meter afstand ruikt en een iets lekkerder parfum heeft.
De foto dateert van voor de sneeuw van gisteren en vandaag, dus ik vermoed dat ik tot volgend jaar zal moeten wachten voor verdere bloei. En ik ben tevreden, toch de juiste plant.
de Fruitberg 
Heel mooie (eerste) foto weer !
De natuur heeft, net als wij, (soms) tijd nodig…
Lie(f)s.
Ik besef dat maar al te goed hoor.
Dat struikje figureert hier ook hoog op de verlanglijst…
‘Plantennamen’ behoren tot mijn vele botanische stokpaardjes, en er zijn een aantal planten die ik alleen al omwille van hun naam in de tuin zou willen. En ‘Winterzoet’ is er daar dus één van. Dat het ook nog eens een geurende winterbloeier is, maakt de (voor)pret alleen maar groter.
Ik heb dat ook. Zo heb ik heel wat planten die ‘delavayi’ heten in de tuin staan.
Jean-Marie Delavay was dan ook een heel bezig baasje in zijn tijd!
Zo zie je maar: geduld is wel degelijk een schone deugd. Het exemplaar in onze tuin, 18 jaar oud ondertussen, heeft toch een respectabele hoogte van een goeie drie meter en bloeit rijkelijk.
Nog 15 jaar wachten hier dus.
Het nadeel is dat het een trage groeier is. Dit is echt wel een heester die het geduld van de tuinier op de proef stelt, ja.
Waar blijf je ze halen (de planten dan, bedoel ik…)
Deze? In een boomkwekerij. Er staan daar nog steeds meer struiken en bomen die niet in mijn tuin staan dan wel.
Dat was me nog niet opgevallen dat je geen geduld hebt 😉
‘Geen commentaar’ 😉
Bijzonder plantje, hoe zou je de geur omschrijven?
Euh. dat zal ik één dezer nog eens testen, kan me het niet direct herinneren.
Misschien ontwikkelt de geur zich ook met de jaren 😉
Toch is het interessant deze winterbloeier de tijd te geven om tot volwassenheid te komen.
Het ongeduld snap ik heel goed. Je ziet altijd de mooiste plaatjes voor je geestesoog, vooral als je planten uitzoekt in een catalogus…. Maar in de praktijk moet je toch altijd wat jaren wachten tot het plaatje hopelijk werkelijkheid wordt in je tuin.
Wat ik hierboven niet vermelde, de struik is niet direct een schoonheid doorheen ’t jaar. Wanneer de bloei in de winter dan ook uitblijft, begin je toch ergens te twijfelen…
Ik bewonder juist jouw geduld om dit te kunnen doen en beschrijven bovendien. Kan ik nog wat van leren ;))
Kijk dan woensdag maar eens naar deze blog 😉
Geduld wordt zo overschat 🙂 Ik heb er ook niet zoveel van.
goed zo!