Inspectie

De bel gaat. Ik doe de deur open, en groet de bezoeker.

“Zullen we maar eens direct gaan kijken?” vraag ik.

“OK”

Ik loop samen met de bezoeker door de tuin, mijn hartslag stijgt van de spanning, benieuwd naar het verdict.

We lopen naar de perenhaag. “Dat is hem“. De inspecteur van het Federaal Voedselagentschap bekijkt de boom aandachtig. De foto’s die ik eerder in de week had doorgestuurd hadden hem geen zekerheid gegeven, en daarom kwam hij de zaak ter plaatse beoordelen.

Hij wijst enkele aangetaste takken aan “Dat is al zeker geen probleem, die bladeren zijn veel te droog” zegt hij  “maar deze tak hier…“. Hij monstert een takje met bruine bladeren nog wat nauwkeuriger. “Hoelang vertoont die boom deze verschijnselen al?”

“Enkele weken” antwoord ik (en ik begin écht ongerust te worden).

Hij breekt het takje af om het nog wat nauwkeuriger te bekijken. “Geen twijfel mogelijk” zegt hij. “Dit is duidelijk geen bacterievuur” zijn de verlossende woorden waarop ik had gerekend, en gehoopt.

De schade is dus waarschijnlijk allemaal te wijten aan de zware infectie met perenbladgalmijt (een behandeling dringt zich nu écht wel op).

We bekijken ook nog enkele andere perelaars en appelaars met herdersstafjes, maar ook deze vormen geen probleem (aantasting door zaagwesp). Blijkbaar zijn er haarden met bacterievuur op minder dan 10 km van de woning, dus is het toch opletten geblazen. Maar mijn boomgaardje is in ieder geval ‘safe’ voor ’t moment.

Indien je appel- of perenbomen in je tuin hebt staan, neem dan deze folder eens grondig door. Voor deze infectie bestaat er een meldingsplicht. Wanneer je de symptomen die in de folder staan beschreven opmerkt, neem dan contact op met het Federaal Voedsel Agentschap. Zij komen de situatie (gratis) ter plaatse controleren en je het nodige advies geven. Bacterievuur vormt een groot probleem in de fruitteelt.