’t Is voorbij

Zondagavond, iets voor zessen,  verliet de laatste bezoekster de tuin. “Je hebt vanmiddag niet gegeten” zei MadaMasj. Ik besefte niet dat het al zo laat was, de dag was letterlijk voorbij geraasd.

Heel de dag had  ik mensen begeleid doorheen de Fruitberg, en getracht hun vragen zo goed mogelijk te beantwoorden. De top 3 van de meest gestelde vragen : “Wat doen jullie met al dat fruit?” “Hoeveel werk heb je niet aan deze tuin?” en “Waar koop je al die fruitrassen?”

Zo telden we in totaal 99 bezoekers aan onze tuin, gespreid over de twee dagen. Eerlijk gezegd minder dan verwacht /gehoopt – zeker gezien het mooie weer – maar je hebt zo wél meer tijd voor de bezoekers. Ik leerde niet alleen een aantal leuke mensen kennen -waaronder een aantal collega-tuinbloggers die ik voor ’t eerst in levende lijve zag -maar ’t geeft je ook de mogelijkheid om enkele anderen nog eens terug te zien.

Voor veel bezoekers was de fruittuin de reden van het bezoek, maar ondanks het warme voorjaar was er nog geen fruit te proeven. Enkele honingbessen, één rijpe kruisbes, en heel wat bosaardbeitjes (die gretig werden geplukt door het jonge volk).

Verder waren de Artisjok én de Verbena bonariensis de aandachttrekkers van ’t publiek. Met die laatste stel je vast dat een plant die een doorwinterde tuinier als ‘doodnormaal’ beschouwt voor veel anderen toch een ontdekking is. De ironie wil dat ik op voorhand had gepland om een hondertal P9 potjes te vullen (met bosaardbei, Verbena bonariensis of Salvia uliginosa), om alle bezoekers een cadeau mee te geven. Maar door tijdsgebrek liet ik dat idee varen. Het tuinschepje was nooit ver weg, zodat heel wat mensen toch met één of enkele zaailingen huiswaarts keerden. De mooie paarse bolletjes zullen dit jaar in heel wat extra tuinen de aandacht van vlinders lokken.

Zelf heb ik een goed gevoel bij deze tuindagen, en de veelal positieve reacties van het publiek doen mij vermoeden dat ook zij tevreden waren. Ik zou al die bezoekers ook nog willen bedanken voor hun bezoek, met een speciaal dankwoord voor de mensen die een leuk cadeautje voor me meebrachten. Laat gerust ook een reactie achter om je feedback te geven. Ik zal zeker in de toekomst opnieuw deelnemen, maar wel pas wanneer de tuin wat “gegroeid“ is (over 3-4 jaar vermoed ik). Zaterdagnamiddag  waren enkele medewerkes van de locale Velt-afdeling in de tuin om promotie te maken, maar net zaterdagnamiddag kwam er het minste volk over de vloer. Een beetje jammer voor die medewerkers (ik zou hen toch willen bedanken voor hun aanwezigheid). We maakten wel van de gelegeheid gebruik om plannen te smeden voor een fruitproefdag en/of een snoeicursus in de Fruitberg.

Maar toch wil ik vooral MadaMasj bedanken voor haar hulp. Zonder haar helpende hand werden deze eco-tuindagen een zootje. En zonder haar hulp zou de lekkere huisgemaakte speculoos zeker niet van de partij geweest.

Gezien de vele vragen betreffende de werklast ga ik in 2015 de tijd die ik spendeer in de fruittuin nauwgezet opvolgen en rapporteren. En binnenkort eens nauwgezet weergeven waar ik al mijn fruit heb gekocht, zodat ook die vraag van de baan is.

En toch is het ook een anti-climax. Ik heb de voorbije weken, mede dankzij het goede weer, flink doorgewerkt. Het to-do lijstje voor de tuin is volledig afgewerkt. Een anti-climax die ook een climax is, want vanaf nu kan ik ook genieten van de tuin zonder actief bezig te zijn, meer leven als Homo sapiens hangmaticus.

De resultaten van de verloting van de drie planten H. Blushing Blue zal pas later plaatsvinden. De commissie, aangesteld om de verlotingsprocedure vast te leggen, heeft zich gisterenavond, na een vijf uur durend conclaaf, akkoord verklaard met de opdracht, een agenda opgestelc en mij voorstel voor zitpenningen over gemaakt. Vanavond zouden ze opnieuw bijeenkomen om de missie en de doelstellingen van de commissie beter te omschrijven. U ziet het, het verloopt allemaal er vlot.