Het is ondertussen weer enige tijd geleden dat ik nog eens tijd neem voor mijn blog. Daar zijn verschillende redenen voor, ik ga jullie het hele verhaal besparen.
Even over de tuin. De voorbije maand is de tuin echt op een waanzinnige manier geëvolueerd. De combinatie van warmte en vocht doet heel wat planten duidelijk goed.
Na het klaarzetten van de tuin tegen begin juni, heb ik de gewoonte om de tuin even zijn gang te laten gaan tot midden juli. Een periode waarin ik zelf wat andere tuinen heb bezocht, en verder vooral bezig ben geweest met wat spielerei in de tuin (vermeerderen) en wat te genieten van ’t leven in de tuin. Maar er zijn ook nog enkele andere bezoeken aan de tuin geweest die ik had toegezegd, en die nemen toch steeds wat tijd in beslag.
Vanaf midden juli starten we dan opnieuw met tuinonderhoud, alles eens wieden, wat snoeiwerk in de fruittuin en gisteren en eergisteren de hagen scheren. Ik heb hier heel wat hagen. Veel mensen die de tuin bezoeken vragen of dat niet enorm veel werk is om die allemaal te scheren. Eigenlijk valt dat best mee, ik heb goed materiaal (accu heggenschaar en accu heggenschaar op steel van Stihl). En ik moet geen snoeiafval wegbrengen naar het containerpark, ik gebruik dat als grondstof in de composthoop nadat ik dat haksel (Daarom staat er ‘logisch’ in Ecologisch tuinieren). Het is eigenlijk niet veel meer dan een dag werk. De tuin is nu terug ‘bijgewerkt’.
Het heeft ook hier hard geregend de voorbije week. Geen waterschade, maar de grond is nu duidelijk verzadigd van het vocht en ik zie enkele droogteminnende planten die het wat moeilijker lijken te hebben. En heel wat hoger groeiende planten zijn er door de combinatie van water en wind bij gaan liggen. Kortom, niets om over te klagen of druk te doen. Door het natte weer lijkt de volledige druivenoogst wel naar de Filistijnen, maar ook dat is geen drama. Wanneer andere mensen hunnen hebben en houden verliezen, lijkt het me ongepast te klagen over wat druifjes en plantjes die omgeregend zijn.
Want de meeste planten staan er dit jaar gewoon veel beter bij dan andere jaren, alles is frisser en groener.
Zeker fris en groen is de vijver, die zit weer overvol, niet alleen met water (een groot verschil met de voorbije jaren), maar ook met Krabbenscheer. Indien er mensen wat Krabbenscheer willen komen ophalen, laat het me dan weten. Het vocht zorgt voor het eerste sinds vele jaren voor heel wat slakken, maar de schade van die slakken valt al bij al best mee. En wanneer ik laat in de tuin zit, zie ik wel eens een egel een ronde doen. Ecologisch evenwicht dus.
Positief: veel vlinders. De dagpauwogen die hier enkele jaren afwezig bleken, zijn nu in grote getale aanwezig. Verder ook heel veel atalanta’s. Redelijk wat koolwitjes, veel hooibeestjes en bruine zandoogjes en, af en toe ,een verdwaalde citroenvlinder of distelvlinder. Maandag telde ik net geen 40 vlinders. Blinken wel uit in hun afwezigheid: blauwtjes. Daarvan heb ik er de voorbije twee weken geen enkele waargenomen.
De komende weken heb ik nog drie weken verlof, en tijd om van de tuin te genieten. Dan volgen er zeker nog wel enkele posts.
Terwijl ik dit berichtje intypte heeft het hier weer flink geregend. Geen waanzinnige hoeveelheden, maar zie zo net op het nieuws dat het weer in de provincie Namen weer voor veel problemen zorgt…
de Fruitberg 
’t Is me wat, dat water, een ramp!
Dus nee, niet zagen over wat minder goed lukt in de tuin… Geniet er van, zoveel je kan!
Lie(f)s.
Dat zal ik doen
Mijn tuintje groeit en bloeit ondertussen uitbundig. Er beginnen vlinders te komen, maar nog te weinig naar mijn goesting. Bijen in alle soorten, wat me blij maakt maar helaas ook massaal bladluizen op de dahlia’s, maar dat zou jij dan weer niet erg vinden, je aversie kennende voor die bloemen.
En vanuit mijn liefde voor bladluizen. Die gaan op termijn zorgen voor een evenwicht in je tuin
Welkom terug! Inderdaad, een waanzinnig tuinjaar, maar vooral waanzinnig veel tuinwerk. Vooral het onkruid heeft het met dit weer erg naar zijn zin. Ikzelf, met groentetuin en druiven, zie heel wat planten kwakkelen, zoals het weer. De tomaten ziek, en ei zo na ook de druiven (oef! grotendeels aan ontsnapt), maar ook wintergroenten hebben het niet in hun sas En de aardappelen hebben “het” natuurlijk zitten: Phytophtora. En het blauwtje: ha! heb ik wel reeds opgemerkt! En elke dag voor het slapengaan: speuren naar de egeltjes in het gras… En de glimwormpjes! Ach, die zomer… Zalig!
Druiven zijn hier iig verloren
Wij hebben hier ook hagen gesnoeid. Maar al dat snoeisel hakselen, doe ik niet hoor. Ik leg het ‘achter de haag’ en op een ‘comspothoop’. Veel te luie tuinier hier.
Ik heb daar geen plaats voor
Aan de kust heeft het nauwelijks geregend. Het stof is slechts geblust, zeg maar. De tuin floreert als nooit tevoren; Belgische zomertjes zijn een zegen op dat vlak.
Opmerkelijk: ontzettend veel vlinders hier en een egel die elke avond trouw op post is. Zalig.
Doe de egel de groeten
De overvloed aan groen is dit jaar overal overweldigend. Dat hadden we nu echt nodig, die weelde.
Maar als ik de tuin in de maand juni aan zichzelf overlaat, wat ik in principe graag doe, kan ik mijn paden niet meer langs. Die moet ik echt regelmatig vrijhouden van te enthousiaste begroeiing.
En verder heeft je tuin nu een zeker evenwicht bereikt, en dan is het onderhoud wat relaxter.
Al denk ik dat je nu wel ontzettend zult genieten van je bessen.
Hartelijke groet, Zem.
Paden vrijhouden is inderdaad wat meer werk dan andere jaren
Met wat regen op zijn ben ik wel blij, maar de hoeveelheden waarin het de laatste her en der naar beneden komt, daar heb je voor de tuin niet zoveel aan. Afgelopen nacht was het hier weer raak. Zwaar onweer en in korte tijd ruim 60 regen. Maar ach, kijkend naar België en Zuid-Limburg valt het hier gelukkig reuze mee. Alles is relatief. 🙂
Alles is relatief idd
Toch wel een vrij intensief jaar. De vaste planten werden veel groter dan normaal (persicaria “fascination” en kardoen bereikten dit jaar een ongeziene hoogte). Gelukkig had ik bij de daar voor geschikte vaste planten de chelsea chop toegepast waardoor ze minder hoog werden en niet ondersteund hoefden te worden. Het onkruid tierde ook weelderig. Toch heb ik nog nooit zo veel veranderd en geplant als dit jaar. Zalig.
De meest opvallende plant dit jaar is Helenium ‘Westerstede’, die gewoon 180 cm hoog is uitgegroeid…
Je bent terug, tot lering en vermaak. Je weet niet half hoe fijn ik dat vind. Blijf nu alsjeblieft terug.
Ik doe mijn best. Maar ’t is ook druk op ’t werk en zo…en ik moet inspiratie hebben om nieuwe dingen te schrijven…