De vruchten van de paw-paw zijn ondertussen flink gegroeid (formaat van een flinke peer). Nog een zestal weken en ze zijn rijp. Ik tel een twintigtal vruchten, ik kan niet wachten om ze te proeven.
De granaatappel lijkt me niet fertiel, er is geen enkele vruchtvorming, ondanks tientallen bloemen en de warme zomer. Ik denk dat de dagen van het plantje (bijna) geteld zijn.
Leuke blog! Ik heb al veel inspiratie opgedaan voor onze tuin.
Verwacht niet te veel van de paw paw! Ik vind ze persoonlijk niet lekker. 😉 Er is veel lekkerder tropisch fruit.
Gr
Anna
Ik wacht af. Ik heb ervaring met fruit dat uiteindelijk toch niet zo lekker is
Wat tof! Ben benieuwd…weer eens iets anders. Leuk!
“Verandering van spijs doet eten”, is een toepasselijk Vlaams spreekwoord
Jammer van de granaatappel. Een troost: ze zijn wel te koop. Ook in bakjes met alleen de pitjes; die zijn er dan door geduldig vrouwelijk personeel in een fabriek in India of daaromtrent uitgehaald. Die vinden het dan wel weer raar dat westerlingen dat zelf niet kunnen. Maar goed, zij hebben betaald werk.
Maar dat is toch niet hetzelfde hoor
Goed om te weten. De ene vrucht is de andere niet. Een banaan uit Zuid-Afrika smaakt heel wat beter (vind ik) dan eentje uit Colombia.
Ik kocht eens een granaatappel en gooide de pitjes weg zoals je dat met pitjes doet en vond de appel maar niks. Nooit losse pitjes in bakjes gekocht, trouwens. Het is weer zo’n foodie hype naar mijn idee.
Excuus, toch een vraag. Wat is dan precies het verschil?
Ik wil de vruchten gewoon zelf kweken, en niet kopen. Zelfs wanneer ik iets aan kwaliteit opoffer
O, ik dacht dat zelfgekweekt juist een betere kwaliteit gaf. Dank voor de toelichting. En, volgend jaar beter he.
Mysterieuze vruchten. Verslag uitbrengen van je proeverij hè…
Ga ik zeker doen
Ziet er veelbelovend uit !
Lie(f)s.
Absoluut, en belofte maakt schuld
Ken deze vrucht niet, dus graag verslag van de smaak ervan.
Dat komt er zeker aan