Enkele jaren geleden schreef ik me voor ’t eerst in om deel te nemen aan de eco-tuindagen. Na je inschrijving komt een velt-lesgever je tuin bezoeken (om te oordelen of de tuin past in de eco-tuindagen).
Mijn tuin was toen nog echt in opbouw. Frans, de lesgever die mijn tuin toen bezocht, was erg enthousiast over mijn project en gaf me ook heel wat raad. Eén van zijn adviezen betrof een aantal planten waarmee hij de ervaring had dat ze flink kunnen woekeren, één van die planten in dat lijstje was Anemona japonica die – eens ze zich hebben gesetteld – zo goed als niet meer weg te krijgen zou zijn. De plant zou wortelopslag maken diep in de grond.
Nu luister ik meestal naar advies, maar heb ik toch ook de volgende quote uit ‘Sunscreen’ van Baz Luhrmann in ’t achterhoofd:
“Be careful whose advice you buy, but be patient with those who supply it
Advice is a form of nostalgia. Dispensing it is a way of fishing the past from the disposal, wiping it off, painting over the ugly parts and recycling it for more than it’s worth”
En dus liet ik de toen net aangeplante A. japonica staan. In mijn vorige tuin had ik die plant 3-4 jaar staan en had ik geen problemen gemerkt. En ik voegde vooraan in de tuin ook nog eens 50 extra planten toe in een groot vlak, omdat het laatbloeiende planten zijn en echt schoonheden.
Vijf jaar geleden ben ik begonnen met het verwijderen van alle A. japonica in de border, vanwege hun ongebreidelde uitzettingsdrang. Alle nieuwe uitlopers worden sindsdien systematisch verwijderd, maar toch komen er nog steeds nieuwe scheuten naar boven (ook al is dat nu wel aan ’t minderen).
Het grote vak vooraan in de tuin staat er nog wel. Ik ben al een jaar of twee aan ’t overwegen om die ook te verwijderen, maar ik kijk een beetje op tegen het werkje. Waarschijnlijk onderneem ik volgend jaar in ’t voorjaar wel een poging (dan kan ik de mooie botanische tulpjes die tussen deze planten groeien ‘oogsten’ en nadien terug aanplanten, zou zonde zijn die kwijt te geraken). Ook de lavendel in de twee andere vakken gaat dan op de schop, omdat het plantgoed dat ik heb aangeschaft als Hidcote niet soortecht is (flets van kleur en zeer kort bloeiend). Ik zou dan alles vervangen door Lavandula ‘Elisabeth’, Helenium ‘Sahin’s Early Flowerer’ en/of Aster frikartii ‘Mönch’.
Maar achteraf bekeken had Frans dus wel gelijk… en ik had beter naar hem geluisterd… Ik blijf het prachtige planten vinden, maar dus niet geschikt voor de tuin.
En bij deze waarschuw ik jullie allemaal voor deze plant… Bij deze heb ik eensklaps dubbel zoveel volgers.
Tja, ik heb hem ook nog steeds staan. Van Frans gekregen notabene! En hij bereidt zich inderdaad serieus uit ook al verwijder ik elk voorjaar stukken ervan. Zou hij in de diepe schaduw ook zo woekeren? Ik denk eraan om hem naar daar te verplaatsen.
Toch? Gek.
Ik ben er ondertussen ongeveer uit, vooraan gaan ze weg, in de border achteraan laat ik ze nog even staan, daar – in de schaduw – woekeren ze minder
Beeldschoon en toch ongewenst…
Absoluut
Frans wist/weet het !
Lie(f)s.
En Tom wou niet luisteren
Ik heb ook van die woekeraars in mijn haag wonen, en krijg die met door neurologisch gedoe niet meer weg. De natuur is sterker dan de mens!
😉