Ondertussen staat de teller van de Stromer op 3250 km. De laatste 5 werkweken (ik heb ook een weekje vakantie gehad) heb ik op drie dagen na iedere dag de fiets genomen. Het weer was op dat vlak een meevaller.
Ik leg de rit van 53 km af in 1 u 25 min en heb meestal 25% batterijcapaciteit over. Wanneer het wat kouder wordt ga ik mijn snelheid dus wel iets moeten verminderen (want de koude reduceert de autonomie van een batterij), maar nu kan ik zorgeloos fietsen.
Ik let ondertussen ook wat op mijn hartslag, en rijd de ritten met een gemiddelde hartslag van 125-130, en een maximum hartslag van 140. Het is op deze fiets erg eenvoudig om die hartslag onder controle te houden, zo doe ik dus 15 uur perfecte duurtraining per week. Toen ik vorige week in de buurt van de Ventoux vertoefde merkte ik dat mijn conditie uitstekend was.
Het blijft in ieder geval genieten, iedere keer weer. Ik zie iedere dag hazen, fazanten, groene spechten, ik hoor karekieten zingen in het riet,… Ja, het neemt iets meer tijd in beslag, maar deze verplaatsingen zijn een plezier, in tegenstelling tot het aanschuiven met de auto.
Er is één ding dat me een beetje stoort. Het valt me op hoe nors de gemiddelde Vlaming is. Wanneer ik een fietser of voetganger tegenkom, heb ik de gewoonte van te groeten (het is niet dat er op mijn stuk weg honderden fietsers rijden, ik kruis er misschien ééntje elke 2 km). Ik vermoed dat nog geen derde van de mensen die groet beantwoordt.
Respect! Ik had 15 maanden nodig om aan die kilometers te komen.
Niet teveel last van vooroordelen? Zo van “hoe, gij zweet op je fiets of wat?” en wat smalend over afstanden (vooral voor hen die altijd vier wielen onder hun achterste moeten hebben) “dat is niet moeilijk hé, met een motor op”.
Ik werd daar in het begin een beetje kregel van, maar nu ben ik gewoon blij dat ik weer beweeg.
En zo mooi opgepoetst !
Toch ‘hoedje af’ !
En die groet…, ik ‘bus’ dagelijks… Slechts een heel klein percentage van de reizigers zegt ‘hallo’ bij ’t opstappen… Errrggggg… !
Lie(f)s.
Chapeau ! Wat norse Vlamingen (en Brusselaars) betreft, ik kan het alleen maar bevestigen. Hier over de taalgrens zegt iedereen goedendag, aanvankelijk was het zelfs even wennen, maar we hebben de gewoonte snel overgenomen.
Geen speedbike en ik fiets ook geen 50 km naar het werk maar toch deed ik in twee jaar iets meer dan 10000 km met de fiets. Een gewone Batavus voor een bescheiden prijs. Al bij al mag ik trots zijn. En ja, Vlamingen zijn redelijk nors onderweg. Helaas wel.
mvg,
Oei, ik zou dikwijls moeten gaan werken om aan 3250 km te geraken. Ik fiets maar 1,9 km naar mijn werk. 😊
Tja, norse mensen da’s toch triestig hè. Ik blijf toch ook groeten hoor.