Het Vinne

De morgenstond heeft goud in de mond. Dat werd vandaag nog maar eens bewezen.Na de mist van gisterenavond en een koude nacht scheen vanmorgen een winterzonnetje over een berijmd Vlaanderen. Zoals ik hier al eerder aangaf, dit soort zonnige vriesdagen zijn waarschijnlijk de mooiste dagen van ’t jaar.

En neen, ik ga U weer niet lastig vallen met foto’s van berijmde planten uit mijn tuin, dat deed ik eerder dit jaar al, ook al  stonden enkele stukjes tuin er wondermooi bij.

Ik besliste een wandeling in het Vinne te maken. Het Vinne is het grootste natuurlijke binnenmeer van Vlaanderen. Dat is toch sedert enkele jaren opnieuw het geval, want dit meer werd in 1841 helemaal drooggelegd met het oog op landbouw. In 2004 werd beslist het gemaal uit te schakelen en het land terug te geven aan het water en de natuur. Zo werd het Provinciaal Domein “het Vinne” op enkele jaren tijd een prachtig natuurgebied, waar heel wat bijzondere watervogels kunnen ontdekt worden vanuit de vele vogelkijkhutten. Maar je kan er ook een wandeling rond en over het meer maken.

Gewapend met mijn camera trof ik er de volgende mooie plaatjes aan.

Het meer is niet zo diep, overal zie je riet verschijnen.

Her en der staan bomen die door de verhoogde waterstand ten onder zijn gegaan. Deze grond werd midden vorige eeuw gebruikt voor bosbouw (om lucifers te maken).

Bepaalde delen van de wandeling lopen over knuppelpaden over ’t water.

Aan de andere kant van ’t meer vind je deze uit de kluiten gewassen oude hoogstamboomgaard terug.

Vooral berkenbomen zien er bij dit weer geweldig uit.

Een landschapsfoto in Zoutleeuw.