Ik vertel iedere week ’t verhaal achter één van mijn foto’s, een idee van Thomas Pannenkoek. Af en toe zullen dat echt goede foto’s zijn, soms ook wat minder geslaagde exemplaren, maar met een verhaal, dat is de rode lijn. Hier vind je meer info.
Vivarais is een streek in de Ardêche. Op de chemin de fer du vivarais rijdt nog steeds een stoomtrein. Dat heeft blijkbaar aantrekkingskracht bij veel mensen. Vraag me niet waarom, zelf haat ik die dingen, we zijn met reden overgestapt naar elektrische en diesellocomotieven (de stank wanneer je op een stoomtrein zit is gewoon niet te harden). Zeker wanneer, je zoals op deze trip, door een aantal redelijk lange tunnels moet rijden.
Maar wij moesten die dag dus de trein nemen, als onderdeel van onze fietstocht doorheen de Ardêche. Gelukkig wordt de stoomlocomotief nog slechts enkele keren per week ingezet, en reden wij met een iets modernere locomotief.
de Fruitberg 
We hebben ook supermoderne keukens, en toch willen we ‘sukkelen’ met die bbq…, toch ?!
Lie(f)s.
Wat een goede opmerking.
Ik vind een stoomtrein toch nog een pak erger dan een BBQ hoor, maar aangezien ik weinig vlees eet BBQ ik bijna nooit
Ik BBQ eigenlijk bijna niet. Heb je ooit eens op een stoomtrein gezeten?
Tegenwoordig zijn die stationnetjes werkloos geworden, en worden die ingericht als B&B…
Neen, dit is een werkend station, wel niet zo heel veel treinen want er is maar één spoor (en dus kan de trein alleen maar over en weer rijden)
Ach, het zal allemaal wel met nostalgie te maken hebben. De hang naar de zogezegde romantiek van het verleden is bij veel mensen erg groot.
In onze regio worden er regelmatig oude tractoren van stal gehaald die vervolgens in kolonne door de dorpskom tuffen. En tuffen it is, zeg ik u.
Stoomtreinen zijn dan weer wel mooi om naar te kijken, maar meerijden … Los van de geur zit je met een beetje pech van kop tot teen onder de roetdeeltjes.