Fotoverhaal van de week 02: Micah P Hinson

Ik ga hier iedere week ’t verhaal vertellen achter één van mijn foto’s. Af en toe zullen dat echt goede foto’s zijn, soms ook wat minder geslaagde exemplaren, maar met een verhaal, dat is de rode lijn. Hier vind je meer informatie.

In de periode 2006 – 2007 deed ik ook aan concertfotografie. Aangezien dit ’s avonds was, was tijd niet direct een obstakel. En ik hou wel van muziek…

Wat me na verloop van tijd ging tegenzitten, was de bands die ik fotografeerde. Meestal bleken het omhooggevallen Engelse bands die één middelmatig of OK nummer hadden geschreven, maar dachten dat heel de wereld aan hun voeten lag. Niet dus. En met veel pretentie op ’t forum staan is geen garantie voor een goed optreden. Als fotograaf op de eerste rij was ik af en toe bang dat hun ego van ’t podium zou vallen, veel te groot voor het podium.

Sommige concerten bleven me wel bij, waaronder ééntje van Micah P. Hinson, een zanger uit Texas waarvan ik nog helemaal niet had gehoord. U waarschijnlijk ook nog niet. Hij trad op in de rotonde van de Botanique, voor ongeveer 50 personen. Een muzikant waarvoor de poorten van de roem gesloten blijven, en waarschijnlijk nooit zullen openen, na een zwaar ongeval in 2014.

De man speelde op een gitaar omdat zijn banjo verdwenen was op vlucht van Italië naar Brussel. De muzikanten waarmee hij zijn plaat opnam waren er ook niet bij, op één man na.

In vergelijking met de andere bands die ik fotografeerde, was deze man een verademing. Innemend, die zowel tussen de nummers als tijdens de nummers leuke verhalen vertelde. iemand waarvoor je sympathie krijgt. Muzikaal gezien een echte hoogvlieger, helemaal uitgekleed hielden zijn nummers meer dan stand.

De minimale belichting maakte het nemen van foto’s niet direct evident, maar onder andere de foto hierboven vind ik acceptabel…

En hieronder enkele nummertjes zodat je ook eens van Micah kan genieten 😉