1 November 2015 (ja ja de foto’s zijn van gisteren). Iedere foto is aanklikbaar, zodat je een groter exemplaar te zien krijgt indien je dat wenst. Door de lage zon was ’t contrast over dag véél te groot, daarom maakte ik deze foto’s bij valavond. Niet helemaal ’t zelfde, maar toch voldoende volgens mij.
Voortuin.
In de voortuin wordt de aandacht nog steeds getrokken door Anemone ‘Honorine Jobert’, verder worden het toch eerder herfstkleuren die in ’t oog springen.
Slideshow : Evolutie http://supermasj.zenfolio.com/p898793373/slideshow.
Nectartuin
In de nectartuin ebben de bloemkleuren ook langzaamaan weg. Enkele asters, Salvia uliginosa, Verbena bonariensis, wat roosjes en een dappere Geranium blijven nog over.
Slideshow : http://supermasj.zenfolio.com/p692170129/slideshow
Terras
Ook rond het terras is het verval nu met rasse schreden aan ’t verder zetten.
En : http://supermasj.zenfolio.com/p627678542/slideshow
Tuin achter de woning
De Tetradium is geplant! Het gat is erg groot, misschien later wat meer uitleg daarover. Er moest eerst iets uit de grond gehaald worden op die plaats (met, jawel, een graafmachine, heel ’t gazon weerom verwoest…).
http://supermasj.zenfolio.com/p964328696/slideshow
Schaduwtuin
De notelaar is zijn blad kwijt, en de hosta ook. Wachten op volgend jaar is hier nu het motto.
Voilà : http://supermasj.zenfolio.com/p574527728/slideshow
Pruimenhaag
Ook hier is de herfst alomtegenwoordig.
Met de bijhorende slideshow http://supermasj.zenfolio.com/p1045601173/slideshow
de Fruitberg 
Ook in november zijn de kleuren in ‘de Fruitberg’ mooi !
Lie(f)s.
Goh, je hebt nog verrassend veel groen in de voor- en nectartuin.
HOE ZEERE VALLEN ZE AF
Hoe zeere vallen ze af,
de zieke zomerblâren;
hoe zinken ze, altemaal,
die eer zo groene waren,
te grondewaart!
Hoe deerlijk zijt gij ook
nu, boomen al, bedegen;
hoe schamel, die weleer
des aardrijks, allerwegen,
de schoonste waart!
Daar valt er nog een blad;
het wentelt, onder ’t vallen,
den alderlaatsten keer,
en ’t gaat de duizendtallen
vervoegen thans:
zoo zullen ze, een voor een,
daarin de winden bliezen
vol luider blijdzaamheid,
nu tonge en taal verliezen,
en zwijgen gansch.
Hoe zeere vallen ze af,
onhoorbaar in de lochten,
en schier onzichtbaar, in
de natte nevelvochten
der droeve maand,
die, ’t ijzervaste speur,
ontembaar ingetreden,
die al de onvruchtbaarheid,
die al de onvriendlijkheden
des Winters baant!
Daar valt er nog een blad,
daar nog een, uit de bogen
der hooge boomenhalle,
en ’t dwerscht den onbewogen
octobermist:
’t en roert geen wind, geen een,
maar ’t leken, ’t leken tranen,
die men gevallen zou
uit weenende oogen wanen:
één kerkhof is ‘t!
Gij, blâren, rust in vreê,
’t zal geen een verloren,
geen een te kwiste gaan
voor altijd: hergeboren,
die dood nu zijt,
zal elk van u, dat viel,
de zonne weêr ontwekken,
zal met uw’ groenen dracht
de groene boomen dekken,
te zomertijd.
o Zomer!… Ik zal eens
ook Adams zonde boeten,
gevallen en verdord
in ’s winters grafsteê, moeten;
maar, ’s levens geest,
dien gij gesteken hebt
in mijn gestorven longen,
dien zult gij mij voor goed
niet laten afgedwongen,
die ’t graf ontreest!
prachtig huis en tuin hebben jullie zeg 🙂 Proficiat
Ann
De voortuin ( prachtig, die groep Anemone ‘Honorine Jobert’) ziet er mooi uit, en de nectartuin ook. En verder is de herfst goed op gang gekomen.
Ik zie een verweesde kabouter onder de blote notelaar. 🙂