Het moet een combinatie van de temperatuur en het zonlicht zijn, en natuurlijk ook de kleuren en geuren van de eerste lentebloeiers. Het geluid van de knoppen die zwellen, overstemd door het gefluit van baltsende vogels. Alles staat nu in het teken van het ontluiken van ’t leven, de geboorte van de lente, het mooiste tuinmoment van het jaar, de lente als een metafoor voor optimisme. De sombere winter smelt als sneeuw voor de zon, en de nacht werpt nu dagelijks 4 minuten minder schaduw op ons bestaan. Iedere dag meer tijd om te genieten, meer tijd om te werken en voor de planten meer tijd om te groeien. Door de droogte van de voorbije twee weken is de tuin niet langer zompig, en zal er dit week-end maar één ding op het programma staan: tuinieren. En neen, er staat niet ‘Werken in de tuin’. Want zo zal het dit week-end niet voelen. Terwijl de vogels hun ei nog moeten leggen, kan ik het mijne opnieuw kwijt in de tuin. Yippie-Yah-Yeah. De Tuin In!